Stay with me||Rein van Duivenboden

Stay with me||Hoofdstuk 1

Rein p.o.v.
Met een warme mok chocolade melk zit ik op de bank, voor de tv. Ik ben op de tv te zien, het is altijd raar om jezelf op tv te zien. Mensen die over je praten, over je nieuwe album, of over iets dat gebeurd is. Beroemd zijn heeft zo zijn voordelen en nadelen. Maar het hoort er nou eenmaal bij. Mijn mok breng ik naar mijn mond, even brandt de warme chocolademelk in mijn mond. Mijn handen worden warm door de mok. Even trilt mijn telefoon, ik ontgrendel mijn iPhone om het appje te lezen dat ik heb gekregen "My princess<3: ik ben er x" Een glimlach komt op mijn gezicht. Mijn mok plaats ik op de tafel en ik loop naar de voordeur toe. Voor me staat het allermooiste meisje, met een prachtige glimlach op haar gezicht. 'Hey' ik hou de deur open en laat haar binnen. Nadat ik deur heb gesloten sluit ik mijn armen om haar heen 'Hey lieverd' ik streel door haar prachtige bruine haren. Na onze omhelzing neem ik haar jas aan en hang hem op de kapstok. 'Zullen we naar mijn kamer gaan. Ze knikt. Snel loop ik naar de keuken om voor haar ook een mok te pakken en pak ook mijn eigen mok. Ik geef haar de mok en onze vrije handen verstrengelen zich. Even bestudeer ik haar, haar prachtige bruine haren hangen losjes over haar schouders, haar prachtige blauwe ogen stralend, net zoals altijd, haar lippen hebben een glanzend laagje door de labello.
Boven aangekomen, open ik mijn slaapkamer deur, ik pak haar mok en met de mijne zet ik die op mijn nachtkastje. Ik plof op mijn bed en klop naast me, van plaats dan ze naast me gaat liggen springt ze boven op me. 'Je hebt een chocolademelk snor' zegt ze met een grijns. 'Oh ja heb ik die?' Ze knikt met haar hoofd. 'En dat zeg je nu pas?' 'Ja' 'En je haalt het niet weg?' 'Nee' Ik draai ons om en begin haar te kietelen. 'Weet je het zeker?' 'Ja' hikt ze tussen het lachen door. 'Zeker,zeker?' ze hikt van het lachen 'REIN ST-O-O-OP' 'Alles jij mijn chocolademelk snor weghaalt' grijns ik. Ze rolt met haar ogen. Nep boos kijk ik haar aan. 'Dit gedrag toleren we niet he dame' ze kijkt me onschuldig aan. 'Welk gedrag tolereert u dan niet meneertje?' 'Dat je met je ogen rolt' 'Oh nee?' 'Nee' voor dat ik het weet zit ze weer boven me. 'Nou,dat is dan heel jammer voor je' grijnst ze en ze prikt me in me zij, wetend dat ik daar niet tegen kan. Ze begint te lachen door mijn spastische bewegingen die ik door het prikken in mijn zij maak. Als haar lachbui is gestopt, buigt ze zich naar me toe. Ze haalt haar vinger langs mijn chocolademelk snor en smeert het op mijn neus. Ze glimlacht naar me en geeft een kusje op me neus. Ik pak haar handen vast en trek haar naast me. Ze legt haar hoofd op mijn borst. 'Zullen we straks samen wat gaan doen?' ik streel met mijn hand door haar haren. Ze kijkt omhoog en geeft me een kus. 'Is dat een ja?' 'Ja' glimlacht ze lief. Ik kijk in haar ogen,mijn hand ligt op haar wang. 'Ik hou van je, blue eyes' 'Ik hou meer van jouw, Reintje' 'Zullen we naar buitengaan'. 'Is goed'
Samen loop ik hand in hand met haar buiten. We lopen dicht tegen elkaar aan. Een moeder komt naar ons toegewandeld met een meisje in een rolstoel, die een grote glimlach op haar gezicht heeft. 'REIN MAG IK ALSJEBLIEFT EEN HANDTEKENING' roept ze enthousiast. 'Tuurlijk' zeg ik. Ze houdt haar rugzak en een permanent stift voor me 'Heb je de handtekening van Daan en Owen ook al' haar moeder knikt. We zijn al naar Eindhoven en Goor gereden, nu naar Waalre en dan gaan we zo nog naar Amsterdam'
Danielle begint een gesprek te voeren met de vrouw, even later onderbreekt het meisje in de rolstoel hun gesprek. 'Jij bent toch de vriendin van Rein' ze knikt met een trotse glimlach. 'Mag ik ook een handtekening van jouw en mag ik ook op de foto met je'. 'Tuurlijk' ze pakt de stift aan en zet haar handtekening op de rugzak. Terwijl ze dat doet maak ik een foto en plaats deze op instagram "Ik ben blij dat zij mijn meisje is, ze is lief tegen elke fan. Ik hou van haar" 'Rein kan jij een foto van ons maken' ik knik ik pak haar telefoon aan en maak een foto van de twee. 'Wat is jouw naam?' vraag ik na afloop. 'Ik ben Floor' 'Mooie naam'. 'Dankje' glimlacht ze.