Opowieść Hope

[Wiersz]- Tak jak gwiazdy świecą jasno, tak płonęły serca ludzi

Tak jak gwiazdy świecą jasno, tak płonęły serca ludzi,

Oni zawsze byli wypełnieni wiecznymi uczuciami,

Przez zwykłe sytuacje liczyli, że uczucie się w nich zbudzi,

Miłość, złość, radość, łzy pomieszkiwały w ich sercach.

Lecz teraz gdy nadeszły dla nas nowe czasy,

Zdecydowali, by zrobić coś co było pozbawione sensu,

Zdecydowali, by porzucić wszystko co było cenne,

Tak, to oni tak brutalnie zniszczyli naszą ziemię.

Opuścili nas nie widząc na jaki los siebie skazują,

Zmienili swoje przeznaczenie niszcząc historię gwiazd,

Dali nam zginąć, by udowodnić, że mogą zrobić tak,

Uciekli gdzieś indziej uprzednio niszcząc ten świat.

Puste i pozbawione nadziei, takie były ich serca,

Czy o zmierzchu, czy poranku, zawsze niezmienne,

Zostali pochłonięci przez tak wielką otchłań mroku,

Teraz już nie mają nic, nie mogą zrobić żadnego kroku.

Głupota i nierozumność zawładnęły ich sercami,

Chcieli doświadczyć świata bez wszelakich skaz i bólu,

Chcieli opuścić tą ziemię by doświadczyć czegoś nowego,

Chcieli być już zawsze radośni pozbywając się uczuć.

Pragnęli ideału nie wiedząc czym tak naprawdę jest,

Pragnęli od nowa zapisać historię ludzkich serc,

Opuścili nas wszystkich by osiągnąć swój cel,

Na zawsze pozwolili by światem zawładnęło zapomnienie.