[ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]➊.ဇာတ္လိုက္ကိုေရွာင္ရွားရမယ္! [ဇာတ်လိုက်ကိုရှောင်ရှားရမယ်!]

.. ၄၁ ..

《Zawgyi》

အပိုင္း - ၄၁ [ျငင္းပယ္သည္]

ခ်န္းစီႏ်န္ဟာ ကားေနာက္ၾကည့္မွန္ကို စိုက္ၾကည့္ေနရင္း က်ိန္ဆဲမိသည္။ သူမမွာ ထိုေဒါက္ဖိနပ္ေတြျဖင့္ ေႏွးေကြးစြာသာ လမ္းေလၽွာက္ေနႏိုင္တာကို ျမင္ေတာ့ သူ႔ဖုန္းကိုထုတ္ၿပီး ေမာ့ရႊီယြမ္အား သူမကို လာေခၚခိုင္းမိလုနီးပါးပင္။ ဒါေပမယ့္ သူ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ပဲ ဖုန္းကို ခ်လိုက္သည္။

တစ္စံုတစ္ေယာက္ဟာဆိုရင္ျဖင့္ အဟုတ္ကိုပဲ သေဘာထားေတြ ေျပာင္းလို႔ေနပါၿပီ!

သူဟာ ကားကို လမ္းေဘးသို႔ ခဏထိုးထားလိုက္ၿပီး ကားမွန္ကိုခ်ကာ ဖြင့္လိုက္ေတာ့ ဝင္လာတဲ့ ေလေအးေတြက သူ႔ေဒါသေတြကို လြင့္ပါးသြားေစသည္။ သူ႔လက္တစ္ဖက္ကို ကားျပတင္းတြင္ တင္ထားရင္း သူ႔အၾကည့္ဟာေတာ့ ေခါင္းမာတတ္သည့္ ပံုရိပ္ေလးတစ္ခုက တစ္ခါတစ္ရံတြင္ လမ္းေလၽွာက္ေနရာမွ ရပ္တန္႔သြားသည္ကိုသာ စူးနစ္စြာ ေငးၾကည့္ေနတုန္းပင္ ရွိေသးသည္။

ခ်င္းစုယြဲ႕မွာ ျဖတ္သြားသည့္ လူတစ္ေယာက္ထံမွ ဖုန္းကိုငွားၿပီး ခ်င္းကြမ္းခ်န္ကို လွမ္းေခၚလိုက္ဖို႔ ေတြးမိသည္။ ဒါေပမယ့္ သူမကို ႏွာဘူးထၿပီး ၾကည့္ၾကမယ့္ ေယာက္်ားတစ္ခ်ိဳ႕၏ အၾကည့္ေတြကို ေတြးမိသြားေတာ့ ထိုအေတြးကို ခ်က္ခ်င္းပဲ ရပ္လိုက္သည္။ သူမ ဒီကမၻာကို စေရာက္ထဲက ဘယ္သူ႔ရဲ႕ ဖုန္းနံပါတ္ကိုမွ မသိတာကိုလည္း နားလည္သိရွိသြားခဲ့သည္။ သူမမွာ ဖုန္းနံပါတ္ေတြကို ဖုန္းထဲတြင္ပဲ မွတ္ထားျခင္းျဖစ္ကာ ဂရုမထားခဲ့မိေပ။

သူမရဲ႕ ဖုန္းနံပါတ္ကိုပင္ သူမ မသိေၾကာင္း မွတ္မိသြားေလသည္။

ခ်င္းစုယြဲ႕မွာ သူမ၏လက္ကို မ်က္ႏွာဆီလွမ္းလိုက္ရင္း နဖူးအား ႏွိပ္ႏွယ္ေနမိသည္ "ေကာင္းကင္ဘံုက ငါ့ကို တစ္ကယ္ ဖ်က္ဆီးခ်င္ေနတာပဲ"

မိနစ္ႏွစ္ဆယ္နီးပါးေလာက္ ေလၽွာက္ေနရင္းမွ ခ်င္းစုယြဲ႕ဟာ ေရြ႕လ်ားျခင္းမရွိေသာ အနက္ေရာင္ကားတစ္စီးအား ရုတ္တရက္ သတိျပဳမိသြား၏။

ခ်င္းစုယြဲ႕မွာ ရုတ္ခ်ည္း အေတြးတစ္စ ဝင္ေရာက္သြားၿပီးေနာက္တြင္မူ 'ခ်န္းစီႏ်န္က အၾကင္နာဂရုဏာရွိၿပီး စာနာတတ္တဲ့ ပံုစံမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူးေလ' ဟူ၍ ထိုသို႔ ဘယ္ေတာ့မွ ျဖစ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္သည္မို႔ ဒီအေၾကာင္းကို ထပ္မေတြးေတာ့ရန္ သူမ၏အေတြးေတြကို အေျမာ္အျမင္ႀကီးစြာ ရပ္လိုက္သည္။