✓ 𝘽𝙀𝙎𝙏 𝙁𝙍𝙄𝙀𝙉𝘿. lee jeno

100 | narration

nixon kim.

pagka-tapos namin mag-cape sa paborito naming coffee shop. nagyaya si jeno pumunta nang park, 'yung park na pinupuntahan namin dati. 'yung okay pa kaming dalawa...

habang kami nag-lalakad sa park, walang nag salita saaming dalawa. busy kasi 'yung isa sa cellphone niya keysa sa kasama niya.

sumilip ulit ako kay jeno na busy sa cellphone. nagyaya siya pumunta nang park, tapos siya pa 'to di na mamansin. nakaka-inis! mas binibigyan niya nang pansin si angel, na kausap niya, keysa sa kaibigan niya na nang dito!

inirapan ko si jeno at nag madaling maglakad. huhu gusto ko nang umuwi. 9 o'clock pm na at mukhang walang plano 'to si jeno na pansinin ako.

"nix! teka lang!" sigaw ni jeno. hindi naman ako tumigil sa pagla-lakad, mas lalo ko lang bilisan ang pag-lakad ko.

"bitiwan mo nga ako!" sigaw ko kay jeno, habang pilit na alisin 'yung pagka-hawak niya sa braso ko. taena! bat ba ang lakas niya, "ano ba problema mo?!" tanong niya. wow, ako pa 'yung may problema. siya nga 'to di na mamansin, "ako?" i scoffed, "saating dalawa, ikaw 'yung may problema!"

"ako? how?"

"how? how?! tinatanong pa ba yun." mas lalong akong nainis nung ngumiti lang siya, baliw ata 'to eh. "bakit ano ba ginawa ko?" tanong niya at binitawan ang pagka-hawak sa braso ko.

"nagyaya kang lumabas tas ang atensyion mo ay nasa cellphone mo! syempre maiinis ako! ako 'yung nandito, tas iba ang hinahanap mo!" natawa lang siya, "bakit, selos ka?

"ako? in your dreams, lee." napatigil siya sa pag tawa, at nag iba 'yung expression nang mukha niya. parang nagagalit, naguguluhan, o di kaya nasasaktan. "bakit di ka makapag salita?" tanong ko.

"hali ka na, uwi na tayo." bigla niyang sabi. what?

"teka lang, why?" nagtataka kong tanong at mas lalong nainis. umiwas siya nang tingin, and he dismissed my question. bat ba ayaw sagutin neto tanong ko, "bakit ka nag mamadali? may gagawin ka ba? o di kaya may naghihintay nang reply galing sayo." i rolled my eyes, ano bang meron dun sa angel na yun at bigla nalang na punta lahat nang atensyion ni jeno sakanya.

"ano naman sayo kung may naghihintay nang reply ko?"

"jeno, ako kasama mo. hindi siya! ako dapat 'yung binibigyan mo nang atensyion at hindi siya! at dahil best friend-"

"yun ang problema?! best friend mo lang ako...best friend lang and nothing more than that." napatigil ako at napaisip bigla dun sa narinig ko kwentohan nila ni winwin oppa.

"nix, you gave me the title of being your best friend, even though at first i was a asshole, you still considered me as your friend. your best friend. and i was grateful for that. our friendship was something i really treasure, and am willing to do anything as long as i was going to be your best friend. but i guess...at one point i wanted to be more than that. for 3 years, i chased after you. but you kept thinking of it as a joke. as if the thought of me liking you is a complete joke. 3 years-" his crying. nakita ko kung paano niya pilit tigilan ang pag-iyak niya, but hindi niya kinaya.

and my heart broke.

"-3 years nag tiis ako, nix! 3 fucking years! i was stupid enough to think na baka isang araw magugustohan mo rin ako, at hindi bilang kaibigan. pero alam ko isang himala yun na hindi mangyayari. nix, ano ba talaga ako sa buhay mo? do you think of me as a best friend or more than that? na papagod na ako, nix. pagod na pagod na ako. this, lahat nang ginagawa mo ngayon, your giving me hope again. your giving me mix signals again. so nix, ngayon sabihin mo saakin, ano ba talaga ako para sayo? and please, please answer honestly. and after this night, will forget that this even happened."

hindi ako makapag salita. parang ako maging statue. hindi ko alam kung anong sasabihin ko. naguguluhan ako sa nangyayari.

"you...you really like me?"

"of course, i lik-no i love you." mahina niyang sagot. so lahat nang sanasabi nang mga kaibigan ko ay totoo, that lee jeno, my best friend, like me more than friends. na pa-iyak nalang ako. i saw how jeno tired so hard not to comfort me, at tama lang yun. i wiped my tears and looked at him directly at his eyes, "jeno..." simula ko.

jeno...am sorry.

jeno...bakit ba tayo nag-kakaganito.

jeno...patawarin mo ako.

jeno...am such a bad friend.

jeno...i don't deserve someone like you.

jeno...you deserve someone that will love you back, and that's not me...

ang dami ko gustong sabihin, kaso ni isa wala akong masabi. wala akong masabi. i saw the glimmer of hope sa mga mata ni jeno, mas lalo akong nasakatan.

nixon, you better make up your mind.

"jeno...patawarin mo ako." ang huli kong sinabi sakanya bago tumakbo paalis.

jeno...patawarin mo ako. pero, i don't have the answers to your questions yet.