Yoonkook ~ Dead end

♡13♡

SEOKJİN

Aniden acılıp ve sert bi şekilde kapanan kapı ile yerimden sıçradım sang mini kontrol edip yavaşca oda dan cıktım saat 6 ya gelirken aşağa indim namjoon gelmişti yanına gittim ama beni tersledi konuşmaya calışınca umursamadı bile fazla takmamaya calışıyordu beni böyle devam edersem bana çok kızacağını düşündüğümden konuşmayı başka zamana saklamayı düşündüm.

Namjoon salona geçmiş acık olmayan televizyona bakıyordu o an içimden gelen şeyle konuşmaya başladım

"namjoon eğer seni üzdüysem çok özür dilerim affet beni hata ettim" (sanki kraldan af diliyor djsjjd)

"sus artık sus! Şimdi gitmezsen kötü şeyler olur!"

Namjonun bağırmasıyla hemen sang minin yanına gittim. ona sarılarak ve sessiz Bi şekilde ağlamaya başladım.

Saat öğleye gelirken uyandım yanım boştu hemen kalkıp evin her tarafını aradım ama sang min yokdu aynı zaman da namjoon da hemen telefonumu elime alıp namjoon un numarasını tuşladım

Aranıyor...

Aranıyor...

Çalıyor...

Çalıyor...

Çalıyor ...

Bip bip bip...

Açmıyo lanet olası pezevenk. Hemen ütüme hırkamı alıp namjoon ve sang mınn olabileceği her yeri aradım bilmem kaç defa da telefonla aradım mesaj attım ama hiç Bi şekilde dönmedi namjoon artık dayanacak gücüm kalmadığı için eve gectim.

Saat gece yarısını gecerken kapının acılma sesi ile kapının tarafına döndüm namjoon ve sang min gelmişti. Tam oğlumu kucaklıycakken üs kata kaçmıştı sang min ne olduğunu anlamaya calışıyordum namjoon ceketini asıp salona adımlarken Bi anda kolunu tutup kendime cevirdi bana duygusuz Bi şekilde bakıyordu.

"sen ne yapmaya calışıyorsun oğlum benden kaçtı! Ne dedin cocuğa seni lanet olası herif!!"

Dememle birlikte namjoon sertçe Bi tokat atmıştı çok sinirlenmiştim bana arkasını dönüp tam gidecekken elime aldığım vazoyu kafasına doğru vurdum aniden yere düşen namjoon ile ne yaptığımı daha yeni kestirebilmiştim.

Hemen yere oturarak namjoon un kafasını dizlerimin üstüne koydum uyanması için onun dürtmeye başladım ama hiç   Bi şekilde kıpırdamıyordu. Nabzına ilk olarak boynuna baktığımda ritmik Bi şekilde attığını fark ettim hızlı Bi şekilde ama namjoon un kafasına dikkat ederek olduğum yerden kalktım ilk yardım cantasını aramaya başladım.

üst kata çıktığım da lavobada buldum hemen alıp aşağa indimde sang min namjoon un başında ağlıyordu beni görünce demeye başladığı kelimeler kalbimi çok büyük bir hasara ve eskiye götürmüştü...

Jungkook

Hastaneden çıkmıştım. Arabaya binmiştik yeni evimize gidiyorduk şu an yanımdan min sug vardı onla beraber arka koltukta otururken yoongi ise gözüne taktığı güneş gözlükleri ile yola bakıyordu. Araba yavaşlamaya başlayınca konuşmaya başladı yoongi

Yoongi: Jungkook namjoon ve seokjini kafana takma ben namjoon ile konuştum Gerekeni yapacak ve bu arada akşam yemeğine  arkadaşlarım gelecek Onlar için bu listeye yazdığım güzel yemekleri yap yeni evimiz için birkaç şey aldım zaten Hepsini buzdolabına koydum akşam sekizde Her şey hazır olsun hiçbir şekilde eksik olsun istemiyorum ve min sung da sahip çık uslu bir çocuk olsun beni duydun değil mi min Sug Babanı üzme bebeğim