Ona yaklaştım.
-Seni seviyorum sana haksızlık yaptım. Affeder misin?
Şaşırmıştı. Ama sonra gene ciddileşti.
-küçük oyunun işe yaramayacak biliyorsun demi?
Bitmiştim anlamıştı beni. Ama hemen toparlanıp
-Hayır. Neyden söz ediyorsun bilmiyorum. Bize şans vermek istiyorumm.
Sinsice gülmeye başladı. Yaklaştı ve yanağımdan öptü. İğreniyordum.
Gidip elimi yüzümü yıkıyacaktım.
-her şey çok güzel olucak....
Cevabımı vermiyecektim.
Size anlatmadım evi gerçektende dağıtmıştı. Ama sonra çok yorulursun deyip kendi topladı psikopat.
Hep hikayerde okumuştum bu olayları. Sonunda mutlulardı. Ben asla böyle olmayacaktım. Yani okadar da saf değildim. O mahlukat markette gidiceğini söyledi. Çok çabuk güveniyordu. Kapıyı açık bırakmıştı. Kaçabilirdim evet ama ya deneme yapıyorsa? O yüzden bugün Burdan çıkmatacaktım.
Aradan uzun zaman geçti ve gelmedi. Bu durum beni mutlu ediyordu. Yani düşünsenize bir ruh hastası sizin peşinde markete gidiyorum deyip aradan uzun zaman geçiyor ve gelmiyor.
Ben bunları düşünürken telefon sesi gelmeye başladı. Nereden geliyordu bu ses. Bir patırtı sesi geldi.
Nolduğunu anlayamadan korkudan bayılmışım. Sesleri az duymaya başladığımda karşı koltuğa oturma sesi geldi.
Bitmiştim ben. Geri kalanı hatırlamıyorum.
YOU ARE READING
~Feeling Loneliness ~ Byun Baekhyun
FanfictionYalnız ve akıllı bir Kız ve izlediği dizi ve okuduğu romanlara kendini kaptırmış bir genç Keyifle okumanız dileğiyle... Yazım yanlışlarını boşverin önceden yazılmış bir hikayedir. Herşey toz pembe değildir. Bu sefer sanılan hikayeler gibi bitmedi...
