[ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]➊.ဇာတ္လိုက္ကိုေရွာင္ရွားရမယ္! [ဇာတ်လိုက်ကိုရှောင်ရှားရမယ်!]

.. ၃၆ ..

《Zawgyi》

အပိုင္း - ၃၆ [ဧည့္ခံပြဲ - ၁]

တစ္ကယ္ေတာ့ ခ်င္းစုယြဲ႕ဟာ ထိုေမြးေန႔ပြဲကို တက္ေရာက္ၾကတဲ့ ဘယ္သူ႔ကိုမွ သူမ မသိသျဖင့္ ထိုပြဲကို တက္ေရာက္ဖို႔ အစီအစဥ္ကို မရွိခဲ့တာျဖစ္သည္။

သူမက ခ်င္းကြမ္းခ်န္၏ လက္ေမာင္းကို ဆုပ္ကိုင္၍ သူမ၏ဝတ္စံုအား လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ကိုင္ထားရေသးကာ ၇စင္တီမီတာ[သံုးလက္မနီးပါး]ေလာက္ ျမင့္သည့္ ေဒါက္ဖိနပ္ျဖင့္ ေျခတစ္လွမ္းစီတိုင္းကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း သတိႀကီးစြာ လွမ္းေနရသည္။ ဒါက သူမ၏ ဝတ္စားပံုအေပၚ ပထမဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ အာရံုစိုက္ေနရလို႔ထင္သည္ သူမမွာ လံုးဝကို သက္ေတာင့္သက္သာ မျဖစ္ခဲ့ေပ။

ခ်င္းစုယြဲ႕မွာ သူမ၏ ေျခလွမ္းေတြကို အာရံုစိုက္ဖို႔အတြက္ ေခါင္းကို ငံု႔ထားရေသာ္လည္း ခ်င္းကြမ္းခ်န္အား မေက်မနပ္ျဖင့္ အထြန္႔တက္ညည္းတြားဖို႔လည္း မေမ့ေပ ... "ညီမေလး ဒီပြဲကို မတက္ခ်င္ပါဘူးလို႔ အစထဲက ေျပာခဲ့သားပဲ ကိုကိုက အတင္းတက္ခိုင္းတယ္! ၿပီးေတာ့ ဒီည အကသင္ဖို႔ ဆရာမနဲ႔ စီစဥ္ထားတာ ရွိပါတယ္ဆိုေန"

ခ်င္းစုယြဲ႕မွာ ၿပိဳင္ပြဲကို လက္လႊတ္လိုက္ရထဲက သူမ နားလည္မိသြားခဲ့သည္မွာ သူမသာ လူေတြႏွင့္ ေရာေႏွာကၽြမ္းဝင္ခ်င္တယ္ဆိုလၽွင္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားဖို႔ရန္အတြက္ သာမန္ထက္ ထူးျခာသည့္ စြမ္းရည္တစ္ခုေတာ့ ရွိမွ ျဖစ္မည္ဆိုတာကိုပင္။ အစီအစဥ္တင္ဆက္သူ ဆိုသည္မွာ တစ္ကယ္ေတာ့ ပင္ကိုယ္ပါရမီႏွင့္ စြမ္းရည္ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိရမည္ ျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းအရာ ဇာတ္လမ္းစသည္ကို အလြတ္အာဂံုေဆာင္ႏိုင္ျခင္း၊ အဆို၊ အက ႏွင့္ ဂီတ တူရိယာတို႔အား ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ တီးမႈတ္ႏိုင္ျခင္း စသည္ စသည္တို႔ကို လိုအပ္လွသည္။ မင္းမွာသာ သာမန္ထက္ပိုေသာ စြမ္းေဆာင္ရည္ရွိတယ္ဆိုရင္ တစ္ျခားသူေတြက မင္းကို အထင္ႀကီး ေလးစားၾကေပလိမ့္မည္။

တစ္ကယ္အေရးၾကံဳလာလၽွင္ သူမ ဘာမွ မလုပ္ႏိုင္ပဲျဖစ္မေနမွာမ်ိဳး ခ်င္းစုယြဲ႕က မျဖစ္ေစခ်င္ေပ။ အဲဒါေၾကာင့္မို႔ အကသင္ဖု႔ိႏွင့္ စႏၵယား တီးသင္ရန္အတြက္ ဆရာတစ္ေယာက္စီကို ခ်က္ခ်င္း ရွာေဖြခဲ့သည္။ ညတိုင္း သူမ သင္ၾကားလိုသည္ကို တလွည့္စီ သင္ယူခဲ့၏။