13

1.6K 158 56
                                    

"Çok iyiydin."

Harry,Louis'nin sesini duyduğunda kafasını gömdüğü kasıklardan kaldırdı ve yukarıya baktı. Louis terli saçları,hızla inip kalkan göğsüyle tükenmiş görünüyordu.

"Artık bileklerimi çözebilirsin."

Harry yataktan kalkıp uzaklaşmaya başlayınca başının üzerinde bağlanmış kollarının izin verdiği ölçüde boynunu yataktan kaldırdı. "Nereye gidiyorsun?"dedi kaşları çatılmış vaziyette.

"Bir şeyler atıştıracağım." Harry umursamazca söylediğinde Louis daha da sinirlendi.

"Beni bu halde mi bırakacaksın?" Gözleriyle üzerinde hiçbir şey olmayan vücudunu işaret etti.

"Evet."dedi Harry kendinden emin bir şekilde. "Beni böyle bekleyeceksin. Ne zaman geleceğimi bilmeden. Beklentiyle ve ihtiyaç halinde." Louis'nin cevap vermesine fırsat bilmeden kapıyı kapatarak odadan çıktı. Fazla söylenemeyeceğini biliyordu. Evde Zayn vardı ve sesini yükseltemezdi.

Aşağı indi ve oyalanacak bir şeyler aradı. Atıştırmak tamamen bir bahaneydi. Onu bekletme fikri içinden bir anda gelmiş bir şeydi. Belki kendisinin ona muhtaç olduğu gibi onun da kendisine muhtaç olduğunu somut bir şekilde görmek istemişti. Kendine sıkıntıdan sıcak bir kahve hazırladı ve zamanı geçirmeye çalıştı.

"Sürekli dört duvar arasında olmaktan sıkılmadın mı?"dedi Zayn onu görünce. "Benim bildiğim Harry eskiden eve gelmezdi." Arka cebine yerleştirdiği paketi çıkarıp bir sigara yaktığında Harry yüzünü buruşturdu. Evde sigara içilmesi en sevdiği şey değildi. Zayn bunu bilse de şu an umursuyor gibi görünmüyordu.

"Bir tane alabilir miyim?"dediğinde Zayn bunu beklemediğini belli eden bir ifadeyle ona baktıktan sonra paketi uzatmıştı. O da karşısındaki sandalyeye oturup dudaklarının arasına bir sigara yerleştirmişti.

Ve tadı hatırladığından da kötüydü. Vücuduna verdiği psikolojik mi yoksa gerçek mi olduğunu bilmediği garip his onu rahatlatırken aynı zamanda daha huzursuz yapıyordu ve bunun aynı anda nasıl olduğu hakkında hiçbir fikri yoktu. Kalbi çarpıyordu. Louis'nin yukarıda olduğunu bilirken burada sabit kalmaya çalışmak verilmesi zor bir savaştı.

"Aramızda bir şeyler olduğunu fark ettiğin ilk an ne düşündün?" Soru aniden ikisinin de beklemediği bir anda geldi. Sessizce oturmaya devam etmeleri gerekiyordu.

Zayn düşünür gibi bir yerlere baktıktan sonra dudaklarını araladı. "Bunun çok tuhaf olduğunu düşündüğümü hatırlıyorum. Görsem dahi inanamayacağımı düşündüğüm bir olaydı. Oldukça garipti. Fakat biraz zaman geçince bunun ne kadar mantıklı olduğunu fark ettim. Sen ve o. Bu çok mantıklı."

Harry dalga geçer gibi kaşlarını çattı. "Bunun nesi mantıklı?"

"Bilmiyorum. Ama her nasılsa birlikte çok doğru görünüyorsunuz. Her ne kadar yanlış gibi dursa da. Aranızda garip bir enerji var gibi. Bir kere fark ettikten sonra bir daha görmemek imkansız."

Harry boğazını yakan bir nefesten sonra yarısı duran sigarasını söndürerek ağzındaki acı tadı yok etmek için kahvesinden büyük bir yudum aldı. Bu tamamıyla saçmaydı. Tamamıyla uydurulmuş cümlelerdi. Olay sadece kullanmak,kullanılmak ve bu sırada içlerinden bir salağın bir şeyler hissetmeye başlamasından ibaretti. Bunun mantıklı bir tarafı yoktu.

Odasına çıkıp bir süre resim yapmakla oyalanmaya çalıştı. Pek bir faydası yoktu. Vücudunda asla bitmeyen bir kaşıntı var gibiydi. Kapıya doğru yürüdü,adımları sıklaştı. Sadece Louis'yi yatakta çıplak ve kusursuz görebilmek için.

crazy to love youHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin