ေ႐ွာင္းက်န္႔အတြက္အလုပ္တစ္ခုက အလိုလိုပိုလာသည္။အဲ့ဒါကေတာ့ သူ႔ရဲ႕၁၃ႏွစ္သားေလးကို အလုပ္သြားတဲ့မနက္တိုင္းလိုလို ေစာင့္ၾကည့္ေနရတဲ့အလုပ္ပဲ။အခုလည္း အဲ့ကေလးနဲ႔ေတြ႔တဲ့ လမ္းေလးကိုေရာက္ေနရင္းမ်က္စိကအလိုလို ႐ွာေနၿပီးသားပဲ။
သိပ္ေတာ့မ႐ွာလိုက္ရဘူး။ေတြ႔ပါၿပီ ကေလးေလးကို။အဲ့ကေလးက ဒီေန႔ေတာ့ စာအုပ္ေလးဖတ္လို႔ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထိုင္ေနတယ္။
"ေဟး...ကေလး၊ဘာေတြဖတ္ေနတာလဲ "
ေ႐ွာင္းက်န္႔ကို ၾကည့္လိုက္တဲ့မ်က္ဝန္းညိဴေလးေတြ။ ေ႐ွာင္းက်န္႔ ဝဲဘက္ရင္အံုက ထိတ္ခနဲ။
" ေကာေကာကိုး...၊ဒီအတိုင္းပံုျပင္ေလးေတြဖတ္ေနတာေလ၊ ဟီး..."
ကေလးေလးက ေ႐ွာင္းက်န္႔ကို ရယ္ျပရင္းေျပာလာတယ္။စာအုပ္အဖံူးကို ၾကည့္မိေတာ့
ေပၚလီယာနာ စာအုပ္ေလး...။ၿပီးေတာ့ ကေလးေလးက ဆက္ေျပာျပန္တယ္။
"ေကာ နာမည္ဘယ္လိုေခၚလဲ "တဲ့ေလ။
ေ႐ွာင္းက်န္႔ ျပံဳးလိုက္ေတာ့ ညာဘက္ပါးျပင္က ပါးခ်ိဳင့္ေလးက ေရးေရးေလးေပၚလာတယ္။
" ကေလးက ၊ေကာရဲ႕နာမည္ကိုသိခ်င္လို႔လား "
ေ႐ွာင္းက်န္႔ေမးလိုက္ေတာ့ ကေလးေလးက ေခါင္းညိမ့္ျပတယ္။
" ေကာရဲ႕နာမည္က ေ႐ွာင္းက်န္႔တဲ့၊ကေလးေခၚခ်င္ရင္ေတာ့ က်န္႔ေကာေကာလိူ႔ေခၚရမယ္ "
" ခ်စ္စရာေလး...၊ေကာရဲ႕နာမည္ကခ်စ္စရာေလးေနာ္"
ေ႐ွာင္းက်န္႔ ကေလးတစ္ေယာက္ဆီကေန ခ်စ္စရာေလးလို႔ အေျပာခံရေတာ့ ရယ္မိျပန္တယ္။ဒီကေလးကေတာ့ေလ...နာမည္ကိုေတာင္ ခ်စ္စရာေလးတဲ့ေလ။
" ဒါနဲ႔ ကေလးရဲ႕နာမည္ကေရာ..."
" ရိေပၚ...ဝမ္ရိေပၚလို႔ေခၚတယ္၊ၿပီးေတာ့ သားကဒီနားေလးမွာ ေနတာေလ"
ေခါင္းေလး တညိမ့္ညိမ့္နဲ႔လူႀကီးေလးလိုေျပာေနတဲ့ ကေလးေလးကို ေ႐ွာင္းက်န္႔အသည္းေတြယားမိတယ္။နဂိုကလည္း ကေလးခ်စ္တတ္တဲ့ သူကိုး။
"အင္း...ေကာက ဒီတစ္လမ္းေက်ာ္ကေလ၊အရင္က ကေလးကို မေတြ႔မိဘူးေနာ္၊အခုမွေျပာင္းလာတာလား"
