Used (Louis Tomlinson)

H26

Caya's POV~👙~
Als ik thuis ben, ren ik meteen naar mijn kamer en laat ik me op mijn buik op het bed vallen.

'Kut!' roep ik in mijn kussen. 'Mijn leven is kut!' schreeuw ik. Na een paar seconden hoor ik voetstappen op de trap en de deur opengaan.

'Wat is er gebeurd?' vraagt de lieve stem van Niall. Even later zakt het bed naast me in en voel ik een hand op mijn rug. Ik draai me om naar hem en kijk hem aan met betraande ogen.

'Ik heb hem uitgescholden, hij vroeg er zelf om. Hij zei dat ik iets moest doen, maakt niet uit wat, dus dat deed ik en nu.. ik weet het niet.' Ik kruip naar hem toe en ga in zijn armen liggen. Mijn lichaam trilt helemaal.

'Zal ik Liam bellen? Hij weet denk ik meer van liefdesverdriet.' hij kijkt op mij neer en veegt mijn tranen weg. Ik knik langzaam. Hij wrijft nog even over mijn hoofd en loopt dan naar de gang om Liam te bellen. Meteen voel ik me koud, Niall is ook zo belangrijk voor me, hij blijft altijd bij me.

Na een tijdje gaat de bel en dan hoor ik Niall de trap afrennen. Ik moet weer denken aan toen mijn aanval, Louis was de enige die me kon helpen. Hij hield me vast en ik voelde me beter, maar nu, alle liefde die ik voor hem had bestaat nog alleen het is heel erg goed verstopt. Heel erg goed. Ergens ver in mijn hart achter slot en grendel. Ik hoop ook dat ik voorlopig nog niet het slot eraf hoef te halen. Hij heeft me echt pijn gedaan.

Voorzichtig word ik opgetild en bij iemand op schoot gezet. Liam, ik weet het aan de manier waarop hij het doet. Hij wrijft over mijn rug en ik huil op zijn borst.

'Rustig maar, op deze manier is hij jouw tranen niet waart.' Hij tilt mijn kin op en dwingt me om hem aan te kijken. 'Ja?'

Ik knik en leg mijn hoofd weer op zijn borst wanneer het kan.

Louis' POV~⛄️~
'Ik heb het verpest Harry, gewoon verpest. Ze komt niet meer terug. 100% zeker.' zeg ik gestrest tegen Harry, ik zit naar hem op zijn bank en haal mijn handen door mijn haar.

'Wat maakt het uit? Er zijn nog veel meer andere meiden, je hebt ze voor het uitzoeken!' zegt hij verbaast.

'Nee Harry! Ik wil niemand anders! Zij is zorgzaam, lief, schattig en mooi. Ze hield echt van me en ik heb het kapot gemaakt. Als ik wist dat dat Pleun was, had ik het al zeker niet gedaan. Het was zoiezo al dom, maar met haar. Owboy.' zucht ik.

'Stap over haar heen, als ze je echt leuk vindt, komt ze wel weer terug.'

'Misschien is dit wel de reden dat jij geen vriendin hebt, je snapt dit soort dingen niet. Ik wil me hechten aan haar, ze heeft alles wat ik nodig heb maar nu... alles is kapot.'

'Hoe maak je haar blij?'

'Uh.. ja weet ik veel? Ze was blij als ze bij mij was, maar dat nu niet eens meer.'

'Hm..' bromt hij. 'Ik snap hoe belangrijk dit voor je is, dus ik ga je proberen te helpen.' ik kijk hem aan en knik dan.

'Waar zat je aan te denken?' Harry is best wel een romantisch type, als hij zijn best doet.

'Het enige wat jij hoeft te doen is zorgen dat je er goed uitziet, de rest regel ik wel.'

~~~~~

Caya's POV~❄️~
Met een zucht plof ik weer neer achter mijn schoolbank, na gister heb ik al helemaal geen zin in school.

'Schrok je wel van he? Kleine, dat ik ineens met jouw "vriendje" stond.' lacht Pleun als ze voorbij loopt. Technisch gezien is het nog steeds mijn vriendje, niemand heeft het uitgemaakt. Ik heb alleen gezegd dat ik hem haat. 'Ej bitch.' ze geeft een klap tegen mijn wang maar ik besteed er geen aandacht aan, het was niet zo hard.