YouTuber : chanbaek

2.9

bir dahaki bölüm final :(
sizi beklettim baya.. üzgünüm❤️

...

baekhyun

Annemin ayarladığı akşam yemeği için Sehun ile birlikte bizim eve gelmiştik. Onlar ben yokmuşum gibi konuşmaya devam ederken aklım chanyeol'deydi. Bana kızgındı.. Şu akşam yemeğini atlatır atlatmaz onunla ilgilenecektim çünkü sevgilimi özlüyordum.

Akşam yemeği sonunda bittiğinde ve bizde koltuklara oturarak sohbete devam ettiğimizde -ki ben konuşmuyordum bile- saat dokuza geliyordu.

"Bu gece burda kalın isterseniz?" annemin sorusu ile hızlıca sehuna diktim bakışlarımı. Kabul etmemesini umuyordum.

"Ah.. rahatsızlık vermek istemeyiz, dimi sevgilim" Sehun itici bir şekilde konuşarak cümlesinin sonunda elimi tuttuğunda annem kalmamız için ısrar etmeye başlamıştı.

"Kapı! ben bakarım." kapı zili çalınca şu garip ortamdan kurtulmak adına hızlıca kapıya koştum.

Kapının kolunu indirip kapının açılmasına izin verirken gördüğüm beden beni şaşırtmıştı.. "Chanyeol?"

"Merhaba sevgilim." beni takmadan içeri geçtiğinde hızlı adımlarla onu takip ediyordum. burda ne işi vardı bu saatte?

Sehun da benim kadar şaşırmış olucak ki ayağı kalkıp bakışlarını chanyeol'e dikmişti.

"Merhaba. sizinle böyle tanışmak istemezdim ama şu kişinin bu evden çıkması gerekiyor." eliyle sehunu işaret ettiğinde annem onunla konuşan sevgilime anlamsız bakışlar atıyordu.

"Sen kimsin?" annemin sorusuna chanyeol sırıtarak "Oğlunuzun sevgilisiyim" diye cevap vermişti..

Annemin aklı karışıkken hala ayakta dikilen Sehun'un yüzüne gelişi güzel bir yumruk atmıştı chanyeol. Sehun bir kaç adım geri sendeledikten sonra chanyeol'un üzerine yürüyüp onu yere itmişti.

"DURUN! BAEKHYUN BURDA NELER OLUYOR ANLATIR MISIN?!" Annemin yüksek çıkan sesi ile yerimden zıplamıştım.

Sehun kanayan dudağına dokunarak lavabonun olduğu tarafa gitmişti

"Anne bu chanyeol.. sana yalan söylemek istemezdim ama her şey böyle gelişti.."

Annem sinirlerine hakim olmak adına arkasındaki koltuğa oturup gözlerini kapatmıştı.

"Çıkın." anneme bakmıştım gitmemizi istiyordu..

"Anne.."

"Baekhyun çıkın dedim!" annem bağırdığında chanyeol kolumdan çekerek beni çıkışa sürüklemişti.

Arabaya bindiğimizde chanyeol'e dönerek sorular sormaya başladım. arada bir bakışlarını sürdüğü yoldan çekip bana bakıyordu.

"Neden geldin?"

"Gelmemeli miydim?" bakışlarını yine yoldan çekip bana kısa bir bakış attığında başımı 'hayır' anlamında salladım

"İyiki geldin ama.. Nerden biliyordun burda olduğumuzu?"

"Sehun'un bunu bilerek yaptığını düşünüyordum ki öyleymiş zaten.. Seninle konuşmak için eve geldim daha sonra Kyungsoo sen ve senin aşk hayatından bıktığını söyleyerek beni buraya yolladı."

Anlattıklarına gülerken vitesin üzerinde duran elini tuttum "Üzgünüm"

"Bir şey yapmadın?"

"Yine de üzgünüm, seni seviyorum"

gülümsedi ellerimize baktıktan sonra tekrardan yola döndü "Bende seni seviyorum."

...

yazmayı özlemişim