Adalet Peşinde

Saplantı

Sabaha doğru saat 4 ü geçiyordu uykulu gözlerini hafifçe araladı 1.kat dairesinden içeri doğru yansıyan mavi kırmızı ışıklara aldırmadan tekrar uykuya dalmak istedi gözlerini kapattıktan biraz sonra ısrarla çalınan kapı sesiyle yataktan fırladı sağa sola çarparak kapıya ulaştı uyku sersemi olaylara anlam vermeye çalışırken kapıyı açıp karşısındaki polis memuruna bakarken kendini buldu.

-efendim bu saatte uyandırdığımız için üzgünüz önemli bir sorun var müdürümüz sizi çağırdı.

Selim ise kapıda duran memura tamam diyebildi sadece hızlıca hazırlanıp çıkmak istedi dün fazla içtiği için başı dönüyordu zorlukla odaya gidip kıyafetlerini giydi kapıya yöneldi.

onu emniyete götürmek için bekleyen memurla birlikte arabaya bindi zihni yavaş yavaş açılırken içindeki merak duygusu ona neler olduğunu sormaya itti fakat istediği cevabı alamadı çünkü yanında oturan genç poliste pek bir şey bilmiyordu kafasında tahminler yürütürken bir yandan dışarıyı izliyordu . Farklı bir yola saptığını fark edince -emniyete gitmiyor muyuz ? yolumu şaşırdın dedi genç memura

-hayır efendim sizi başka bir yere götürmem söylendi bu soruşturma çok gizli yürütülüyor .

cevabını aldı içindeki merak duygusu her geçen dakika artıyordu bu kadar gizli tutulacak ne olabilir diye kafasında tekrar edip durdu yol ne kadar sürecek diye sordu .

-saat 9 gibi orada oluruz selim bey.

selimin gözü sürekli kol saatindeydi çok sabırsız biriydi ve bu her zaman iyi olmuyordu.

otobandan orman yoluna doğru saptı memur selim bu sefer soru sormadı çünkü yine tatmin edici bir cevap alamayacaktı , merakını bastırıp dışarıdaki ağaçları izlemeye koyuldu.

bir süre sonra canı sıkılmaya başladı yanındaki genç memura sorular sormaya başladı .

-adını bile söylemedin?

-ismin murat efendim işe yeni başladım ve konuşmak konusunda pek iyi değim beni mazur görün.

-yalnız değilsin merak etme bende pek iyi sayılmam.

konuşma genç memurun arabayı durdurmasıyla bitti durduğu yer orman yolunun sonuydu buradan sonrası ıssız ağaçlıktı ve araba girmezdi.

-efendim buradan sonrasını yürüyeceğiz .

of be diye iç geçirerek yürümeye başladı selim.

memur siz devam edin ben arkanızdan geliyorum deyince selim bu durumdan rahatsız oldu içindeki bir ses burada bir şeyler döndüğünü söylüyordu .

burada yerleşim olduğunu sanmıyorum doğru geldiğimize emin misin diye sorup arkasını döndüğünde alnın da silah namlusunu gördü şaşkınlık içindeydi ne oluyor burada dedi

-sesini kes beni fazla uğraştırmadan bu işi bitirelim dedi.

selim ne işi diyecekken arkadan silahlı 5 6 kişinin kendisine doğru geldiğini gördü.

elini beline attığında kahretsin diye geçirdi içinden apar topar çıktığı için silahını evde unutmuştu benim gibi zeki bir adam nasıl buna kanar diye bir taraftan kendine kızıp bir taraftan bu durumdan kurtulma planı yapıyordu . gözü polis sandığı gence takıldı şapkasını çıkarınca selime tanıdık gelmişti hafızasını yoklamaya başladı bir haftadır o genci evinin olduğu çevrede gördüğünü anımsadı benden ne istiyorsun dedi selim

-hayatımı mahvettin ve ne yaptığının bile farkında değil misin gerçekten her zaman kendini zeki sanıyordun ama bana inandın düşündüğün kadar iyi değilsin seni pislik sonunda hakkın olanı alacaksın.

genç adam cümlesini bitirdiğinde kafasının arkasında bir acı hissetti dengesini kaybedip yere düştü her taraf birden karardı.