I'm Conflict-ly Delighted

CHAPTER 2

Hindi na alam ni Dae kung ano ang nangyayare sa kaniya, lagi na lang siya di pumapasok dahil nagiging bad mood siya

Late na siya kung makapasok kaya napagisipan niya na lang mag-cutting classes. Pupunta siya sa dating tambayan nila ni Cheon para maglibang

6:30 pa lang ng umaga kaya nagbasa na lang siya ng libro, kahit na bumababa ang grades niya dipa din nawawala yung pagka brainy niya. Nasa kalagitnaan siya ng pagbabasa nang may nagsalita at natigilan siya

"Hindi ko gusto ang nangyayare sayo." anito na walang emotion

Nagulat siya dahil sa pagka pamilyar na boses kaya nang lingunin niya ito, galit na may halong pagka lungkot ang lumabas sa emotion niya

"Cheon?" Tanong niya para makasiguro

"Hey bro" anito sabay ngumiti at tumabi kay Dae na nakaupo "anyways, why are you doing here? Aren't you going to school?" Sabay turo sa uniform na suot niya

Di siya makapaniwala dahil kaharap niya na yung kaibigan niyang ilang buwan na hindi nagpapakita. Akmang susuntukin niya sana 'to nang mapigilan kaagad siya ng isang kamay ni Cheon sa pulsuhan

"Hey, I know you're mad but can we at least enjoy this moment?" Tanong niya sabay ngiti habang hawak hawak padin ang pulsuhan nito

Inagaw ni Dae yung kamay niya "Why are you here? I thought I will never see you again" aniya na may halong pagka galit sa emotion niya

"Hey bud, it doesn't matter, what matter is I'm here, alive, breathing, see?" Sabay turo sa sarili nito "Pero, ano nangyare sayo? I heard news Dae, I thought we made a promise?"

"Yeah, promise that I'm sure that I'm going to break it" sarkasmong sabi niya

"Dae, this is not like you, bud. I know you're sad or mad because of me but please don't do things that can ruin your life" anito sabay tapik sa balikat niya

"I'm sorry, I just can't" pumiyok siya sa pagkakasabi

Nagpabuntong hininga si Cheon "Ok!" Sabi niya sabay tayo "apology accepted" nakangiting sabi niya "I know that you're cutting your classes, it's 7:12 am, so how about let's enjoy our day together, can we?" Sabi niya habang nakatingin sa rilo niya

Nagtataka si Dae kung bakit pinatawad kaagad siya ni Cheon at nagyaya pa ito

"Why? Aren't you mad?" Nagtatakand tanong niya "you're not scolding me?" Tumayo na rin siya sa pagkakaupo

"Nope, Dae, just a little" sabay akbay sa kaniya "how about arcade, restaurant, then some shopping, I miss shopping bro, I miss window shopping, tas hanggang tingin lang sa mga merch ng fave group ko" pabiro niyang sabi na may drama pa

"Ok"

Nang makarating sila sa arcade kaagad naman silang naglaro ng basketball

"Hey Byeol, if I get the highest score, sagot mo McDo" paghahamon neto

"And if I'm the who score the highest?"

"Sagot mo pa din ako" anito sabay ngiti

"That's unfair!"

"No it's not, it's called sharing"

Nakakanganga na lang siya sa sagot nito at naglaro.

Pumunta sila ng Mcdo pagtapos nila maglaro ng kung ano ano sa arcade. At dahil natatalo paminsan si Dae at kahit na nanalo, siya parin ang bibili ng pagkain