أم قاصرة

الحلقة الاولى

شخصيات القصة الاساسية :
شريف : ٤٠ سنة ، طيار حربى برتبة عقيد
راندا : ٣٥ سنة ، دكتور صيدلانية
ندى : ١٤ سنة ، تالته اعداى
بسنت : ٩ سنين ، تالته ابتدائى
محمد : ٤ سنين ، kg 1
*_____________________________________________**___________________________*

المكان : الاسماعيلية
التوقيت : فى الصباح الباكر
__**__**__
فى بيت شريف .....
راندا : صباح الخير يا شريف قوم يالا يا حبيبي عشان تسافر
شريف : صباح الخير يا حبيبتى ، ندى صحيت
راندا : انت محسسنى انك مخلفتش الا ندى
شريف : مش بنتى الكبيرة وبعدين عندها امتحان
راندا : ربنا يباركلنا فيهم كلهم بس لسه الساعة مجتش ٧ والامتحان الساعة ٩
شريف : صحيها عشان تروح الامتحان فايقة
راندا : حاضر بس قوم يالا عشان تفطر
شريف : حاضر
__**__**__**__
(. دخلت راندا على ندى وبسنت ، باست بسنت وغطيتها وباست ندى وصحيتها .)
راندا : قومى بقى يا نودة عشان تفطرى مع بابا
ندى : هو هيسافر القاهرة النهاردة
راندا : اه هيفطر وهيمشى
(. قامت ندى من السرير بسرعة جداً عشان تلحق بباها .)
راندا : بالراحة بس بابا لسه فى الحمام قومى انتِ كمان ادخلى الحمام وصلى الصبح
ندى : حاضر يا ماما
___**___**___**___
على الفطار .....
ندى : انتِ هتجى امتى يا بابا
شريف : لسه مش عارف يا حبيبة بابا
ندى : يعنى مش هتقضى معانا الاجازة
شريف : ربنا يسهل هحاول اخد اجازة ونسافر اسبوع مثلاً
ندى : هو انت يا بابا هتفضل على طول مسافر كده
شريف : ده شغلى يا بابا بكرة تكبرى وتفهمى
ندى : اصلك بتوحشنا اوى يا بابا
شريف : وانتوا كمان بتوحشونى اوى
راندا : يالا يا ندى عشان تلبسى يا حبيبتى
ندى : حاضر يا ماما
شريف : شدى حيلك يا نودى ده اخر يوم
ندى : حاضر يا بابا
___**___**___**___**___
فى اوضة راندا ....
ندى : ممكن يا ماما تسرحيلي شعرى
راندا : استنى بس اخلص شنطة سفر بابا
ندى : طيب اساعدك
راندا : ماشى يا حبيبتى
(. بعد ما رتبوا الشنطة .)
ندى : لا لا مش عايزة ضفرتين
راندا : امال عايزة ايه
ندى : سيبيه مفرود
راندا : لا ، قولنا المدرسة لها تسريحتها انتِ مش رايحة النادى
ندى : عشان خاطرى ده اخر يوم فى الامتحانات
راندا : اسمعى كلام ماما
ندى : حاضر
راندا : ادينى خلصت يا حبيبة ماما يالا بقى عشان تروحى المدرسة
ندى : انتِ مش هتودينى
راندا : لا يا حبيبتى مش هينفع بس هاجى اخدك انا ومحمد وبسنت ونروح نتغدى فى النادى
ندى : طيب انا هروح ازاى بقى
راندا : هتركبى تاكسى يا ندى
ندى : ماشى يا ماما
(. نزلت ندى راحت مدرستها .)
___**___**____**_____
شريف : مالك يا راندا
راندا : مفيش حاجة يا حبيبي يمكن عشان انت مسافر
شريف : انتِ محسسانى ان احنا لسه متجوزين امبارح
راندا : ايوة بس انا برضه بقلق عليك
شريف : ان شاء الله خير متقلقيش
راندا : مش عارف برضه هتجى امتى
شريف : لا بس هحاول هو صعب بس هحاول
راندا : صعب ليه بس
شريف : انا تحت ايدي كتيبة بحالها يا حبيبتى
راندا : ربنا معاك يا حبيبي
شريف : خدى بالك من نفسك ومن الولاد ولما تسوقى سوقى على مهلك
راندا : متخفش يا حبيبي
(. بعد ما شريف خلص لبس .)
راندا : تفتكر يا شريف هعيش لـ اليوم اللى اشوف فيه ولادنا فى الجامعه وبيتجوزوا
شريف : ربنا يخليكي لينا ، احنا منقدرش نعيش من غيرك
راندا : مش عارفة ليه بيجيلي هاجس انى مش هعيش لـ اليوم ده
شريف : انتِ دايماً عندك هواجس كده بس ان شاء الله هتعيشى لحد ما تشوفى احفاد احفادك وهتشوفى محمد ظابط برضه
راندا : لا لا ظابط لا كفاية القلق اللى انا عايشة فيه من يوم ما عرفتك
شريف : ههههه ربنا يخليكي لينا يا احلى حاجة حصلت لنا كلنا ، احنا من غيرك ما نسواش حاجة
راندا : ويخليك لينا يا حبيبي وتروح وتجى بالسلامة
(. ونزل شريف وسافر لـ معسكر شغله ، وقعدت راندا تروق وتنضف الشقة ، ونزلت وسابت بسنت ومحمد نايمين عشان تروح تجيب حاجات للبيت .)
