Be My Slave (BoyxBoy/Yaoi/M2M)

CHAPTER III (CONTINUATION)

CHAPTER III (CONTINUATION)

Halos sampung minuto ata akong naghintay bago matapos 'yung "usapan" nila.

Sa huli, sinampal si kumag!

Bwahahahahahahaha!! Buti nga sa kanya! Mas maganda pa sana kapag suntok eh!

Sa sobrang lakas ng tawa ko, pati 'yung asong katabi ko tumahol. Hahaha eh sa nakakatawa eh! Mabuti nga sa kanya! Bwahahahahaha!!

Pagmulat ko, kaharap ko na 'yung lalakeng kausap ni gunggong.

Nainis ata sa'kin ang tipaklong kaya ayun pati ako sinampal! Punyeta!

Malapit ko nang suntukin yung mukha niyang hugis t*te, pero hinila siya ni kumag palabas ng ospital.

Hanggang kelan niyo ba ako paghihintayin?!

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Menopause na 'yung aso na katabi ko sa sobrang tagal bumalik ng lalakeng 'yun.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Siguro after forever, bumalik din lang siya. Anak ng tinapa, nangangalay na nga ako kakatayo rito ang bagal pang maglakad ng gago. SUNTUKAN NA LANG EH!!

"Hoy ibalik mo na ako sa bahay namin! Kanina pa ako hinahanap ng magulang ko!", galit kong sigaw sa kanya pagbalik.

.

.

.

.

.

.

Pero nilampasan niya lang ako.

Pssh gago to ah!

Hinila ko 'yung braso niya paharap sa akin.

"Ano bang problema mo ha? Ihahatid mo ba ako oh uuwi na lang akong mag-isa?!"

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Nagulat ako nang bigla niya akong hawakan sa magkabilang braso.

I can see anger from his eyes.

Oops, bad move.

"Ikaw ano bang problema mo at daig mo pa ang babae kung umasta?! Pwede bang tumahimik ka?! I'm trying to think here!", galit niyang sigaw sa akin.

Nagulat ako..

Ngayon niya lang ako sinigawan ng ganun kalakas..

Tapos nakatingin sa'min 'yung mga pasyente at nurse.

Itinulak ko siya sabay takbo palabas ng ospital.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Hindi niya naman ako kailangang sigawan ng ganun. Ba't ako? Kapag sinisigawan ko siya di naman malakas ah!

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Di naman niya kailangang ipahiya ako sa maraming tao..

Di ko mapigiling hindi umiyak. Takbo lang ako ng takbo, kahit sobrang sakit na ng paa ko. Kahit sobrang sakit ng loob ko dahil pinahiya niya ako sa maraming tao.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Ayoko siyang makita..

Ayokong marinig 'yung boses niya..

Ayokong makitang galit siya sa'kin..

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Hanggang sa maramdaman ko ang paghila niya sa aking kamay pabalik sa kanya..

Niyakap niya ako pero patuloy pa rin ako sa pag-iyak..

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

"Bata ka pa talaga"

Naramdaman ko ang paghigpit ng yakap niya sa katawan ko.

Ayoko siyang makita...