BGT 01: HIS X AND Y ✅

Chapter 5 - Ikalawang yugto

Mahigit trenta minutos ng nakatunghay si Edan sa records ng mga kadete na pinagpipilian niya para bubuo sa special squad. It would be feasible to have the graduating cadets according to his records. They're ready and equipped with the needed skills.

Pero hindi niya maikakailang may mas magagaling mula sa junior. Javier, Marco and Wayne. These three are in top rank considering the last simulation duels, in theory and practical. Ang kaso, kung ipapasok niya sa team ang tatlo kailangan niya ng madugong paliwanag na kukumbinsi sa mga instructors pagsapit ng deliberasyon.

Nag-angat siya ng tingin nang marinig ang mahinang katok mula sa pinto. Si Hector ang nakita niyang pumasok. Madilim ang mukha at nagbabadya ng hindi magandang balita. He laid back calmly on his swivel chair and set himself for the bad updates.

"Here's the result from the NBI." Binuklat nito ang dalang folder at nilapag sa desk. Itinulak palapit para makita niya.

Napaunat siya sa pagkakaupo nang tumambad sa kanya ang larawan ng isang babae habang nasa ibaba ang naglalakihang titik ng pangalan nito.

YVAINE SOLAREZ.

It's her!

His Yve!

She's alive!

His chest tightened. Tila nagsarang bigla ang daanan ng hangin sa loob ng kanyang katawan. Kailangan na niyang hugutin iyon mula sa kailaliman para lang makahinga ng maayos.

Mabilis niyang dinampot ang folder at tiningnan ng mas maigi ang larawan. Ito na nga si Yvaine. The glimpse on her eyes though was not the same as before but her facial constitution hasn't change. There's just the touch of maturity in there, given that she's a grown up now and not a teenager anymore.

Bumaba ang paningin niya sa impormasyon sa ibaba ng larawan. Bukod sa pangalan ay nandoon din ang address ng babae. And she's a public school teacher now at Carmen National High School in the province. Nandito lang sa Cebu ang dalaga?

Sinubukan niyang maghanap dati kahit nai-report sa kanya na natupok ito sa sunog, pero sa mga kalapit na lungsod lamang sa labas ng La Trinidad. Visayas was not included in his bracket. Hindi rin naman siya malayang nakakakilos noon dahil alam niyang nakabantay si Kaien.

"Is that your Yve?" Tanong ni Hector.

Umiling siya. "I'm not sure. Maybe." Mahina niyang sagot. Hindi pa rin makapaniwala. "I can see the resemblance though." He turned the page for the next document. Karagdagang mga impormasyon ang naroon. Pumasada ang paningin niya sa nilalaman ng dokumento.

Sinalaysay roon kung paano ito nakaligtas sa sunog at kung sino ang mga taong tumulong rito. Javier was one of them and Mikaell is her cousin. That explains why the similarity is visible and her name surfaces that night when Mikaell pretended to be a girl. She's living now with a distant relative in Carmen.

"What's your next plan?" Usisa ni Hector na nagkakamot ng kilay. Halatang nauubos na naman ang pasensya.

"I need to see her and confirm if she's really my Yve." Ibinaba niya ang folder at itinuon ang mga kamao sa desk.

"Okay, I understand. Umalis ka na. Ako ng bahala rito." Tinapik ni Hector ang kanyang balikat.

"Thank you, Kameron. I'll fix the final roster for the special squad when I get back." Kinuha niya ang jacket na nakasampay sa likod ng swivel chair at ang baseball cap sa may mesita.

Sinipat niya ang suot na relos habang palabas ng opisina. May oras pa siya pero halos takbuhin niya ang corridor makarating lamang agad sa garahe.

Mahigit tatlong oras ang biyahe mula Talamban hanggang Carmen, kasama na ang pabugso-bugsong traffic sa Mandaue at Consolacion. Wala din namang rota para maiwasan, wala siyang magawa kundi suungin ang mahinang daloy ng trapiko sa mga lugar na iyon.