Vroeger ging ik vaak bij opa logeren. Dan ging ik van Dordrecht naar Rotterdam. En in Rotterdam stond mijn opa mij op te wachten. Dan renden ik altijd naar hem toe, en gaf hem de grootste knuffel die je maar kan bedenken. En samen met opa ging ik dan altijd naar Beverwijk waar hij woonde. Hij had hele lieve buren, en twee buurmeisjes die mijn leeftijd waren. Op de derde dag dat ik daar was, ging ik altijd naar de duinen met opa. Dan pakten we de fiets, en moesten we helemaal naar Wijk aan Zee fietsen. We gingen altijd heel vroeg in de ochtend zodat we de zon op zagen komen, en de dieren wakker zagen worden. Eerst kwamen de vosjes, daarna de konijntjes, de koeien en de paarden. Dan zetten we de fietsen bij het hek en liepen de duinen in. We gingen altijd naar een plek, en dat noemden we de Krater. Daar gingen we dan altijd onze boterhammen eten en onze sap drinken. En als we dan uit gechilled waren gingen we weer terug naar huis, terug over de weg, en terug naar Beverwijk. En dan als we thuis kwamen, zaten we altijd helemaal onder het zand. Opa ging douchen, en ik ging in bad. Als hij dan klaar was met douchen ging hij altijd naar de woonkamer en pakte altijd chocolade koffie boontjes. En als ik dan uit bad kwam pakte opa altijd de grootste handdoek die hij maar kon vinden en sloeg die dan om me heen. Dan gingen we altijd buurman en buurman kijken tot het bedtijd was. We liepen naar boven over de koude trap met onze blote voeten. En opa ging dan verhaaltjes voorlezen. Als hij dan klaar was met de boekjes voorlezen deed ik mijn ogen dicht en ging ik zijn baard aanraken. Daarna volgde ik met mijn vingers de vorm van zijn gezicht, en dan met mijn duimen zijn wenkbrauwen in de tegengestelde richting. Dan verder naar zijn neus tot het puntje, langs zijn neus vleugels, naar zijn snor en zijn lippen, die waren altijd heel erg ruw. Daarom vertelde ik altijd aan hem dat hij vaseline moest smeren op zijn lippen alleen hij luisterde nooit. Nu elke avond dat ik naar bed ga denk ik terug aan wat ik voelde. Daardoor weet ik nog precies hoe hij eruit ziet. Ook al kan ik hem fysiek niet meer voelen..., weet ik dat hij altijd bij me is. Heel dicht bij. In mijn hart. Vergeet nooit de kleine dingen die je meemaakt met de belangrijkste persoon in je leven. Ook al is het maar heel klein wat je hebt beleefd. Want juist die dingen, halen je oude gevoelens weer terug omhoog.
I LOVE YOU OPA <3
