Gecenin Karanlığı

1. Bölüm

"Hadi kızım kal sağlıcakla. "dedi annem. Bugün bu şehirdeki son günüm diyebiliriz çünkü ben bu yıl üniversiteye gideceğim. Yani neticesinde Hakkariyle Ankara arası çokta kısa bir mesafe değil.
Annemin elini öptükten sonra babamdan da bir kaç nasihat aldım ve otobüse doğru yürümeye başladım. İki şehir arası masafenin ne kadar olduğunu bilmesem de uzun olacağını biliyordum. Otobüsle ilk seyehatim olacağı için az da heyecanlı bir şekilde otobüsteki koltuğuma oturdum ve az sonra otobüs kalkınca anne ve babamı arkamda bırakarak yeni hayatıma yolculuk yapmaya başladım. Aniden gözlerim mayışmaya başlayınca onu zorlamayarak hafifçe kapatıp derin bir uykuya daldım.

Gözüm karanlık bir geceye açıldı. Ne kadar uyudum hiç bilmiyorum. Uyandığımda yanımdakı bayan varcağımız yere yaklaşık iki saat kaldığını söyleyince şoke olmadım değil. Yolculuğun geri kalanında uyumamaya karar verdim. Tekrar yola koyulduğumuzda yapacak bir şey olmadığı için gözlerim yola kaydı ve gerisi koca bir karanlık.

Bir dürtüyle kendime geldiğimde yolculuğun sona erdiğini ve yine aldığım kararı uygulayamadığımı fark ettim. Hayatım boyunca hep böyle olmamış mıydı zaten. Otobüsten indim ve babamın bana önceden gelip satın aldığı eve doğru yol aldım. Ayaklarım ağrıyınca böyle olmayacağını anlayarak bir taksiye bindim ve evime geldim. Eve gelir gelmez direk pijamalarımı giydim. Yatak odası gibi görünen yere geçerek yatağa uzandım ve rahat bir uykuya gözlerimi yumdum.

Sabah kalkar kalkmaz yatağımın başında duran genç bir kız benim uyanmamı bekliyor gibiydi. "Hey sen şu Açelya olmalısın. Amcam senden bahsetmişti. Ben de Sude."deyip odadan çıktı. Aradan bir kaç dakika geçtikten sonra tekrar sesi geldi." Hadi ama gelmeyi düşünüyorsundur umarım." Yataktan kalktım ve yatağımı toplar toplamaz içeriye yol aldım. Sude konuşmaya başladı. "Şimdiden anlaşalım. O senin işin bu benim işim yok. Kimin eline ne gelirse o onu yapacak. Zaten sadece ikimiz olduğumuz için pekte bir sorun yaşanacağını sanmıyorum. Neyse ben şimdi işe gidiyorum. Sen de kendine bir iş bulsan iyi edersin malum hiç kimse sadece bursla geçinemiyor. Bir de bana telefon numaranı ver bilirsin her an her şey olabilir." Hemen telefon numaramı verdim ve tam çıkacakken bir şey unutmuş gibi konuşmaya başladı." Ha bu arada hoş geldin." İster istemez dudağım kıvrıldı. Evden çıkar çıkmaz ben de mutfağın yolunu tuttum. Bir şeyler yedikten sonra Sude'nin söylediğini yapmak üzere yola çıktım. Önüme gelen ilk otele girdim ve girişte bulunan bir çalışanın yanına gittim. Çalışana " Merhaba bayım benim bir işe ihtiyacım var. Acaba burda bir çalışana ihtiyaç var mı diye sormak için gelmiştim." Çalışan bana siz bize telefon numaranızı bırakın biz size döneceğiz dedikten sonra dışarı çıkıp evin yolunu tuttuğumda bana birinin mesaj attığını gördüm. Telefona bakıp mesajın kimden geldiğine bakacağım sırada iri bir cüssenin bana çarpmasıyla yere yığılmam bir oldu. Kafamı yukarı doğru kaldırdığımda iri cüsseli adamın yeşil gözleriyle gözlerim bir araya girdi. Harika parmaklı elini bana uztınca onu tutmadan ayağa kalktım. Ona sertçe dikkat etmesini söylediğimde "Üzgünüm küçük bayan yerle aynı doğrultuda olduğunuz için sizi görememem benim suçum değil." dediği zaman cevap beklemeden çıktığım otele ilerleyip içeri girdiğini gördüm. Kendi kendime" Umarım orada çalışan biri  değildir."dedikten sonra eve yürümeye devam ettim. Eve geldiğim zaman Sudenin içere oturduğu gördüm. Tam neden erken geldiğini soracağım vakit ayaklanıp bana sarıldı. Ben daha şoktan çıkamadan o konuşmaya başladı."Üzülme canım illa bir gün vefat edeceklerdi değil mi. Kesin şimdi ikisi de cennettedir. Hatta seni izliyorlardır tamam mı? " "Sude sen ne diyorsun ben hiç bir şey anlamıyorum."dediğim an keşke bu soruyu hiç sormasaydım diye kaç defa içimden geçirdim bilmiyorum. Söylediği sözler kafama aynı bir tokmak gibi çarparken gözlerimin karardığını farketmem çokta uzun sürmedi. İnsanın bir kaç sözle hayatının bu denli kararabileceği aklımın ucundan dahi geçmezdi. Sude'nin son sözleri ise şunlardı:"Şimdi ben bunu nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum. Bana az önce amcamdan mesaj geldi. Annen ve babanın trafik kazası geçirdiğini ve seni bırakmamamı söyledi. Bildiğim tek şey bu."

Merhaba arkadaşlar. Bu bana ait ilk kitap olduğu için üzerimde az da olsa heyecan var o yüzden ilk yorum kimden gelecek çok merak ediyorum . Herhangi bir yorum atarsanız beni mutlu etmiş olursunuz.