prologue

220 13 16
                                    

Park Chanyeol ile nasıl tanıştığımı pek hatırlamıyorum. Hatırladığım tek şey, dört yıl önce hayatıma girmiş olması.
Arabada mı tanıştık, yolda mı tanıştık, yoksa klasikleşmiş olan çarpışarak mı tanıştık bilmiyorum. Bildiğim tek şey, onu deli gibi seviyor olduğum. Onu iliklerime kadar hissediyor olduğum.

Bana yaptığı müzikler, sunduğu olanaklar, bahşettiği sevgi pahabiçilmezdi. Stüdyosunu evim bilmiş, bedenini benimsemiştim. Ellerimizin buluştuğu anları hafızama kazımış, yokluğunda kurtarıcım olan hafızama sığınmıştım.

Park Chanyeol'den bahsediyorduk. O Kore'nin en ünlü solo sanatçısı ve en büyük milyoneriydi. Çevresinde birçok kadın ve erkek vardı. Ben ise onlardan biriydim. Deli gibi ona aşık olmuş ve kısa bir süre sonra karşılık bulmuştum. Yalnızca kısa bir süre. Sonra ise hayatımdan çıkmış ve gitmişti. Yıllarca bitmeyen aşkım ile beklemiştim onu. Her fırsatta kapısını çalmış, yeniden denemek istediğimi söylemiştim. Karşılık vermedi. Asla karşılık vermedi.

"Git başımdan Jongin. Benim bir sevgilim var." Duyduğum cümle bedenimi yakmış, beni parçalamıştı. İçimde kopan fırtınaları, kalbimin kaç parçaya bölündüğünü bilmiyordu. Gözümden akan bir damla yaş ise umrunda değildi. Geriye doğru sendeledim. Dengemi sağlayamamış, elimin arasından kayıp giden adama son kez bakmıştım. Kapıyı yüzüme kapattığı zaman ise ağlamayacağımı söyledim kendime. Karşısında ağlamayacak, dik duracaktım. Olmadı. Dik duramadım. Onsuz yapamazdım.

Onsuz geçen günlerim berbattı. Deli gibi fan hesapları açıyor, onu takip ediyordum. Sevgilisi ile mutluydu. Saatlerce ağlar, yine iyi dileklerde bulunurdum. Beraber attıkları fotoğraflar kendime zarar vermeme neden oluyordu. Ne çok seviyordum seni öyle Chanyeol, ne çok aşıktım sana. Bir kez olsun aramamıştı beni. Ne hissettiğim umrunda olmamıştı. Sorun değildi. O mutlu ise sorun değildi. O mutlu ise benim yaşadıklarım sorun değildi.

Hakkımda bir ton haber yapılıyor, cevap vermemi bekliyorlardı. "Ünlü model Kim Jongin'den bir süredir haber alamayan fanları, onun için endişeleniyor." Her sayfa adımı paylaşıyor, benim için endişeleniyorlardı. Neden Chanyeol? Neden benim için hiç endişelenmedin? Neden?
Sayfalarda yazılanları es geçip, yine ağlarken buluyordum kendimi. Ona her baktığımda, onu hatırlatan şeyler ile baş başa kaldığım zaman böyle oluyordu işte.

Kalbi milyonlarca parçaya ayrılmış Kim Jongin'dim ben. Park Chanyeol'e deli gibi aşık olan Kim Jongin'dim.

————
Merhabalar👋🏻
Yeni bölüm atmayıp, yeni bir kitap yayımladığım için özür diliyorum öncelikle. İlk defa ChanBaek hariç bir şey yazmaya adım attım. Ne olacak bilmiyorum vallahi.
Bu tatili güzel değerlendirip, yazmaya çalışacağım. Gerçekten deneyeceğim. Umarım devam ettirebilirim. Herkese güzel akşamlar diliyorum😘

Natsu No Ame | ChanKaiOù les histoires vivent. Découvrez maintenant