I'm Sorry

"Bat ka pa bumalik?" Tanong ko.
"Para sayo. Bumalik ako para sayo, I know na maling iwan ka noon Ng Hindi ko man lang nasasabi sayo ung dahilan pero andito na ako. We can start over again."
"You think it's that easy, Irene?...
2 years! Dalawang taon! Dalawang taon Kang nawala! Ilang beses kitang sinubukang kontakin pero ano?! Wala! Ni isang text, Wala! Halos mamatay na ako no'n! Nababaliw na ako kakaisip Kung bakit? Anong dahilan mo ba't ka umalis? Nagkulang ba ako? Did I do something wrong? Ano? Nagloko ba ako? Nasaktan ba Kita? Ang dami kong tanong  noon pero Wala akong nakuhang kasagutan!Hinanap Kita Irene. Kahit magmukha na akong tanga noon, sinubukan Kong hanapin ka."
"I'm sorry. I-i'm really s-sorry. It's just that--"
"Tama na Irene. I don't care about your reasons anymore. I already moved on. Nung araw na umalis ka Ng walang paalam, para mo na ring tinapos Ang relasyong natin."
" But please, pakinggan mo Naman ako. Oo, iniwan Kita. Pero may dahilan ako. I was diagnosed with cancer--"
" Stop it! It wouldn't change the fact na iniwan mo ako!"
" Can't you understand?! Umalis ako at iniwan ka para magpagamot! Para makasama pa Kita Ng mas matagal! Ur unbelievable! Bakit Parang ayaw mo akong intindihin? May Iba na ba?"
Natigilan ako. Hindi ko Alam Ang isasagot ko. May Iba na ako. Pero Sasabihin ko ba sa Kanya? Matatanggap nya ba? Masasaktan Kaya siya?
"Tell me! May Iba na ba? Answer me  Tranx! May Iba ka na ba?! Sagutin mo ako!"
  We lasted for almost 2 yrs. At bigla na lang Siyang umalis Ng Hindi nagpapaalam, nadiagnosed pala Ng kanser. I didn't know.
"Oo"
"What?"
"May Iba na ako Irene. At Mahal ko siya. Mahal na Mahal."
"Come again?"
"Kaya please Lang Irene, Tama na. Move on. What we had before was a big mistake. Buti na Lang Talaga at pasekreto ung relasyon natin noon. And I'm very thankful na umalis ka Kasi namulat ako, namulat ako na Hindi ikaw ung para sa akin."
" So you mean, isang pagkakamali Lang ung dalawang taong relasyon natin noon? Tranx Hindi yon Mali dahil nagmamahalan tayo no'n. Walang Mali sa pagmamahal."
" Tama na Irene."
" This is unbelievable."
  Hindi makapaniwalang saad nya. Sa dalawang taon na Wala siya, I realized Everything. Namulat ako sa katotohanan at nagpapasalamat ako dahil dun.
  "Sino siya?"
  Parang binuhusan ako Ng malamig na tubig sa tanong niya.
  " Tranx. Sino---?
  "Ivana. Your sister"
   Isang nakakabinging katahimikan Ang namayani sa aming dalawa. Hanggang sa binasag nya ito.
   " Paano? Come on. Hindi mo kilala Ang pamilya ko."
   "Nung umalis ka nagdecide akong magtrabaho muna sa restaurant ni dad. And 5 months after Kang umalis, nagresign Ang dating manager ni dad at Siya Ang pumalit.  Nakilala nya ako bilang isang empleyado Lang Ng resto. He didn't know na anak ako Ng amo niya. At first, She doesn't treat me good. Lagi nya akong pinapagalitan because of just a simple mistake. Galit ako sa kanya dahil don but I didn't bother to tell her na anak ako ni dad. Until one time, she saw me crying. Natawa ako Nung tinanong nya ako Kung dahil ba daw sa Babae. Kasi totoo eh.  Kwinento Kita, kwinento ko ung nangyari sa atin pero Hindi ko sinabi Ang pangalan mo. After nun, she stared at me and said those words that made me realized Everything.. 'Maybe she's not the one for you.' And with that I  pursue her. After 11 months of courtship, I  got her, I  captured her heart."
   Isang buntong hininga Ang pinakawalan niya at tinanong ako.
   "Paano mo nalaman na kapatid ko sya?"
   " Actually Last month ko Lang nalaman, Nung pinakilala nya ako sa mama niyo. And there I saw ur family picture, i saw u. I was shocked. Tinanong ko Kung Sino ung babaeng un at kung kaano-ano niya. Sinabi nya ung pangalan mo at   kapatid ka daw niya. Sinabi nya ring nasa Singapore ka daw at doon muna nagdecide magstay. Ur family didn't know u had cancer?"
   " Yah. And I don't have plans to tell them. Besides, I'm cured."
   Isang nakakabinging katahimikan na Naman Ang namayani sa amin.
   ......
   .....
   .....
   .....
   "Ikakasal na kami next year, Irene."
   Nagpakawala siya Ng mahabang buntong hininga. At malungkot na tumingin sa akin. Nagsimula na ring tumulo Ang kanyang mga luha.
   " Irene, maybe this is good for the both of us. I know someday marerealize mo Rin na Tama Lang na natapos Ang anumang namagitan sa atin."
   I sincerely said. Ikakasal na ako sa  kapatid niya.
   "Ang sakit Tranx. Ang sakit sakit. Nagpagamot ako para sayo, para satin pero Wala pa Lang saysay un."
   "Irene..."
   " I'm wishing you all the best. I hope u will be happy and I'm sure Ivana will take care of you. Babalik na lang muna akong Singapore. At pagbalik ko, I already moved on. Thank u for everything and for the last time, I love you."
   And with that umalis na sya.
   Nung nakasiguro akong Wala na siya, doon na ako umiyak. I love you too, Irene.
    Napahagulgol na Lang ako. Ang sakit, Ang sakit sakit. I love Irene pero mas Mahal ko Ang papa ko, mas Mahal ko Ang pamilya ko. It's true na ikakasal na ako Kay Ivana pero it was arranged. Gustong gusto siya ni dad para sakin at ganon din Ang parents niya sa akin. Her Dad entrusted her to me. It's true na sinabi sa akin ni Ivana ung 'Maybe she's not the one for you.' But the rest, it was all a lie.
    Irene, I love you. But I'm sorry.

~Reinalyn(✨QueenYxenx✨)
1-18-20/1st