At jenlisa
Lisaအေစာႀကီးနိူးေနတာေၾကာင့္အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္jenလက္ေမာင္းကိုနမ္းလ္ိုက္ၿပီးထလ္ိုက္ၿပီးမနက္စားျပင္ဖို႔ထြက္လာခ့ဲလိုက္သည္။
အားလံုးအဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီးေတာင္jennieတစ္ေယာက္ထြက္မလာေသးေတာ့lisaအေမက'lisa jenဘာလို႔မထေသးတာလဲေနမေကာင္းလ္ု႔္ိလား'
'မသိပါဘူးအေမ မေန႔ညကေတာင္အေကာင္းႀကီးပါ'
'အဲဆိုသြားနိုးလုိက္ေလမနက္စာစားရေအာင္လို႔သမီးအေဖလဲအလုပ္သြားရအံုးမွာအေမလဲအျပင္သြားရအံုးမယ္'
'ဟုတ္က့ဲအေမသြားနိူးလိုက္ပါမယ္'
Lisaအခန္းထဲက္ုိဝင္လာလိုက္ၿပီးခုထိမထေသးတ့ဲကုတင္ေပၚကjennieရ႕ဲေနာက္ေက်ာ့ကေနတက္ထိုင္လိုက္ၿပီးjenပါးကု္ိနမ္းလိုက္ၿပီး
'bae......'
'မထိန႔ဲ........'
'ဘာျဖစ္လို႔လဲထေတာ့ေလေအာက္မွာမနက္စာစားဖို႔ေစာင့္ေနက်ၿပီးးးးးးးးး'
'ေနမေကာင္းလို႔မစားေတာ့ဘူးမေစာင့္န႔ဲေတာ့လို႔ေျပာေပး...'
'ဘယ္လ္ုိ႔.......ေနမေကာင္းဘူးဘာျဖစ္လို႔လဲ'
Lisaဘက္သု႔ိjenကိုလွဲလုိက္ေတာ့
'အားးးးးးးးမထိပါန႔ဲဆို.........'
Jenတစ္ေယာက္မ်က္ရည္ဝဲကာေျပာေတာ့lisaပုိစိတ္ပူသြားခ့ဲရတယ္။
'ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ bea ရယ္ျမန္ျမန္ေျပာပါဘာလို႔ငုိေနတာလဲ........'
Jenတစ္ေယာက္lisaကိုၾကည့္လိုက္ၿပီးlisaလက္ေမာင္ကိုအေသထုေနလိုက္သည္။
'အဲဒါရွင့္ေၾကာင့္...........ရွင့္ေၾကာင့္.......'
'အားးးးးးliliဘာလုပ္လို႔လဲbaeရယ္......'
နားမလည္တ့ဲlisaေၾကာင့္jenပိုစိတ္တိုကာပိုထုလိုက္သည္။
'ဘာလို႔အဲေလာက္လုပ္ရတာလဲ....'
'ဘာကိုလဲ......'
jenမ်က္ရည္ေတြဝဲရင္းထုသာထုၿမဲမို႔jenလက္ေတြကိုlisaကိုင္းလိုက္ၿပီး။
YOU ARE READING
စစ္မွန္ေသာ္ ရင္ခုန္သံ
Fanfictionအခ်စ္ ကိုယ္ေဘးနားမွာရွိေနေပမ့ဲအေဝးကိုဘဲေငးၾကည့္ေနမိတ့ဲအတြက္ ကိုယ္ေဘးမွာ စစ္မွန္ေသာ္အခ်စ္စစ္ရွိေသာ္လဲမျမင္နိင္ခ့ဲဘူး။