Kabanata 2

174K 7.7K 5.2K
                                    

Kabanata 2

"Mag-la-lie-low ka muna ngayon?" Ma'am Asunta then asked me when I asked to meet her after my shift.

"Papasok pa rin ako, Ma'am." I answered and smiled. "Kapag po na-aprubahan ang scholarship na ina-apply ko sa university sa may bayan, baka nga po mag-lie-low ako."

"Oh," She smiled at me and nodded. "No worries, Sera, alam ko namang matanggal mo nang gustong ipagpatuloy ang pag-aaral mo."

"Opo, sayang at isang taon nalang at magtatapos na ako. Matagal na sana kaso may mga priorities pa." I said softly.

"Alright," She smiled at me and tapped my back. "Balitaan mo ako, huh? You are always welcome here, dalawang taon kang nagtrabaho sa akin kaya ayaw man kita pakawalan ay mas mahalaga ang pag-aaral mo."

"Hindi pa naman po sigurado, pero kung sakaling matatanggap ay magtatrabaho pa rin ako. Hindi naman pwedeng wala kasi walang bubuhay sa pamilya ko." I chuckled.

"That's really a good mind set, hija. Gustong-gusto ko talaga ang pagiging positibo mo at pagiging responsable para sa pamilya mo." Aniya.

I smiled happily at that, the owner of the bar where I work, Miss Asunta Flores is a great woman.

"Sana po maging sekreto muna natin ang pag-aaral kong muli, ayokong malaman ni Nanay muna." I said softly.

"Oo naman," She smiled softly at me then slowly stood to hugged me.

Nagulat ako pero sa huli ay napangiti at niyakap s'ya pabalik.

"You were like a daughter to me, Sera." Masuyong bulong n'ya.

"Salamat, Ma'am. Ang laki ng naitulong n'yo sa akin sa pagpapapasok sa akin dito sa bar, tsaka sa pag-offer sa akin ng trabaho. Nakatulong iyon ng malaki sa pamilya ko." Bulong ko.

"Walang anuman, it was an honor to help you." She whispered.

I hugged her longer and felt the motherly love she is giving me, Miss Asunta is one of the kindest and sweetest person I know.

Naalala ko noong nangangailan ako ng trabaho at nakita n'ya ako, she asked for my resume and when she saw it, walang pagdadalawang-isip n'ya akong pinasok kahit bilang waitress lang sa kanyang negosyo.

I remembered when she offered me a high position but I just coudn't take it, una dahil napakalaking responsibilidad 'yun at ayokong magkamali at pangalawa, dahil nahihiya rin ako sa dami ng tulong na naibigay n'ya.

Nang humiwalay s'ya sa akin ay may kinuha s'yang sobre sa bag at inilagay sa kamay ko kaya nagitla ako.

I blinked, tinitigan ko ang sobra at umawang ang labi.

"M-Ma'am..." I muttered.

"Please accept it, Sera." She said. "That will be a big help to you, sa pagpapagamot mo kay Miggy at sa tatay mo."

My tears went at the side of my eyes, I trembled a bit and stared at her and noticed her concern look.

"M-Ma'am...masyado nang malaki ang naitulong mo." Bulong ko at pilit na inabot sa kanya pabalik ang sobre pero umiling s'ya sa akin.

"Tanggapin mo na, Sera." Aniya. "Makakatulong 'yan sa'yo. Isa pa, magtatampo ako kung hindi mo 'yan tatanggapin."

My heart thumped. Napasinghap ako roon at mabilis s'yang niyakap para muling magpasalamat.

"Study hard, Sera." She whispered. "She will be really proud of what you've become."

"P-Po?" I glanced at her and saw her shook her head and chuckled.

Dancing With FireTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon