[ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]➊.ဇာတ္လိုက္ကိုေရွာင္ရွားရမယ္! [ဇာတ်လိုက်ကိုရှောင်ရှားရမယ်!]

.. ၄၄ ..

《Zawgyi》

အပိုင္း - ၄၄ [ A ၿမိဳ႕ ]

ခ်င္းစုယြဲ႕မွာ Aေကာလိပ္တြင္ တစ္ပတ္သာ ေနရေသးေသာ္လည္း ဒီေနရာရဲ႕ ပညာေရးအဆင့္အတန္းႏွင့္ လူေနမႈတန္ဖိုးတို႔မွာ ရွန္က်င္းၿမိဳ႕ရွိ ေကာလိပ္ထက္ ပိုသာလြန္ေၾကာင္းကို သိရွိေလသည္။

ရွန္က်င္းၿမိဳ႕မွာဆိုလၽွင္ ခ်န္းစီႏ်န္ေၾကာင့္ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြအားလံုး၏ အာရံုစိုက္မႈမွာ သူမအေပၚတြင္သာ စုျပံဳ က်ေရာက္လို႔ေနခဲ့တာပင္ ျဖစ္၏။ သူတို႔တေတြ သူမကို မေမ့ေလ်ာ့ၾကသည္မွာ အရင္ဗီလိန္ဇာတ္ေဆာင္၏ အတိတ္တြင္ ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ အရာအားလံုးေၾကာင့္သာလၽွင္ ျဖစ္ေပသည္။

သူမ ဝတၳဳကို ဖတ္ခဲ့စဥ္က ထိုအရံအမ်ိဳးသမီးဇာတ္ေဆာင္၏ ေဘးတြင္ အျမဲလိုလိုပင္ အႏၱရာယ္ရွိေနသည္ဟု သူမ ခံစားခဲ့ရသည္။ ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ သူမ လြတ္လပ္သြားၿပီပင္ ... ဟိုး... မင္းရဲ႕ ရုန္းရင္းဆန္ခက္ ဆူဆူပူပူ အတိတ္ျဖစ္ရပ္ေတြကို လူေတြက မင္းကို အျမဲတမ္း ခဏခဏ လာၿပီး သတိရမွတ္မိေစၾကမယ္ဆိုရင္ မင္းဘယ္ေလာက္ေတာင္ စိတ္ဆိုးလိုက္မလဲ!

အဲဒါေၾကာင့္မို႔ ပတ္ဝန္းက်င္ ေျပာင္းလိုက္ျခင္းဟာ သူမအား မယံုၾကည္ႏိုင္စရာေကာင္းလိုက္ေအာင္ အံ့အားသင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ေစရသည္။

ခ်င္းကြမ္းခ်န္က သူမရဲ႕ ဌာနက ဆရာဆရာမေတြႏွင့္ Aေကာလိပ္ရဲ႕ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးတို႔အား အစထဲကပင္ ေျပာျပထားၿပီးၿပီ ျဖစ္ေလရာ သူတုိ႔အားလံုးက သူမကို ဂရုစိုက္ေပးၾကေလ၏။ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြကလည္း သူတို႔ေက်ာင္းရဲ႕ ဧည့္ဝတ္ေက်ပြန္ ေဖာ္ေရြမႈကို သူမအား သိရွိေစရန္အတြက္ ရံဖန္ရံခါ ကူညီေပးတတ္ၾကသည္။

ခ်င္းစုယြဲ႕က သက္ျပင္းခ်လိုက္ရင္း ေတြးေနမိသည္မွာ ပံုမွန္ေက်ာင္းတက္ေနသည့္ ဘဝဆိုသည္မွာ ဒီလိုမ်ိဳးေလးသာ ျဖစ္သင့္သည္ ဟူ၍ပင္။

သူမ ေရာက္ရွိေျပာင္းေရႊ႕လာၿပီးေနာက္ ပထမပိုင္း ရက္အနည္းငယ္အတြင္းမွာပင္ သူမရဲ႕ လူသိမ်ားမႈဟာ လၽွင္လၽွင္ျမန္ျမန္ပဲ တိုးတက္လို႔လာခဲ့သည္။ သူမက လွပရံုတင္မကပဲ သူမလို စာသင္ယူရတာကို ႏွစ္သက္သေဘာက်သည့္သူမ်ိဳးမွာလည္း ရွားပါးလွေပသည္။အေရးႀကီးဆံုးကေတာ့ သူမဟာ ရင္းႏွီးခင္မင္ေဖာ္ေရြဖို႔ လြယ္ျခင္းပင္ ျဖစ္ေလ၏။ သူမႏွင့္ ဆံုေတြ႕သည့္ ဆရာဆရာမမ်ားႏွင့္ ရြယ္တူသူငယ္ခ်င္းတိုင္းကို ခ်ိဳသာေဖာ္ေရြစြာ ႏႈတ္ဆက္တတ္ၿပီး ထိုသို႔ႏႈတ္ဆက္ဖို႔အတြက္လည္း ဘယ္ေတာ့မွ မပ်က္ကြက္ခဲ့ေပ။ အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္အမၽွ သူမဟာ လူတိုင္းအေပၚတြင္ ႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းသည့္အျမင္ကို က်န္ရွိေစေလသည္။