M. E.

M.E. - 2

Ben şair olmak istemiyorum,
Her seferinde üzülmek,
İmkansızı yazmak,
İmkansızı sevmek,
Yüreğim büyük ama yoruldum anla işte.

Ben şair olmak istemiyorum,
Ama sen her seferinde şiir oluyorsun,
Sevmek suçsa affet.

Ben şair olmak istemiyorum,
Her seferinde olmayışını yazmak,
Gerçi hangi şair kavuşabildi ki sevdiğine,
Yazmak suçsa affet.

Ben seni istiyorum,
Şiirlerle nereye kadar böyle sevgili,
Ben seni yazmak değil,
Yaşamak istiyorum sevgili.

Şiire kafiye olmanı değil,
Yüreğimi sevgiyle doldurmanı,
Bir dize olmanı değil,
Diz dize olmamızı istiyorum.

Şiire hece olmanı değil,
Acılarıma çare,
Bir mısra olmanı değil,
Bir asır benim ol isterim.

Ben elime kalemi değil,
Ellerini almak,
Gözlerimi okumakla değil,
Gözlerine bakmakla yormak istiyorum.

Ben şair olmak istemiyorum,
Seni yaşamak istiyorum artık.

Gerçi sen bu mısralara tanık olmadıkça,
Şair olmanında bir alemi yok.