- Яаааа Бэкхён Чи дахиад л шалгалтан дээрээ муу авчихжээ ?
- Гүэээ Арим тайван бай би ууг нь чиний заасан хичээлүүдийг санаж байсанлдаа гэхдээ энэ арай л хүнд..
- Дэмийрээд бай хоолтойгоо холиод идчихсэн байлгүй Би одоо аав ээжид чинь юу гэж хэлнэ эээ ааааа
----------------
Энгийн л нэг Бишээ дахиад л нэг бужигнасан өдөр эхэлж байна. Бэкхёний аав ээж намайг онц сурдаг сургуульдаа толгой цохьдог хүүхдүүдийн нэг гээд Энэ хүний хичээл ном шалгалт гээд бүх зүйлсийг нь надад даатгасан. Бэкхён бид 2 багаасаа хөрш айлууд байсан учир тоглож наадсаар бүр нэг сургуульд суралцаж байгаа юм.
Арим миний бие өдий 17 жил амьдрахдаа анх удаа ганц хүний төлөө ингэж их бухимдаж урам хугарч байгаа ,учир Бэкхёныг боогоод авмаар байсан юм.
----------
**Хонх дуугарах**
Ингэж нэг юм үдийн завсарлагаа болох гэж. Энэ их шалгалтуудыг арай гэж давж байхад хажууд нь бас нэгийг авч явах гэж .
Ангийн үүдрүү зүгэлтэл Бэкхён гэнэт гараад ирэв бас гартаа сүү барьчихаж
би - Хүн цочоож алах гээюу?
* муухай харах*
Бэкхён : Заа Аримаа уучлалдаа Би чиний сэтгэл санааг өргөх гээд сүү хүртэл авсан май *Ярзайх*
Би : Царай муутай харагдаад байна
Бэкхён : Хаачих гэж байгаан? Хамт явж хоол идэхүү?
Би : Дараагийн шалгалтан дээр муу авсан байвал нэг нүдээрээ ч харахгүй шүү
Бэкхён : Дандаа л тэгдэг байж *Бувтнах*
Би : юу гэнэээ?
Бэк : За явъяааа
Үдийн завсарлагаанаар Бэкхёнтай хамт хооллочихоод Өөрс өөрсдийнхөө анги руу зүгэллээ . Бид 2 хамт нэг сургуульд сурдаг ч нэг ангид орж чадаагүй юм.Учир нь сурлагын МАШ ТОМ ялгаатай .
Ангируу орохоосоо өмнө угаалгын ороо орохоор коридороор алхаж байхад хэн нэгэн нь гараас минь татаж жижигхэн буланруу шахаад оруулчихав.
Том биетэй хүн бололтой гарч чадахгүй цээжинд нь тулчихаад байв.
- Би хичээлдээ орох хэрэгтэй
- Ганц цаг тасалчихад чи муу гарахгүй шүү дээ Арим
Түүнийг Бэкхён гэж бодож байсан ч хоолой бас үнэр нь тэс ондоо юм.
- Намайг гарга !
- Ким хатагтай ямар их уурлаж байх юм? Энэ сайхан бие царай зүсээрээ араасаа олон залуус гүйлгэдэг ч хэнийг нь ч тоож харьцдаггүй төмөр хатагтай
- Юугаа яриад байгаа..
Гэнэт Хэн нэгэн тэр залууг угз татан надаас холдуулаад
- Арим зүгээр биздэ ? Энэ донтой амьтан чамайг яасан ?
- Бэкхён ! Чамайг хараад баярлана гэж бодож байсангүй шүү Азаар яагаачгүй ээ
Бэкхён : Ким Жунин Аримаар дахиж оролдвол...
- Оролвол яана гэж? Чи намайг яаж ч чадахгүй шүү дээ хахахаха баяртай хүүхдүүдээ
Тэр залуу шүгэлдсээр коридороор алхаад яваад өглөө.
Би : Бэкхёнаа энэ юун хүн бэ?
Бэкхён : Ямар анги гэдгийг нь мэлэхгүй ч Хүүхний эрлэг гэж сонссон бас их донтой сургуулиас олон ч удаа сануулга авсан гэхдээ гэр бүл нь баян болохоор яаж ч чададгүй гэсэн. Чамайг дахиад оролдох байх бэлтгэлтэй байгаарай чамд биеэ хамгаалах урлаг заагаад өг...
Би : Ингэхэд Дуракаа хичээлдээ орооч энд юу хийгээд явж байгаа юм ?
Бэкхён : Чамайг аварчихаад байхад яагаад хүн загинаад байгаан?
Би: Тэр сургууль дээр намайг яав л гэж Хичээлдээ орохгүй ингээд байхаар муу авахаас яахавдээээ
Бэк : Баярлалаа ч гэж хэлэхгүй хмм
Аааягүү Нөгөө л нэг хүн бүрийн хайрыг татдаг хошуугаа унжуулаад өөдөөс хараад зогсчих шивдээ
Би: Заазаза баярлалаа одоо наад хошуугаа буцаагаад хий Би хичээлдээ орлоо шүү
------------
Зохиолчийн талаас :
Аримыг хичээлдээ орохоор явсны дараа Бэкхён амандаа нэг зүйлийг хэлсээр үлдлээ.
Бэкхён : Чамд надаас өөр эрэгтэй хүрч байна гэж бодох төдийд л галзуурах шахах юм . Ууг нь.....