*_____________________________________________**___________________________*
فى مدرسة نــدى ......
مايا (صاحبة ندى) : يالا يا ندى هنروح سوا
ندى : مانا قولتلك ماما هتجى تاخدنى بالعربية
مايا : احنا بقالنا نص ساعة واقفين وهى مجتش تعالى نروح وخلاص او كلميها
ندى : اتصلت الموبايل مقفول
مايا : طيب اتصلى على تليفون البيت
ندى : محدش رد
مايا : بصى اكيد هى انشغلت فى حاجة يالا بينا
ندى : ياالا
(. وركبوا تاكسى روحت مايا الاول وبعد كده التاكسى روح ندى .)
*_____________________________________________**___________________________*
(. دخلت ندى العمارة ، وراحت عند شقتهم لقيت باب الشقة مفتوح وفى ناس كتير جوه من اقاربها فـ قعدت على السلم .)
رانيا (٣٩سنة ، اخت راندا) : حد يكلم شريف بسرعة
رقية (٣٥سنة ، اخت شريف) : كلمناه يا رانيا وجاى فى الطريق
رانيا : يا حبيتى يا اختى
(. اتلفتت ندى وبصت جوه ودموعها نزلت منها رغم انها مش عارفة فى ايه ، ودخلت شقتهم .)
ندى بدموع : فى ايه يا خالتو
رانيا(حضنتها وقعدت تعيط)
رقية : بس يا رانيا سيبي البنت
ندى : فى ايه يا عمتو
بسنت بدموع : ماما راحت عند ربنا يا ندى
ندى بدموع : يعنى ايه يا خالتو ماما ماتت
رانيا بدموع : ماتت ماتت
رقية : يوووه اهدى بقى يا رانيا عشان العيال دى يا فؤاد يا فؤاد (زوج رقية)
فؤاد : نعم يا رقية
رقية : خد ندى وبسنت ومحمد وديهم البيت عندنا
فؤاد : يالا يا ولاد (بسنت ومحمد مسكوا ايده)
ندى : مش عايزة اروح فى حتة انا عايزة اشوف ماما
رقية : اسمعى الكلام يا ندى يا حبيبتى
ندى : مش رايحة فى حتة وسيبوا اخواتى (وخدت محمد وبسنت)
فؤاد : اهدى يا ندى هتروحى تقعدى مع حازم وحمزة (ولادهم)
ندى : مش عايزة اروح فى حتة (وخدت اخواتها فى حضنها)
(. فضلت ندى ومعاها اخواتها وبيعيطو وهما مش فاهمين يعنى ايه ماما ماتت ، بعد شوية جه شريف .)
ندى : بابا يا بابا (وحضنت ابوها)
شريف : بس يا ندى متعيطيش
ندى : هى ماما ماتت فعلاً يا بابا
محمد : يعنى ايه يا بابا ماما راحت عند ربنا
رقية : خلى الولاد يروحوا البيت عندى
ندى : مش هسيب بابا
شريف : اسمعى الكلام يا ندى يا حبيبتى روحى بيت عمتك وانا هاجى اخدك
ندى : عايزة اشوف ماما
شريف : طيب روحى عند عمتو الاول
ندى : حاضر يا بابا
شريف : يالا يا بسنت انت ومحمد روحوا مع ندى وعمو فؤاد (ومشيوا)
شريف لـ رقية : ايه اللى حصل يا رقية
رقية : حادثة عربية يا شريف
شريف (بيحاول يتحكم فى نفسه): طيب انا رايح المستشفى اخلص الاجراءات عشان نتم الدَفن
(. راح شريف المستشفى ولقى هناك اخوه وكان خلص الاجرءات وتم الغُسل وتمت الدَفنة .)
*_____________________________________________**___________________________*
فى بيت شريف ......
شريف : هو ايه اللى حصل بالظبط
مصطفى (٤٨ سنة ، اخوه من ام تانية): زى ما قولتلك حادثة عربية
شريف : حادثة عربية ازاى حصلت ازاى يعنى
مصطفى : وهى فى طريقها لـ المستقبل (منطقة فى اسماعلية) عريية تريللا انحرفت عن الطريق وخبطت عربية راندا
شريف : انا معرفتهاش لما شوفتها ملامحها كلها متغيرة
مصطفى : هى العربية اطبقت اصلاً
شريف : حسبى الله ونعم الوكيل
مصطفى : ربنا يرحمها ويصبرك يا اخويا
شريف : انا لو شوفت السواق السبب فى الحادثة دى وديني ما هرحمه
مصطفى : هو فى المستشفى بين الحياة والموت
شريف : ربى لا اسالك رد القضاء ولكنى اسألك اللطف فيه
مصطفى : ربنا يصبرك ، الا ولادك فين
شريف : عند رقية اختك
مصصطفى : والعيال الصغيرة دول هتعمل فيهم ايه
شريف : لسه مش عارف يا مصطفى
مصطفى : احسن حاجة تستقيل من شغلك ده وتتفرغ لهم
شريف : ربك يسهلها هروح اجيبهم من عند رقيه (ومشى)
*_____________________________________________**___________________________*