[ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]➊.ဇာတ္လိုက္ကိုေရွာင္ရွားရမယ္! [ဇာတ်လိုက်ကိုရှောင်ရှားရမယ်!]

.. ၆၂ ..

《Zawgyi》

အပိုင္း - ၆၂
[သူမအေၾကာင္း ေတြးေနမိျခင္း]

သူတုိ႔ အိမ္ျပန္ၾကတဲ့အခါမွာေတာ့ ကၽြမ္က်ဴးက ေမာ့ေပ၏ကားကို စီးခ်င္တယ္လို႔ ဇြတ္အတင္းေျပာေနေတာ့သည္။ ေမာ့ေပက ျငင္းဆန္ခ်င္ေပမယ့္လည္း သူက ကၽြမ္က်ဴးလို အရွက္မမဲ့ မ်က္ႏွာမေျပာင္လွေပ။

ေမာ့ေပက ကၽြမ္က်ဴးရဲ႕ ေနာက္ေျပာင္က်ီစယ္ေနတာေတြကို ၾကားတဲ့အခါမွာ လ်စ္လ်ဴသာျပဳထားေလသည္။

ကၽြမ္က်ဴးက သူ႔လက္ႏွစ္ဘက္ကို တံေတာက္ဆစ္ကေနေကြးကာ ေခါင္းေနာက္တြင္ဖိအုန္းထားရင္း သူ႔ေျခေထာက္ေတြကိုေတာ့ အေပၚတြင္ ေျမႇာက္တင္ထားလ်က္ ပ်င္းတိပ်င္းရြဲျဖင့္ "ငါ မင္းကို အျပစ္တင္တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ဒါေပမယ့္ ညီအကိုတစ္ေယာက္ရဲ႕ မိန္းကေလးကို ခိုးယူတယ္ဆိုတာက ယဥ္ေက်းမႈမရွိဘူးဆိုတာ ျပေနတာကြ ... သူ႔ရဲ႕မိန္းကေလး ျဖစ္သင့္တဲ့သူ ဘယ္သူပဲျဖစ္ျဖစ္ အဲဒီသူက ပိုေတာ္ၿပီးေကာင္းမြန္ေနပါေစကြာ ဒီကမၻာႀကီးေပၚမွာ မိန္းကေလးေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတာပဲ ... မိန္းမေတြက အဝတ္အစားေတြနဲ႔ တူတယ္ အဲဒါဆို ငါတို႔က ဘာလို႔ မိန္းမတစ္ေယာက္အတြက္နဲ႔ ညီအစ္ကိုဆက္ဆံေရးကို ပ်က္ျပားေစရမွာလဲ"

ေမာ့ေပက ေျပာလိုက္သည္ ... "ငါက မင္းနဲ႔မတူဘူး ... မင္းက အဝတ္အစားေတြ လဲလွယ္ဝတ္ေနသလိုမ်ိဳး မိန္းကေလးေတြကို ေဆာ့ကစားေနတာ ဒါေပမယ့္ ငါႀကိဳက္တဲ့ မိန္းကေလးက မင္းသိတဲ့မိန္းမေတြအကုန္လံုးနဲ႔ မတူဘူးကြ"

ကၽြမ္က်ဴးမွာ သူ႔ရဲ႕ အေလးအနက္ေျပာေနသံကိုၾကားေတာ့ သေဘာတက် ျပံဳးရယ္မိသြား၏။ "အလွတရားဆိုတာ ၾကည့္ရွဳတဲ့သူ႔ရဲ႕ မ်က္လံုးနဲ႔ပဲ ဆိုင္တဲ့ပံုပဲ"

ေမာ့ေပက ကၽြမ္က်ဴးကို စိန္းစိန္းဝါးဝါးၾကည့္လိုက္ၿပီးေနာက္ သူ ရိုင္းပ်စြာ မျပဳမူမိေသးခင္ ကၽြမ္က်ဴးအား သူ႔ကိုယ္သူထိန္းခ်ဳပ္လိုက္ဖို႔ အရိပ္အႁမြက္သိေစလိုက္၏။

ကၽြမ္က်ဴးက အညံ့ခံသည့္အေနျဖင့္ သူ႔လက္ေတြကို ေျမႇာက္လ်က္ "ေသစမ္း ငါဘာမွ မေျပာႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့"