Flikken Maastricht | Door het lint - The making off

Door het lint | 4

Een kwartier later sta ik buiten te wachten tot Victor naar buiten komt. Ik wil niet dat de rest van de crew ons binnen ziet, dus besloot ik buiten te gaan staan zodat ze niet zien dat we samen naar buiten lopen. Ik merk dat ik stiekem toch wel een beetje zenuwen voel in mijn buik. Zou het dan echt gaan gebeuren? Ik weet dat ik gelukkig ben met Tom en hij gelukkig is met Aimee, maar het voelt alsof dit moet gebeuren. Als we samen een tijdbom zijn die op aflopen staat en alleen maar gestopt kan worden door letterlijk samen één te worden. Als ik diep in gedachte verzonken ben, voel ik een hand op mijn schouder. Ik draai me om en kijk recht in het glimlachende gezicht van Victor. Ik glimlach naar hem. "Alles weer onder controle?" vraag ik lachend aan hem knikkend naar zijn kruis. Ik zie hoe zijn wangen rood worden. "Alles weer in orde".. antwoord hij op een speelse manier. Ik lach naar hem en kijk hem dan verleidelijk aan. "Zullen we dan maar?" vraagt Victor. Ik knik en loop achter hem aan naar zijn auto. Gelukkig heeft Tom me vanmorgen afgezet zodat hij weer door kon rijden naar Antwerpen na een weekendje bij mij te zijn geweest terwijl de kindjes bij oma en opa waren. Ik kijk voordat ik in stap nog een keer om me heen en zie dat er niemand in de buurt is. Snel stap ik in de auto en trek de deur achter me dicht. Zwijgend start Victor de motor en rijd van de parkeerplaats af. Als we de straat uit zijn legt Victor zijn hand op mijn bovenbeen. Ik voel hoe mijn lichaam weer meteen reageert op zijn aanrakingen en begint te trillen, over tijdbommen gesproken. Ik draai mijn hoofd naar Victor om en kijk hem speels aan. Hij blijft me recht in de ogen aankijken en gaat met zijn hand tussen mijn benen en streelt mijn schaamstreek. Ik laat een zachte kreun los die ik niet meer binnen kon houden. Victor hoort dit en ziet dit als teken om nog wat sneller over mijn schaamstreek heen te gaan. Ik hijg zachtjes. Dan leg ik mijn hand op die van hem. "Wacht Vic, wacht, bewaar het voor dadelijk.." fluister ik buiten adem tegen hem. Hij kijkt me aan. Ik zie de twinkeling in zijn ogen en leg met mijn hand zijn hand terug op zijn eigen been. Terwijl ik dat doe ga ik ook vlug nog even met mijn hand over zijn kruis heen en voel hoe meteen zijn geslacht hard en stijf wordt. Ook ontsnapt er meteen een kreun uit Victor's mond. Dan haal ik vlug mijn hand eraf. Eerlijk is eerlijk, wachten is wachten..