"KIZIM KALKSANA İLK GÜNDEN YENİ OKULUNA GEÇ KALMA!"
"Kalktım be"
Merhaba ben İpek. Bugün o bela olan 11. sınıfa başlıyorum.Her sene olduğu gibi bu sene de okulumu değiştirdim. Yaz tatili ne ara geçti amk.Odamın kapısı bir anda açıldı.
"KIZ SEN HALA ÜSTÜNÜ GİYMEDİN Mİ?!"
"OF TAMAAAMM"
Babamı kaybedeli üç yıl oldu. Bu yüzden annem her zaman daha çok üstüme düşüyordu ve bir süre sonra bu beni çok fazla boğmaya başladı.Ona belli etmemeye çalışıyorum çünkü çok üzülüyordu. Keşke babam o gün o hastaneye gitmeseydi...
-flashback-
"Gamze merak etmeyin ameliyatı yapıp gelicem, o ailenin bana ihtiyacı var."
"Emir o hastane seni öldürmek için elinden geleni yapıyor, ya bir şey yaparlarsa lütfen gitme."
"Eğer gitmezsem oradaki kişi ölebilir,endişelenme"
"Ameliyattan çıkınca hemen ara beni"
"Görüşürüz hayatım"
"Görüşürüz bitanem"
Onları izlemek beni mutlu ediyordu. Konuşmalarının başını duymamamıştım ama küsmemişlerdi.Onları çok seviyorum. Yaklaşık 2 saat sonra babam aradı.
" Hayatım bak sağ salim çıktım eve geliyorum şimdi"
" Dikkatli ol Emir hızlı gel kız seni beklemekten uyuyamadı."
Onları konuşurken izlemek çok eğlenceliydi. Ama annem çok endişeliydi farkındaydım fakat bişey demiyordum.
Annemler konuşalı yaklaşık 30 dakika olmuştu ve annemin tekrar telefonu çaldı. Konştuktan sonra çok endişelenmiş gibiydi. "Kızım ben üst komşuya gidiyorum."
"Anne noldu?"
"Birazdan gelince anlatırım bebeğim."
"Ta-tamam"
1 saat kadar annenin gelmesini bekledim ama hala gelmemişti bende televizyonu açtım ve tam kanalı değiştirecekken tanıdık simayı gördüm .Gerisi karanlık. Hiçbir şey görmüyor, hissetmiyor ve duymuyordum.Dünyam başıma yıkılmıştı.
Bir araba babama çarpıp onu ezmişti ve sonra kaçmıştı. İz yoktu,hiçbir şey yoktu.
Sonra televizyonda annemi gördüm.
Ağlıyordu.Ruhu paramparça olmuştu.
O gitmişti veya onu bizden almışlardı...
-flashbackbitti-
Hatırladıkça tüylerim diken diken oluyordu. Hazırlanıp aşağı indim. Annem kahvaltı hazırlamıştı.Hemen yiyip;
"ANNE ÇIKIYORUMMM BEEEEN"
"ALLAH'A EMANET OL YAVRUM İYİ DERSLER"
Servise binince bir anda herkesin kafası bana döndü. Bende göz devirip telefonumu açtım.
Galiba son zamanlarda en sevdiğim şarkıyı açıp oynat tuşuna bastım.
"Kalbine sor,
Bu kalbime zor
Şu derdimi gör canım halimi sor
Bok var gibi yüreğime düştün
Sana başka bir ben lazım, bana sen yine Kalbimi soy ve içinede kendini koy
Gecelerim ol ,güneşide söndürürüm uğruna
dünyayıda
Kavuşalım gün batışında
Belki de hapsolur aşk bu sonuçta..."
Bu şarkı eskiden hissetiğim duyguları bana hissetiriyordu. Mutluluğu.
Zaman çok hızlı geçmişti okula gelmiştim.
Servisten indiğim an ufak çaplı bir şoka girdim.
Okul çok kalabalıktı. Genellikle bugüne kadar gittiğim okullar hiç bu kadar kalabalık olmamıştı.
Umarım yanlış görüyorumdur
Umarım gördüğüm kişi Zeynep değildir
Umarım gördüğüm kişi Zeynep değildir
Umarım gördüğüm kişi Zeynep değildir
Off buraya geliyo
"Uzun zaman sonra yeniden?"
Selam canlarım yine ben geldim. Ama bu sefer normalden farklı bir hikayeyele geldim umarım bu hikayemi de beğenirsiniz hepinizi çok seviyorum😘
