Bir Delinin Günlüğü

Günlüğe İlk Adım

Sevgili Günlük,
Söze nasıl başlayacağımı inan pek bilmiyorum. Okullarda zorla tutturuyorlardı. Onu da becerebilir miydim inan pek hatırlamıyorum. Bu sefer isteyerek yazıyorum, sanırım artık içimde yer kalmadığı için... Babaannemde iyi bir dert ortağı ancak ona bile anlatamadığım, paylaşamadığım başka bir hayat yaşıyorum. Bazen çözümünü ben bile bulamıyorum. Uzun zamandan beri sevgilim var, inişlerimiz-çıkışlarımız çok oluyor. Bazen ben bile hayal olduğunu ve gerçekleşmeyecek diye çok korkuyorum. Çünkü kendisi beya bi uzakta ve nasıl oluyorsa ordan buraya benim yakınımdaymış gibi ruhuma işleyebiliyor. Ama bazen de beni deli ediyor. Mesela dün... Uzun zamandır telde konuşmuyoruz abisinin düğün telaşesi var diye birde çalışıyor üzerine birde üniversite için hazırlık yapıyor (gerçi o konuda sıkıntı çıkmış çözebilmiş mi bilmiyorum) Bana dün işim var diye mesaj attı bir daha hak getire akşama kadar mesaj atmadı. Bende merak ettim doğal olarak (çünkü gece bana yarın konuşuruz demişti) Farklı farklı yerlerden mesaj atınca birde üstüne kalay yedik. Bütün gün iş yaptığını ayrıca evinde misafirler olduğunu ve biran önce yatacağını mesajda sinirli sinirli söyledi. (Benim bildiğim düğün olan kişinin evine sonradan misafirliğe gidilir damat tarafının annesine gidilmesindeki amacı adet ve geleneğini çözebilmiş değilim) Hayır yani hem hassas dönemimdeyim hemde böyle tavırla karşılaşıyorum. Kim haklı bilmiyorum ama bazen böyle yapınca canım acıyor. Belki yaptığını anlar diye bugün hiç mesaj atmadım ama hala mesaj yok. Napacağımı ve ne tepki vereceğimi artık bilmiyorum. Eğer bir gelişme olursa yazarım. Şimdilik bu kadar yeter beni dinlediğin için teşekkür ederim. Bay bay...