[ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]➊.ဇာတ္လိုက္ကိုေရွာင္ရွားရမယ္! [ဇာတ်လိုက်ကိုရှောင်ရှားရမယ်!]

.. ၄၉ ..

《Zawgyi》

အပိုင္း - ၄၉ [အိပ္မက္ဆိုး]

သူမ ထိုညတြင္ အလြန္စိတ္ဖိစီးၿပီး ထိတ္လန္႔ေၾကာက္ရြံ႕ခဲ့ရသျဖင့္ အိပ္ေပ်ာ္သြားေသာအခါတြင္ ခ်န္းမိသားစုႏွင့္ ဝမ္ယဥ္းလင္ကို အိပ္မက္မက္ေတာ့သည္။

ဝမ္ယဥ္းလင္က သူမကို ဆူပူႀကိမ္းေမာင္းေနသည္ဟု အိပ္မက္မက္ခဲ့သည္။ သူမမွာ ခ်န္းမိသားစုတြင္ အလုပ္လုပ္ေနရသည့္ အေစခံျဖစ္ေနလ်က္ ဝမ္ယဥ္းလင္က သူမအနားတြင္ အမိန္႔ေပးေနခဲ့ေလ၏။

ထို႔ေနာက္ ျမင္ကြင္းမွာ တစ္ဖန္ေျပာင္းလဲသြားျပန္ၿပီးေနာက္ သူမမွာ ခ်န္းမိသားစုအိမ္ေတာ္၏ ဝင္ေပါက္ေရွ႕၌ ဒူးေထာက္လို႔ေနသည္။ တင္းက်ပ္စြာ ေစ့ပိတ္ထားေသာ ေရႊေရာင္အဝင္တံခါးႀကီးကို မ်က္ႏွာမူလ်က္ သူမမွာ ခ်န္းစီႏ်န္၏ အမည္အား မ်က္ရည္သြင္သြင္စီးလ်က္ ေအာ္ေနၿပီး သူမရဲ႕ ခ်င္းမိသားစုကိုေတာ့ ခြင့္လႊတ္သက္ညႇာေပးပါရန္ အႏူးအညြတ္ ေတာင္းပန္ကာ ထပ္ခါထပ္ခါ ဝပ္တြားခယ ေနေလ၏။

ေမွာင္မည္းေနေသာ အခန္းထဲတြင္ နံေဘးရွိ ယိမ္းထိုးေနေသာ ခန္းစီးလိုက္ကာမ်ားၾကားမွ ရံဖန္ရံခါ ျဖာက်ေနေသာ လေရာင္ ေျပာက္တိေျပာက္က်ားမွလြဲ၍ အျခားေသာ အလင္းေရာင္ မရွိေပ။ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနေသာ အခန္းက်ဥ္းထဲတြင္ ေဆးရံုရွိ ပိုးသတ္ေဆးနံ႔ကိုသာလၽွင္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ထူးထူးျခားျခား ရေနသည္။

ခ်န္းစီႏ်န္မွာ အလုပ္သြားတုန္းက အဝတ္အစားပင္ မလဲရေသးပဲ သူမရွိရာ ေဆးရံုသို႔ ေရာက္ရွိလာခဲ့ၿပီး ဒီကို အေျပးအလႊား လာခဲ့ရသျဖင့္ သူ႔အသြင္အျပင္မွာ မလန္းဆန္းပဲ ႏြမ္းေၾကေနသလိုပင္။ ခ်န္းစီႏ်န္က ကုတင္ထက္တြင္ ရွိေနသည့္ သတိမရွိေနေသာသူအား အမူအယာမဲ့စြာ ငံု႔ၾကည့္လိုက္သည္။

ခ်င္းစုယြဲ႕ကို ၾကည့္ရတာ သက္ေတာင့္သက္သာ ျဖစ္မေနတာကို ခ်န္းစီႏ်န္ ျမင္လိုက္ရသျဖင့္ သူမအနားသို႔ ငံု႔ကိုင္းလိုက္ၿပီး သူ႔လက္ကိုဆန္႔ကာ နဖူးထက္ရွိ အပူခ်ိန္ကို စမ္းၾကည့္လိုက္၏။ သို႔ေသာ္လည္း သူ႔လက္က သူမအား မထိေတြ႕ရေသးခင္မွာပဲ သူမက "မဟုတ္ဘူး! မဟုတ္ဘူး! ခ်န္းစီႏ်န္ ... ကၽြန္မ ရွင့္ကို အႏူးအညြတ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ ... ေက်းဇူးျပဳၿပီး ကၽြန္မကို လႊတ္ေပးပါ ... "