odbicia

reszka

jutro nie okazało się lepsze
wiem
że żyje się raz
a nie rozumiem kim jestem
by być sobą

inni mieli gorzej
ale chodziłam tylko
w swoich butach
z prądem
po wydeptanych ścieżkach

nie wiem
kiedy rozmawiałam z sercem
a kiedy z rozumem
żadne nie było tym czego chciałam słuchać
gdy czas nie leczył otwartych ran

zabija mnie to
co nie wzmacnia
łzy nie dają mi siły
dźwigać przeznaczone mi krzyże

zaden truizm świata
nie pomógł mi zatamować potoków
zza moich oczu nie wschodzi słońce
po każdorazowej ulewie

/wisniazkardamonem