Please, stay.

Chapter Two

Avrileigh's   POV

K I N A B U K A S A N

Maaga akong pumasok ngayon dahil sinabay na ako ni papa, senior high teacher kasi sya dito, siguro isa na rin yun sa mga reasons kung bakit walang nangbu-bully sakin dito, But the hell i care about them hahaha try me.

Dahil masyado pang maaga, wala pa yung key holder kaya nag ikot ikot muna ko, nilabas ko ang phone at earphones at tinodo ko ang volume, Sa science garden ako dinala ng mga paa ko. Naupo ako sa bermuda grass at sumabay sa music.

Napatigil ako ng may tumabi sakin at kinuha ang isa pares ng earphones at nilagay nya sa tenga nya, di ko masyado maaninag ang mukha nya dahil agains the light ang pwesto nya.

' Sino kaya 'tong talipandas to?! '

*Sniff Sniff*

'Teka pamilyar yung amoy nya'

"Baka maubos amoy ko nyan?"

I still when i heard his voice.

"Hahahaha oh? bakit natuod ka na dyan?"

"A-ali?"

Tumawa naman sya at hinawakan ang baba ko sabay ang kabilang kamay naman nya ay ginulo ang buhok ko, gaya ng lagi nyang ginagawa noon.

"Yes babygirl namiss mo ba ko hmm?"

Dali dali naman akong tumayo at naglakad ng mabilis palayo sa kanya

'Ang kapal ng mukha nya, pagkatapos nya akong walk out-an pagkatapos kong mag confess non, bigla nalang syang magpapakita ngayon?! Pahiyang pahiya ako noon! Alam kong past is past na pero syempre you can't erase the fact na dahil sa kanya naging tampulan ako ng tukso noon! Tapos ngayon heto na naman sya----'

"Babygirl wait!" Napatigil ako sa paglalakad ng hawakan nya ang braso ko at hilahin ako palapit sa kanya

"Bakit ba nandito ka na naman ha Ali?!" I said as the tears startrd to flow on my cheeks

"Hey wait, please don't cry"  he said as he wipe my tears but i shove his hands away.

"Wag mo na akong hahawakan" i murmured but i know he heard it

"Please, let me explain okay?"  he hold my face trying to face me to him.

"Di ko na kailangan ng explanation Ali, ang t-tagal na rin non. N-nakalimutan ko na, tanggap na ko na rin na hanggang kapatid lang ang tingin mo sakin, Sobrang tanga ko lang non kasi pinanindigan ko ang pagiging assumera ko, akala ko kasi lahat ng pinapakita mo non may ibig sabihin pero ako lang pala tong dakilang assuming---"

"N-no please don't say that"

Payak akong tumawa at tumingin diretso sa mata nya

"At bakit hindi ko sasabihin yon? Yon ang totoo! kaya pala ganon ka special ang turing mo sakin dahil kapatid lang ang tingin mo sakin! yun yon! end of discussion!"

"Please, pakinggan mo muna ako, just this one please"

Hinayaan ko na syang sabihin ang gusto nyang sabihin.

"T-that day na umamin ka sakin, i was suprised and scared at the same time. I was suprised kasi akala ko ako lang yung nakakaramdam ng pagkagusto sating dalawa but I was scared kasi ayokong masaktan kita, natatakot ako na baka pag nag start na tayo ng relationship may mag bago sa nararamdaman mo, natatakot na na baka isang araw magising ka nalang at iba na yung gusto mo at hindi na ako, so i chose to said those words..na kapatid lang ang tingin ko sayo but god knows how much i love you not because as a sister but as a woman! Sorry kung nasaktan kita pero nasaktan din ako non, sobrang sakit makita yung taong iniingatan ko na nasasaktan dahil sa kaduwagan ko, Sinabi ko sa sarili ko nung araw na yon na ayoko ng makita ka uli na iiyak dahil sakin kaya pinili kong umalis, babalik naman ako dapat agad e, but something came up, na aksidente si Dad at na comma, i didn't know how would i react that time then a month passed Mom suffered from depression, I thought they'll recover as soon as the medication was given to them but i was wrong, After a week Mom committed a suicide and the same day as Mom left me, Dad followed her too. I wad left dumbfounded, it's just that wow, in just a day my parents left me, I'm sorry if i did not come back earlier but here i am now, even though i know i'm late, i am here now, and i'll never leave you again Babygirl, Iloveyou."

