[ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]➊.ဇာတ္လိုက္ကိုေရွာင္ရွားရမယ္! [ဇာတ်လိုက်ကိုရှောင်ရှားရမယ်!]

.. ၆၉ ..

《Zawgyi》

အပိုင္း ၆၉
[သဝန္တိုျခင္း - ၃]

ခ်န္းစီႏ်န္၏ မ်က္ဝန္းေတြဟာ သူမရဲ႕ ရွည္လ်ားျဖဴေဖြးလွေသာ ေျခေထာက္ေတြေပၚတြင္ က်ေရာက္ေနၿပီး တဆက္ထဲမွာပဲ သူမရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္အား ေျဗာင္က်က်ပင္ ၾကည့္လိုက္၏။ ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ ပူပန္ေၾကာင့္ၾကကင္းေသာ ေလသံျဖင့္ သူက ျပန္ေျပာလိုက္သည္ "ကိုယ္ျမင္တာျဖစ္ျဖစ္ မျမင္တာျဖစ္ျဖစ္ ...."

"ရွင္ ဒီလိုေတြ ေျပာေနေတာ့ ရွင့္ရဲ႕ပံုရိပ္ထိခိုက္မွာ မေၾကာက္ဘူးလား?" ခ်င္းစုယြဲ႕က ၿခိမ္းေျခာက္လိုက္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ တံုးအလွတဲ့ မ်က္ခြက္ႀကီးကို ျဖတ္ရိုက္ခ်င္ေနမိ၏။

ခ်န္းစီႏ်န္က သူမရဲ႕လက္ကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္ရင္း ျပံဳးလိုက္သည္။ "မင္းရဲ႕ လက္ေတြကို မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေတာ့ ကိုယ္ ဒီလက္ေတြကို ခ်ည္ထားတာ ပိုေကာင္းေလာက္မယ္"

"ရွင္ လုပ္ရဲလုပ္ၾကည့္ေလ!"

ခ်င္းစုယြဲ႕ဟာ သူမကိုယ္သူမ ထြက္ေျပးရုန္းကန္ေနရသည့္ သားေကာင္တစ္ေကာင္ႏွယ္ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ခံစားလာရသည္။ သူမက သတ္ျဖတ္ခံရဖို႔ ေစာင့္ေနရသည့္ သိုးတစ္ေကာင္လိုပင္။ သူက သူမရဲ႕ လက္ႏွစ္ဖက္လံုးကို ဖမ္းဆုပ္ထားလ်က္ သူမရဲ႕ ေျခေထာက္ေတြကိုပါ ဆုပ္ကိုင္ထားေလ၏။ သူမ ထြက္သြားခ်င္ရင္ေတာင္ မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ေတာ့ေပ။

"ခ်န္းစီႏ်န္ ကၽြန္မရွင့္ကို သတိေပးေနတာေနာ္! ကၽြန္မကို လႊတ္!"

"ကိုယ္က လႊတ္ေပးလို႔ရပါတယ္ ... ဒါေပမယ့္ အရင္ဆံုး ေမးခြန္းတစ္ခုကိုေတာ့ မင္း ေျဖေပးရမယ္"

"ရွင့္မွာ ဘာလို႔ ေမးခြန္းေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနရတာလဲ?"

ခ်န္းစီႏ်န္မွာ တစ္ကယ္ေတာ့ ေမးခြန္းေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေလ၏။ သူက သူမကို စူးစိုက္ၾကည့္လ်က္ "ဟိုလူငယ္နဲ႔ မင္းနဲ႔ၾကားက ဆက္ဆံေရးက ဘာလဲ?"

"ဘယ္လူငယ္လဲ?" ခ်င္းစုယြဲ႕ ေမးလိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ခ်န္းစီႏ်န္၏ မ်က္ႏွာထက္က အေရာင္ကေတာ့ တျဖည္းျဖည္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီ ျဖစ္၏။

"ရွင္က နာမည္မွ မေျပာတာ ဘယ္သူမွန္း ကၽြန္မက ဘယ္လိုလုပ္ သိမွာလဲ?" ခ်င္းစုယြဲ႕က ရဲဝံ့စြာ ေျပာလိုက္သည္။