VİŞNE ÇÜRÜĞÜ

Hicran

tertemiz bir aşk öyküsünü kaybettim
imrenilecek  bir dizi başarı incilerini
sonu kasırgalı bir macerada  kaybolurken
kıyılara vurdu umutlar
çöpe gitti hesaplarla  dolu kağıtlar
ve yandı sana geliş biletleri
sana artık hiç gelemeyeceğim
affet beni nolur
biliyorum herkes gibi ben de
olmazdı
ama belki
 olurdu,
olurdu Birtanem ,dedim
ben şimdi ķışın ortasında
 yıllarca suya hasret kalmış bir vücut
şimdi karanlığın en unutulmuş yerinde
sen kızma bana
aydinlikta yarına bakarken 
şehrin tüm oyunlarında galipken
hala gözlerinde ışıltı sönmemiş
hala beni beklerken
beni sormayı bırakma diyemiyorum
seni,  her taneni merak edip
sana gelememek çok zor Birtanem
Sen şimdi  uzakta
Ben ise bu yerde
haksız ve suçluyum
arzularıma hırslarıma  yenik
düşmanlar karşısında
sessiz kaldığım için
ama gücüm yok inan
ne sana gelebilmek
ne haklı çıkabilmek
ne de yeniden başlamak için
Üzgünüm affet
ama haklıysan eğer
Yarın güneş doğarsa dediğin gibi
ben de yine yola duserim 
belki ayaklarımdaki zincirlerin boyu uzar
taşlanmış suratimdaki izler azalır Birtanem