-Hate-

Κεφαλαιο 1ο.

Well, υποθέτω πως πρέπει να συστηθω;

Μμμ, είμαι η Τζέσικα, είμαι 20 ετών και θα έλεγα πως έχω όρεξη μηδεν για τα πάντα.

Οι πολεμικές τέχνες ομως ήταν πάντα το κίνητρο μου για να μπω στον χώρο του αθλητισμού. Το ταε κβο ντο όμως αλλά και η 1η θέση στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα έγιναν η πρώτη και η τελευταία μου σκέψη καθημερινά.

Η σκληρή προπόνηση, οι φωνές, τα νεύρα, οι εντάσεις με τους γονεις μου αλλα και με τους παντες γυρω μου όπως και οι σοβαροί τραυματισμοί ηταν ένα μέρος της καθημερινότητας μου. Το ειχα συνηθίσει άλλωστε.

Εδώ και 2 μηνες οι προπονήσεις μου ξεπερνούσαν τις 5 ώρες...ήταν κουραστικό δεν λέω αλλά το πάθος μου για το συγκεκριμένο άθλημα με έκανε να ξεχάσω τα πάντα. Από μικρή λάτρευα την πειθαρχία και τον ανταγωνισμό, ήμουν αρκετά ανταγωνιστική με τους αντιπάλους μου και πολύ αυταρχική θα έλεγα, ξεκινώντας όμως το άθλημα ήρθε και έδεσε.

Ο προπονητής μου σκληρός, μέντορας μου στα πάντα, δεύτερος πατέρας για μενα, ευχαριστημένος με εμενα αλλά και με τις επιδόσεις μου. Από την χαρά του, χαιρόμουν και εγώ...δεν λέω, είμαι γλυκιά, σε συγκεκριμένες περιπτώσεις ντροπαλή, άλλοτε ζηλιάρα και αν δεν πάρω αυτό που θέλω θα σκάσω. Το "παρτυ" ομως γινεται οταν μπω στον αγωνιστικό χώρο.

- - - - - - - - -

-1 βδομάδα πριν το Πανευρωπαϊκό-

Δεν αντέχω άλλο τόση κουραση.

Τα χέρια μου ματώνουν καθημερινά, τα πόδια μου είναι γεμάτα μελανιές, έχω ανάγκη από ξεκούραση...Το θέλω πολύ, όπως και την 1η θέση βέβαια αλλά πραγματικά όλο αυτό με ζοριζει..

- Πέτρο, να σου πω δυο λεπτά;;

Πήρα λοιπόν την απόφαση να ζητήσω αυτή την 2ημερη άδεια που πραγματικά χρειαζόμουν, φοβόμουν όμως υπερβολικά πολύ την αντίδραση του προπονητή μου.

- Φυσικα βρε Τζέσικα πες μου. Μου απεύθυνε το λόγο και είχα κόμπο στο στομάχι...νόμιζα θα με σκοτώσει με το βλέμμα του...πως το ζητάω τώρα αυτο;

Ή τωρα ή ποτέ Τζεσικα...πήρα λοιπον μια βαθιά ανάσα και ξεκίνησα.

- Να βρε Πέτρο μου...ξέρεις έλεγα μήπως θα μπορούσα, λέω μήπως, να καθήσω 2 μερούλες να ξεκουραστώ ...είπα με δυσκολία και του έδειξα τα χέρια και τις μελανιές μου.

Το βλέμμα του με έκαψε, σταυρωσε τα χέρια του και με κοίταξε στα μάτια.

- Τολμάς και ζητάς κάτι τετοιο;
Είσαι η καλύτερη παίκτρια μου Τζέσικα, εισαι ο ασος στο μανικι μου, ξέρεις πως για να κατακτήσεις την 1η θέση για ακομη μια φορα θέλει δουλειά και σκληρή προπόνηση.

Δεν μπορώ να πω είχα μια ελπίδα πως κάτι θα γινόταν αλλά με το που άκουσα τα λόγια του πελαγωσα.

- Μάλιστα, εντάξει ...ευχαριστώ. Ειπα και έκανα να αποχωρησω σιγά σιγά μέχρι που η φωνή του με σταμάτησε.

- Αν περάσεις τις 2 πρώτες φάσεις, τελικό παίζεις με τον Αλεξακοπουλο. Έχουν βάλει ήδη στοιχηματα και είναι σίγουρα μέσα στην 3αδα.

Τα λόγια με χτύπησαν σαν κεραυνός.

- Με τον ποιον; είπα και τον κοίταξα.

1 όνομα. 1 αιώνιο μίσος.

- Βάλε τα δυνατά σου Τζεσ..μην τον αφήσεις να ανέβει στο βάθρο...

- Ούτε για την 3η θέση. Του είπα και έφυγα από τον αγωνιστικο χώρο.

Let the show begin!

- - - - - - - - -

Χαλλοο κόσμε του wattpad...

Έχω απειρη όρεξη για καινούργιο βιβλίο, οι ιδέες πολλές και το κέφι μου να τις μοιραστώ μαζί σας μεγαλώνει.

Εύχομαι να σας αρέσει το καινούργιο μου βιβλίο.

Τσεκαρε το πρώτο μου βιβλίο και stay tuned για τα επόμενα κεφάλαια. 🤓