MIR 2: My Sweetest Downfall [PUBLISHED UNDER POP FICTION]

CHAPTER 06: The Hidden Reason

DIANNE

I RECEIVED a text from Rod telling me na sumama na raw ako kay Chloe sa bahay nina Tita at doon na mag-merienda. Medyo confused ako dahil hindi naman kami magkasama ni Chloe. Then he told me na nagpaalam daw si Chloe na sasamahan akong bumili ng gift para sa wedding anniversary nina Mama.

Baliw lang? Andito kaya ako sa puntod ni Keirvin. Gusto ko muna siyang dalawin bago ako pumunta ng Pampanga. Nauna na kasi kahapon sina Mama, susunod na lang ako ngayon and a-absent ako bukas.

Miss na miss na kita, Keirvin. Anim na buwan na ang lumipas pero hindi ka pa rin nawawala sa isip ko. Bakit ka ba kasi nang-iwan? Ano nang mangyayari sa'kin? Sino nang pakakasalan ko? Eh, ikaw lang naman ang gusto kong pakasalan. Baka instead na RIP ang ilagay sa magiging lapida ko, ang mailagay nila returned unopened dahil mamamatay akong virgin.

Naramdaman kong may malamig na hangin na parang yumakap sa'kin.

"Anak ng tokwa naman, Keirvin! Wala namang ganyanan!"

Pero hindi tumitigil ang lamig. Lumingon ako sa kanan. Lumingon ako sa kali—Anak ng! "Hoy! Anong ginagawa mo diyan sa likod ko?!"

"Nagpapaypay," nakangiting sagot niya. "Baka kasi naiinitan ka, eh."

Walangya! Kaya naman pala ko nilalamig! Asa likod ko kasi 'tong Harry na 'to at nagpapaypay!

Napatayo ako kaya tumayo rin siya.

"Ano ka bang lalaki ka? Bakit ba lagi mo akong sinusundan?"

"Oy 'di kita sinusundan, ah ! May pinuntahan din kaya ako dito!"

"O 'yun naman pala, eh. Eh, bakit andito ka pa? Alis na!"

"Ito namang si honeymylabs napakasungit. Kumalma ka nga muna pwede?"

"Hindi ako kakalma hangga't andito—" Tinakpan niya ng kamay niya ang bibig ko na agad ko namang tinanggal. "Ano ba?! Ang alat ng palad mo! Kadiri!"

"Relax lang kasi. Upo muna tayo."

Inirapan ko siya pero umupo rin naman kami.

"Ang swerte niya."

"Sinong siya? Swerte 'yung lupa?"

Pinitik niya ko sa noo.

"Aray ano ba!"

"Si Keirvin." Umiwas siya ng tingin at niyakap ang tuhod niya.

"Paano naging swerte? Kailan pa naging swerte ang patay?"

"'Yun na nga, eh. Wala na siya pero siya pa rin ang mahal mo."

Hindi ako nakapagsalita. Bigla ulit lumakas ang hangin.

"Oy, 'wag ka ngang magpaypay!"

"Oy, 'di na ko nagpapaypay, ah!"

"Eh, ano 'yun? Bakit parang ang lamig?"

Nagkatinginan kami, nanlaki ang mga mata namin at sabay kaming napasigaw at napalapit sa isa't-isa. Napa-akbay siya sa'kin at napahawak ako sa braso niya.

"Dianne naman, sabihin mo sa kanya na itigil na niya 'to."

"Ayoko. Baka biglang sumagot."

Lalong lumamig at gumalaw ang mga damo sa paligid kaya sabay ulit kaming napasigaw. Tumayo na kami at tumakbo sa malayo. Parehas kaming hinihingal nang makarating kami sa kotse niya. Napasandal kami at napayuko. 'Di nagtagal, nagkatinginan ulit kami at tumawa nang malakas.

"Grabe ka! Kalalaki mong tao matatakutin ka!"

"Oy. Sino bang hindi matatakot dun?"

"Duwag ka lang talaga!"