I didn't forget (Enemies Love) || ✓

~24~

Λουκ pov

Νιώθω τα βλέφαρά μου να κλείνουν και ακουμπάω στον ώμο της Εμμας

Την στιγμη που χαλαρώνω δυνατοί ήχοι ακούγονται στα αυτιά μου

Σηκώνω αποτομα το κεφάλι μου και γιατροί μπαίνουν πανικοβλητοι στο δωμάτιο του Μαρκ

"Τι έγινε?" ρωτάει τρομαγμένη η Αννα

Ο Κρις βλέπει από το παράθυρο και ο Τεο τον τραβαει

"Τι έγινε?" τον ρωταει

"Άσχημα τα πράγματα" λεει

"Για ποιον μιλάτε?"ρωταει η Ευα

"Για το άλλο το παιδί" λέω γρηγορα

....

Οι γονείς της Νεφέλη φεύγουν γιατί λέει η Εμμα έχουν και τα μικρά...

Οι γιατροί κατάφεραν να σταθεροποιησουν την κατάσταση του Μαρκ

Για την Νεφέλη δεν έχουμε νεοτερα

Παρατήρησα όμως, πως ο Μαρκ δεν την χτύπησε κάπου επικίνδυνα, και πριν ρίξει στον εαυτό του κοίταξε στα παράθυρα που υπάρχουν στην σκεπή της αποθηκης

Αυτό το κάνει ακόμα πιο περίπλοκο

Αυτό που μου είπε ήταν ότι του είπαν να σκοτώσει κάποιον, δεν πέρασε καν από το μυαλό μου η Νεφέλη...

Είναι τόσο αθώα, με ένα βλέμμα της σε διαλύει...ειδικα αν είναι εκείνα τα πληγωμένα...

Αναρωτιεμαι πως να ήταν η Ευα στην ηλικία της...

Κάτι κοινό που έχω παρατηρήσει εκτός από την εμφάνιση που είναι ίδιες κυριολεκτικά και τον χαρακτήρα....

Εχουν περάσει σχεδόν τα ίδια θέματα από ότι έχω ακουσει

Throughback

Κάθεται δίπλα μου χωρίς να πει τίποτα...

Φενεται ακόμα θυμωμενη

"Μην είσαι έτσι" σκύβω μπροστά της και μου ρίχνει ένα θυμωμένο βλεμμα

"Παρακαλω" λέω και της χαμογελαω

"Παράταμε" με σπρώχνει από πάνω της

Την τραβάω από τα χέρια πάνω στο σώμα μου και με κοιτάει κατευθείαν στα ματια

Ακουμπάει τα χείλια της ελάχιστα στα δικά μου και μετά τα απομακρύνει

"Το μισώ όταν μου το κάνεις αυτό"παραπονιεμαι

"Σκασε παραπονιαρη" πάω να γελάσω αλλά πιάνει το πρόσωπο μου και πιέζει τα χείλια της ενάντια στα δικά μου

....

End of throughback

Περνώ τα δάχτυλα μου μέσα από τα μαλλιά μου και κοιτάω τον τοίχο απέναντι μου

Ο Μαρκ είναι...απομακρος και πληγωμενος, είδα την αλλαγή του όταν άρχισε να μιλάει με την Νεφέλη...

Τον βοήθησε, όπως κι εμενα

Τουλάχιστον ειμουν τυχερός που πέρασα τα περισσότερα χρόνια της ζωής μου με αυτην

Ο τρόπος που μαλωναμε μικροί είναι απλά αξέχαστος...

Ο τρόπος που ανέβαινε στην πλάτη μου για να μπορέσει να με κοιταξει στο κεφάλι...

Ο τρόπος που γελάει..

Ελπίζω να γίνουν και οι δύο καλα

Μας πλησιάζει ένας γιατρός και σηκώνω γρήγορα το κεφάλι μου..

Δεν μου αρέσει η έκφραση του...

Γεια
Συγνώμη που είναι μικρο🙏
Ελπίζω να σας άρεσε...
Τι νομίζετε να τους πει ο γιατρός?😬
Θα δουμε
Επίσης...σκέφτομαι να ανεβάσω μια ιστορία που μα έχει σχέση με αυτό το βιβλίο...
Θέλετε να την ανεβάσω?
Τα λεμε 🎶