chap19_part1

2.3K 26 4
                                    

ENNA'S POV

Mahirap pa lang magpretend na wala kang narinig. Hindi ko na halos malasahan ang kinakain ko. The question remains hanging on my mind. SINO SI MARION?

" Hon, are you alright? " may pag- aalalang tanong nya.

" okay lang ako medyo masama lang ang pakiramdam ko.Excuse me."

Tumayo na ako . Hindi sa nag-iinarte ako pero hindi ko na talaga matagalan ang lahat.

Umakyat ako sa taas at nagsimula ng mag-empake. Maya-maya narinig kong bumukas ang pintuan and i saw him coming.

" Sure ka bang okay ka lang? Anong masakit sayo? "

Hindi pa rin ako umiimik. Tuloy pa rin ako sa paglalagay ng mga damit ko sa bag.

" hey bukas pa ang uwi natin. may problema ba? " umupo sya sa gilid ng kama.

" May itinatago ka ba sa akin? May dapat ba akong malaman?" ganting tanong ko sa kanya.

" ano bang klaseng tanong yan Hon. "

" just answer me! Sino si Marion? " there nasabi ko na. Hindi ko alam kung nag paka oa lang ba ako at super react ako sa mga narinig ko kanina o dahil na din sa instinct ko. Kay nana cora pa lang nagtataka na ako,sa mga tingin nya kanina na para bang nakakita sya ng multo.

Natigilan sya sa mga tanong ko. I saw anger in his eyes, sadness and then tumayo sya. May kinuha syang isang photo album and gave it to me .

Nanginginig pa yung kamay ko habang binubuksan ko ang bawat pahina. sa unang page its all his pictures mga solo shots kuha sa isang Bar .Holding his guitar, meron din yung kumakanta sya sa stage. Narecognized ko agad yung lugar na yun. Yun yung bar na pinagdalhan nya dati sa akin. Kaya pala kilala sya ng karamihan doon. The next pages tear my heart. Its him with a girl

makikita mo sa mga mata nila yung love. May isang pic pa nga dun na magkayakap sila and kissing. But what really catches my attention is the truth that we have similarities. Sa unang tingin parang ako yung kasama nya sa pictures. Mas payat nga lang sya and a morena beauty.

Parang nawalan ng lakas yung mga kamay ko. I can't move a muscle.. Tears falling from my eyes.

" is she... s-sya ba si M-marion?"

ewan ko ba akala ko wala ng boses na lalabas ng mga labi ko.

he sigh. Nakatayo pa rin sya sa tabi ko . Akala ko hindi na sya sasagot.

" yes. Marion was my long time girlfriend. College buddies kami until we became lovers. And finally we decided to .. to get married. But 2 months before the wedding she was diagnosed of leukemia.Kung early stage siguro na discover ang sakit nya nagawan pa namin ng paraan,but its too late. " habang sinasabi nya yun ramdam ko yung pait at hapdi sa boses nya.

parang bombang sumabog sa harapan ko ang lahat. Ayoko mang isipin pero pilit na sumisiksik sa isip ko , paulit-ulit ... could it be ?

" Tell me Harold minahal mo lang ba ako dahil nakikita mo sa akin si Marion? O mas tamang itanong ko kung minahal mo nga ba talaga ako bilang ako ? " yung naramdaman kong sakit dati ng mahuli ko sina Eric at Gel balewala kung ikukumpara sa hapding dulot ng kaalaman na isang patay na ang kaagaw ko sa pagmamahal ni Harold.

Wala akong narinig na sagot mula sa kanya. Yung mga hikbing pinipigil ko nauwi sa malalakas na hagulhol. I cried until my heart out. He sat next to me and hug me tight.

" ENNA PLS." He said.

" let go of me." inalis ko yung mga braso nya sa katawan ko. Nagpumiglas ako sa pagkakayakap nya. I felt betrayed. Naaawa ako sa sarili ko. Lahat nalang ng minamahal ko may nagiging kahati ako. Dati Si Eric... and now... mawawala na rin ba sa akin si Harold?

my note:

mawawala na nga ba talaga si Harold sa buhay ni Enna?

dedicated to eru_honi

napost ko na yung chap18 bago ko nabasa yung comment mo.hehehe..

and to all my matyagang readers many many thanks po.. Godbless!

A  Night  To Remember ( twisted lies ) ( BOOK1-COMPLETE)Where stories live. Discover now