BARZA

Bölüm3

Karakolun önüne gelmiştim.
Heyecandan içim içimi yiyordu.
Ya elime yüzüme bulaştırırsam diye düşünmeden edemiyordum.

Bu benim tek şansımdı ve iyi değerlendirmeliydim.

"Buyurun nasıl yardımcı olabilirim?"

Yanıma orta yaşlı polis bir adam geldi.
Karakolda olduğum için polisin gelmesi tabi çok anarmol bir şey(!)

Heyecanlıyım ve saçmalıyordum, kesinlikle saçmalıyordum nefes al, sakinim her şey iyi olacak.

"Ben bir ihbarda bulunmak istiyorum." Dediğimde adam eliyle oturmamı işaret etti.

Masasına geçip kendi oturduğunda bende karşısındaki sandalyeye oturdum.

Adam konuşmamı beklercesine suratıma baktığında kuruyan boğazımı ıslatmak için yutkundum.

Daha sonra hızla çektiğim fotoğrafı açıp gösterdim.
Karede Kuzay'ın çıkmaması için özen göstermiştim.
Amacım onu yakmak değildi.
Tek amacım Barlas'ı yakmaktı.

Polis kaşlarını çattı.

"Kim taşıyor bunları?"
Diyerek eline kağıt kalem aldığında tüm olayları anlattım.
Gece gemi yolu ile taşınacaklarını da söylemeyi ihmal etmemiştim. Ve tabiki de taşıyanın Barlas Kandemir olduğunu da.

Polis bana teşekkür ettikten sonra geri kalanını onlar ilgileneceğini söyleyip beni dışarı çıkarttı,rahatlamıştım.

Bitmişti.
Bir efsane daha başlamadan bitmişti.

Saate baktığımda okul çıkış saatinin geldiğini fark etttim.
Ne çabuk geçmişti zaman öyle.
Halbuki okuldayken hiç geçmiyordu.

Kızların bugün bizim eve geleceği aklıma gelince kızlara yazdım.

-geliyorsunuz dimi?

Taksiye binip evi söyledim.

Aynı anda iki mesaj birden geldi

Aysu:geliyoruz bebek
Emine: geliyoruz bebek

Güldüm ikizlerrr.

Taksi evin önüne geldiğinde parayı verip indim.

Zili çalarak beklemeye başladım.

Kapının açılmasıyla bakışlarımı ayakkabımdan alıp kapıyı açana bakacakken ikizleri görmeyi planlamıyordum.

"İkizler?"

Kızlar üstüme aynı anda çullanınca gülerek bende onlara sarıldım.

"Beyza özlemişim lan."
Bunu söyleyen Aysu'ydu.
Emine'de onayladığında güldüm.

"Bende özlemişim kalleşler,ama çekilin de içeri gireyim."

Kızları ittirerek eve girdim.
Çantamı rastgele bir yere fırlatıp salondaki koltuklara attım kendimi.

İkizlerde salona gelip oturdular.

Emine yeşil gözlerini belerterek heycanla bana bakmaya başladı.

"Anlat neler yaptın bizsiz."
Aklıma az önce yediğim bok geldi.

Tedirginlikle kızlara baktım.

"Aslında büyük bir bok yedim."

Kızlar sorarcasına yüzüme bakmaya başladıklarında döküldüm.

"Beyzanur yapmış olamazsın?"

Emine'nin inanamaz nidasına karşı hiçbir şey demedim, yapmıştım.