Tododeku

Prolog - "Mam dość..."

[Todoroki]

Krople agresywnie uderzały o okno mojego pokoju. Gałęzie z drzew delikatnie o niego stukały. Mogłem usłyszeć delikatny szelest wiatru. Uderzające błyskawice oświetlały mój pokój na krótką chwilę, żeby potem ponownie nastała ciemność.

Kolejna bezsenna noc. Nie pamiętam kiedy ostatnio spałem. Patrzałem się pusto w sufit. Zastananawiałem sie jaki to wszystko ma sens.

Miałem dość swojego życia. Byłem kompletnie bezużyteczny. Nie byłem w stanie przeciwstawić się swojemu ojcu. Byłem zbyt słaby, żeby obronić swoją matkę. Zawodzę wszystkich, z którymi mam dłuższy kontakt.

A teraz jeszcze mam czelność denerwować ludzi ze swojej klasy.

To oczywiste, że nie zależy im na mnie. Pytają mnie jak się czuję tylko dlatego, że mają dość mojego zachowania. Mają dość mnie i moich humorków.

Na tą myśl szybko podnosłem się z łóżka. Złapałem przedmiot leżący pod moją poduszką. Powolnym krokiem skierowałem się w stronie łazienki. Ciężko szło się w świetle nocy. Przynajmniej światła błyskawic odrobinę mi w tym pomagały.

Próbowałem wymacać klamkę. Moja ręka spotykała się jedynie z drzwiami albo ścianą. Po chwili poczułem na swoich palcach coś zimnego. Wreszcie. Szybkim ruchem przekręciłem klamkę.

Zapaliłem niewielkie, naścienne światło. Usiadłem na zimnej podłodze. Wziąlem głęboki wdech. Podwinąłem swoje rękawy. Od razu przejechałem po niej srebrną żyletką.

Czerwona krew zaczęła spływać po mojej ręce.

Czułem ból. Ból i pieczenie. Niesamowicie mocne. Byłem już jednak przyzwyczajony. Bez zawahania przejechałem po niej jeden raz. I kolejny. Kolejny. Kolejny. Krew ciekła po mojej ręce.

Parę samotnych kropek zdążyło znaleźć się na podłożu.

- Jesteś bezużyteczny. - wyszeptałem do siebie jak łzy zaczęły płynąć po moich policzkach.

Hej. Przychodzę z nową książką. Książka powstała dla PoprostuYusu. No, więc...mam nadzieję, że się przyjmie, bo trochę mnie tu nie było. Za niedługo pewnie wrzucę pierwszy rozdział. Więc do następnego.