Κεφάλαιο 28...

588 53 14
                                    

Το πρωί ξυπνάω πρώτος και αντικρίζω το πιο όμορφο θέαμα από όλα. Η Χλόη βρίσκεται δίπλα μου, στην αγκαλιά μου και μοιάζει με ένα μικρό μωράκι. Κάθομαι για λίγο και την παρατηρώ και βάζω μια τούφα των μαλλιών της που πέφτει στο πρόσωπο της πίσω από το αυτί της. Αφήνω ένα απαλό φιλί στο μέτωπο της και σηκώνομαι όσο πιο αθόρυβα μπορώ από το κρεβάτι για να μην την ξυπνήσω. Βάζω το μαύρο μποξερακι μου και πηγαίνω προς το μπάνιο. Πλένω γρήγορα το πρόσωπο μου και ύστερα κατευθύνομαι προς την κουζίνα.

Θέλω να φτιάξω ένα πρωινό και για τους δύο μας και να φάμε μαζί. Ήταν ένα υπέροχο βράδυ και κουραστικό ταυτόχρονα. Όμως ένιωσα τόσο πλήρης όταν γίναμε ένα εγώ και εκείνη. Βάζω χυμό σε δύο ποτήρια τα οποία ακουμπάω στον πάγκο της κουζίνας και μετά βγάζω και βάζω σε ένα πιάτο κέικ σοκολάτας και μερικές φριγανιες με μαρμελάδα. Καθώς σκέφτομαι πως θα τα μεταφέρω όλα αυτά στην κρεβατοκάμαρα για να πάρουμε πρωινό στο κρεβάτι εμφανίζεται το κορίτσι μου στην σαλοκουζινα φορώντας το πουκάμισο μου από χτες και με τα μαλλιά της να πέφτουν ελαφρός ανάστατα στους ώμους της.

"Καλημέρα" μου λέει γλυκά καθώς με πλησιάζει και κρύβεται στην αγκαλιά μου.

"Καλημέρα μωρό μου, πως είσαι;"ρωτάω λόγο αγχωμενος.

"Υπέροχα"αφήνει ένα φιλί στα χείλια μου και πηγαίνει να κάτσει σε ένα σκαμπό για να αρχίσει να τρώει. Εγώ την ακολουθώ και την βάζω να καθίσει στην αγκαλιά μου δίνοντας της να πιει λίγο χυμό.

"Σίγουρα; Μήπως χτες σε πόνεσα χωρίς να το θέλω;"χαϊδεύω το μάγουλο της και την κοιτάω στα μάτια.

"Όχι Άγγελε μου, όλα ήταν υπέροχα αλήθεια. Σε παρακαλώ μην νομίζεις κάτι τέτοιο"κοιτάω για μια στιγμή το πρόσωπο της για να βεβαιωθω πως λέει αλήθεια και πως δεν έγινε χτες κάτι που την ενόχλησε και όταν καταλαβαίνω πως τα πράγματα είναι όπως τα λέει ησυχάζω.

Αρχίζουμε να τρώμε αυτά που ετοίμασα και να ταΐζουμε ο ένας τον άλλον. Φιλιομαστε συνέχεια και δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι πόσο πολύ θέλω να ξανά γίνει αυτό που έγινε τόσες φορές χτες το βράδυ. Ειμασταν εκρηκτικοί! Τα σώματα μας ταίριαζαν λες και φτιάχτηκαν από τις Μοίρες για να είναι μαζί και είδαμε ο ένας στον άλλον  μια φλωγερη και παθιασμένη πλευρά που  μας έφερε στην έκσταση.

"Αγγελούκο...;"προφέρει το όνομα μου ενώ μου χαϊδεύει τα χέρια μου τα οποία βρίσκονται γύρω από την μέση της.
"Χτες, ανέφερες ότι σκέφτεσαι να μείνουμε μαζί κάποια στιγμή τώρα ή και πιο μετά. Αλήθεια έλεγες;"

Angel:Hectors Son...Where stories live. Discover now