[ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]➊.ဇာတ္လိုက္ကိုေရွာင္ရွားရမယ္! [ဇာတ်လိုက်ကိုရှောင်ရှားရမယ်!]

.. ၄၂ ..

《Zawgyi》

အပိုင္း - ၄၂ [ခြဲခြာျခင္း]

ဒီညတြင္ သူတို႔ႏွစ္ဦးမွာ မသင့္ျမတ္စြာ ခြဲခြာရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။

ခ်န္းစီႏ်န္မွာ ခ်င္းစုယြဲ႕ကို ေခၚေဆာင္သြားလိုေသာ္လည္း သူမမွာ အဆံုးစြန္ထိကို ျငင္းပယ္ေနေတာ့သည္။

သူမက ခ်န္းစီႏ်န္၏ အလိုမက်သျဖင့္ မည္းေမွာင္ေနေသာ မ်က္ႏွာကို ၾကည့္လိုက္ရင္း "ရွင္ ကၽြန္မအစ္ကိုကို ဖုန္းဆက္ေပးၿပီးေတာ့ ကၽြန္မကို လာေခၚခိုင္းလိုက္ရင္ေရာ?" သူမက ရဲဝံ့စြာပဲ အၾကံျပဳလိုက္၏။

ခ်န္းစီႏ်န္က သူမကို အမူအယာကင္းမဲ့စြာ စိုက္ၾကည့္လို႔ေနရင္း ေနာက္ဆံုးေတာ့ သေဘာတူလိုက္ကာ သူ႔ဖုန္းကို ထုတ္လိုက္သည္။ "နံပါတ္" သူ႔ ဖုန္းကို ထုတ္လိုက္ကာ ေလာ့ဖြင့္ေနရင္း ဖုန္းနံပါတ္ ေတာင္းလိုက္သည္။

"ဟင္?"

ခ်န္းစီႏ်န္က သူမ ေတြေဝေနတာကို စိုက္ၾကည့္လိုက္၏။ သူ႔မွာ ေဒါသထြက္ရလြန္း၍ ဖုန္းကိုပင္ မကိုင္ႏိုင္ေတာ့သည္အထိ ျဖစ္ေနရလ်က္ ေျပာလိုက္သည္ "ခ်င္းကြမ္းခ်န္ရဲ႕ ဖုန္းနံပါတ္"

ခ်င္းစုယြဲ႕မွာ အႀကိမ္အနည္းငယ္ေလာက္ မ်က္ေတာင္ခတ္လ်က္ "ကၽြန္မ မသိဘူး"

သူက သူ႔ဖုန္းကို ကားထဲသို႔ ပစ္ထည့္လိုက္ၿပီး ကားတံခါးကို ဖြင့္လိုက္ကာ အမိန္႔ေပးလိုက္သည္ "အထဲဝင္"

ခ်င္းစုယြဲ႕မွာ သူ႔ကို အေလ်ာ့မေပးဖို႔ ဆံုးျဖတ္ထားခဲ့ၿပီးသားပင္ ျဖစ္လ်က္ "မဝင္ဘူး!"

"ခ်င္းစုယြဲ႕!"

"ကၽြန္မ ရွင့္ကားထဲကို ဝင္မွာ မဟုတ္ဘူး" ခ်င္းစုယြဲ႕က ဆက္ေျပာလိုက္၏။

ဟမ္! ရွင္ ကၽြန္မကို တစ္ႀကိမ္ ေမာင္းထုတ္ၿပီးသြားၿပီေလ ... ကၽြန္မသာ အထဲျပန္ဝင္ရင္ ကၽြန္မကို ဂုဏ္သိကၡာမရွိဘူးလို႔ အေျပာခံရမွာမလား?

ခ်န္းစီႏ်န္မွာ သူ႔ကို ဒီေလာက္ေတာင္ မႏွစ္သက္သူမ်ိဳးႏွင့္ တစ္ခါမွကို မၾကံဳဆံုခဲ့ဘူးေပ။ တစ္စံုတစ္ေယာက္က သူ႔အား ကားၾကံဳလိုက္စီးပါရေစဟု အႏူးအညြတ္ ေတာင္းဆိုခဲ့ရင္ေတာင္ သူက မ်က္လံုးတစ္ခ်က္ပင္ လွန္မၾကည့္ခဲ့တာကို သိသင့္သည္။