"Y-you love me?"

"Yes, i love you"

Nakalimutan ko na ata lahat ng nangyari noon, may nagdiwang sa kaloob looban sa katotohanang mahal nya ako!

Lumapit agad ako sa kanya at niyakap sya ng mahigpit, sinubosob ko ang mukha ko sa dibdib nya at doon umiyak.

"A-akala ko nagalit ka kasi umamin akong mahal kita kaya iniwan mo ko!"

"Shh, now you know the reason"

Hinigpitan ko pa ang yakap ko sa kanya

"I miss you so much Ali.."

"Miss na miss na miss na miss na miss  din kita"  he kissed my hair

"Hindi mo na ulit ako iiwan ha?"

"Promised. I'll never leave you again, nandito lang ako kahit iba na ang gusto mo"

"S-sino? si Adrien?"

"U-huh"

"Gusto ko sya pero ikaw parin ang mahal ko, siguro nagustuhan ko sya kasi sa kanya nabaling ang atensyon ko nung iwan mo ko pero ngayong nandito ka na ikaw parin"

"That's a relief, so can i court you hmm?"

"Liligawan mo talaga ako?"

"Yes, why not? "

"Hindi mo na naman kailangan manligaw e"

"Hmn i know that, but i want to court you, i want you to feel that i love you"

"Nakakainis ka na ha! bat ang sweet mo na ngayon?"  humiwalay ako sa yakap nya at nakapamewang na tinignan sya "Siguro may pinagpraktisan ka ng mga sweet lines mong ganyan mo no?!"

He chuckled.

"Silly, ofcourse none. It's just you, only you"

"A-anong! ako ang pinagpapraktisan mo ganon?!" I arched my eyebrow

"Hahaha no, i mean, ikaw lang at wala ng iba ang mahal ko"

Naramdaman kong nag init ang magkabila kong pisngi

"T-tama na nga! pinapakilig mo lalo ako e!"

"Ah, so----"

"Anong ginagawa nyong dalawa dito?"

Sabay kaming napalingon ni Ali sa nagsalita, Si Adrien.

"Ahm kasi----"  he cut me off

"It's class hours yet you are here outside Ms. Alvarez, this is considered as cutting"

"Hey hindi sya nagka-cutting okay? Binisita ko lang sya---" He cut Ali off

"This is not the time for visit!, kung gusto mo syang bisitahin mamayang uwian, sa ngayon ay maari ka ng lumabas dahil bawal ang outsiders dito"

"Oh? nagbago na yung rules? okay" bumaling sakin si Ali, "See you later, susunduin kita ha?"

"Sige mag iingat ka" lumapit ako sa kanya ag hinalikan sya sa pisngi

"Bye" he smiled then ginulo ang buhok ko

Binalingan ko naman si Adrien.

"Hey, hindi ako nagka-cutting----"

"Here, Ipakita mo yan sa Dean's office"

Tinignan ko ang iniabot nyang maliit na red at yellow cards.

"Para san to?"  i asked confusingly

"Cutting and PDA" He said then walk away

'Anak ng! cutting at PDA nya mukha nya!'

"Lintek na yon ah?" Inis kong tinapon sa basurahan ang cards na binigay nya.

Anak si Adrien ng Dean, Sya rin ang Presidente ng student council.

Pinakiramdaman ko ang heartbeat ko, normal naman sya, bakit dati pag nakikita ko palang sya sobrang bilis na ng heartbeat ko? Siguro kasi nandito na Ali ngayon. Oras na rin siguro para kalimutan ko na ang nararamdaman kong paghanga kay Adrien.

Tama! Si Ali na lang dapat!