Make him happy again

/2/

Louis

Zenuwachtig trek ik mijn das aan.
Vandaag heb ik een belangrijke bespreking met een client.
Het gaat om een hele som geld.
Een half miljoen om precies te zijn.

Ik open mijn autodeur en stap uit.
Een frisse bries komt me tegemoet.
Zalig!
Als ik het goedheb zie ik het restaurantje als waar we hebben afgesproken.
Met een stevige pas loop ik erheen.

Als ik de deur open rinkelt er een belletje waardoor alle aandacht op mij gevestigd is.
Geweldig dit!
Ik zie mensen grote ogen trekken en tegen elkaar fluisteren.
Iedereen kent me als de grote en bekende zakenman Louis Dubois.
En ik ben er trots ook.
Ik kijk het restaurant eens rond en onbewust blijft men blik bij een meisje hangen.
Ik priem mijn ogen in de hare.
Ze is werkelijk prachtig.
Haar donkerblonde haren die ze netjes heeft opgestoken.
Haar hemelsblauwe ogen die recht in de mijne kijken.
Ik scheur men blik los als ik een man rond middelbare leeftijd op me af zie komen.
"Meneer Dubois"vraagt hij waarop ik knik.
"Dat ben ik"
Hij steekt zen hand uit die ik vervolgens stevig schud.
"Onze tafel is daar achteraan naast die twee dames"
Bij het woord dames grijns ik kort.
Met De linkse van de twee heb ik net al oogcontact gehad.
Een een pareltje!