lively✨

~Özür Dilerim~

Okuldaki ilk günümdü hazırlanıp okula gittim. Sınıfıma girip boş bir yer bulup oturdum. Herkes bana bakıp bişeyler konuşuyordu. Tabi yeniydim bu yüzdendi.
"merhaba"
"merhaba" yanıma gelen bu tatlı kıza gülümseyerek cevap verdim.
"sen yenisin sanırım." elini uzattı. "ben ceren."
Elini sıktım.
"bende Cemre. Memnun oldum."
"bende"
Yanındaki boş sandalyeyi göstererek "oturabilirmiyim" diye sordu.
"tabi otur."
Oturdu.
"daha dersin başlamasına var. İstersen biraz okulu gezdireyim sana. Ne dersin?"
"harika olur derim."
Gülümseyip sınıftan çıktık. Kantine gittik bahçeye çıktık okul baya genişti, büyüktü. En sonunda spor salonuna geldik. Sabah olduğu için bir kaç kişi vardı.
"burası da spor salonu" diyip bir yere odaklandığını gördüm. Oraya baktım. Bir çocuğa bakıyordu. Elimi salladım.
"ceren daldın gittin. Kim o çocuk?"
"kim kim? O mu? O cenk."
"sevgilin mi?"
Utanarak bana baktı.
"y-yok ne sevgilisi?"
"anladım. Onun la da tanışalım o zaman. Sen tanıyorsun sonuçta değil mi? Yeni olduğum için arkadaş edinmem gerektiğini düşünüyorum."
"yok boşver."
Çocuk kendi ayağıyla bizim yanımıza gelmişti. Bana gülümseyerek bakıyordu.
"merhaba ben cenk" elini uzattı.
Elini tuttum. Bi anda öpmesiyle dondum kaldım. Ceren baktım. Yüzü düşmüştü. Direk elimi çektim.
"Cemre bende."
"Cemre. Güzel isim."
"ben derse gideyim o zaman geç kalmayayım."
"ceren daha dersin başlamasına var."
"yok ben gideyim."
"birlikte gidelim o zaman."
Beni beklemeden gitmişti.
"sen takma onu. O biraz değişiktir. Ama iyi kızdır."
"o belli zaten. Neyse bende gideyim."
"tamam o zaman sonra görüşürmüyüz?"
"görüşürüz."
Gülümseyip cerenin peşinden gittim.
"ceren beklermisin?"
Beni duymamazlıktan geliyordu.
En sonunda yakaladım.
"durur musun artık."
Yavaşça bana döndü.
"iyi misin?"
"çok iyiyim. Neden sordun?"
"bak sorun cenkse bir daha konuşmam olur biter."
"yok sorun yok. Cemre neden onunla konuşmanı istemeyeyim."
"ne bileyim. O çocuktan hoşlandığını sandım."
"hayır hoşlanmıyorum. Senin olabilir."
"ne saçmalıyosun sen. Ne demek senin olabilir?"
"yakışıklı çocuk değil mi? Hoş çocuk? Hoşuna gitti değil mi"
"lütfen saçmalamayı bırak. Daha yeni tanıştım."
"kendimi ağırdan satarım diyosun. Zor kız ayakları demek."
"sen artık haddini aştın. Ben sınıfa gidiyorum."
Hızla arkamı döndüm sınıfa gidicekken birine çarptım.
"yavaş olsana ya!"
"sen çarptın bana ben değil!"
"çarpan sensin. Bu ne yüzsüzlük."
"tamam defol şimdi. Seninle uğraşamayacağım."
"sen benimle nasıl böyle konuşabilirsin be!"
"bak kızım sabah sabah sinirlerim tepemde birde sen çıkma."
Ceren geldi yanımıza.
"Nedim uzatma işte kız bilerek çarpmadı ki."
"neyse ne cenki gördün mü?"
"spor salonunda."
"iyi."
Çekip gitti.
"bu öküz de kim?"
"Nedim dedim az önce sağırmısın?"
Gözlerimi devirerek yanından geçtim sınıfa gittim. Yerime oturdum dersin başlamasını bekledim. Sırayla içeriye önce Nedim girdi sonra cenkle ceren girdi.
Ceren yanıma gelmemişti. Cenkle nedimin yanına geçmişti.
Harika bir başlangıç gerçekten.
Bir süre sonra yanıma cenk geldi.
"burda oturabilirmiyim? Sakıncası yoksa tabi."
Gülümseyerek ona baktım.
"tabi oturabilirsin."
Nedimle göz göze geldim. Öylece bana bakıyordu. Ya sabır.
"benide sinir eder. Ama kuzenim yani. Katlanmaktan başka çarem yok."
"anlamadım."
"nedimi diyorum. Ona öldürücekmiş gibi bakıyorsun. Bişey mi oldu?"
"yok ne olabilir ki? Öyle daldım sadece."
"anladım."

........................

Nihayet okul bitmişti. Çıkışta arabasına yaslanmış bir şekilde beni izleyen nedime sert bakışlar atarak cenkin yanına gittim.
"şey boş musun?"
"değil tatlım."
Ceren yanımdan geçip cenkin koluna girdi.
"benimle" diyip yanağından öptü. Birbirlerine gülümseyip gittiler.
Bozulmuştum.
Bozuntuya vermeden çıktım okuldan durağa kadar yürümeye başladım. Bir süre sonra fark ettim. Biri beni takip ediyordu. Durdum. Döndüm arkama. Arabanın içinde onu görmemle şok olmuştum. Öylece durmuş beni izliyordu. Yanına gittim.

"sen ne yaptığını sanıyorsun?"
Arabadan çıktı tam önümde durdu.
"bilmem."
Güldüm.
"bilmiyorsun öyle mi? Neden beni takip ediyorsun? Psikopat falan mısın? Hiç uğraşamam seninle. İşine bak."
Arkamı dönüp gidecekken "özür dilerim" deyip beni durdurdu.
Ona döndüm. "Ne için"
"sert çıkıştığım için."
"o kadar bile umrumda değilsin ki unutmuşum bile."
Diyip yoluma devam ettim. Kendini ne sanıyordu. Özür dileyeceksen okulda dilersin böyle beni sapık gibi takip ederek değil.
Durağa gelmiştim. Otobüs beklerken kitap okuyayım dedim. Çok çabuk gelmişti. Binip eve gittim.
Odama çıktım. Kendimi direk yatağa attım. Telefonuma baktım o anda bilinmeyen numara aradı.
Açtım.
"kimsiniz?"
"ceren ben. Bugün sana sert davrandığım için özür dilerim. Konum atıcam gelir misin? Biraz eğleniriz."
"tamam önemli değil. Gelirim tabi."
"oldu o zaman bekliyoruz."
Telefonu kapatıp konuk attığı yere gittim. Çok tatlı bir kafeydi. İçeriye girip onların masasına ilerledim. Beni görünce sevinçle yanıma geldi ve sarıldı.
"hoşgeldin Cemre"
"hoşbuldum."
Oturduk.
"gelmene sevindim Cemre."
Cenke gülümsedim. "bende hep birlikte olmamıza sevindim."
Kapıda nedimi görmemle gözlerimi devirdim.
"o da mı geldi?"
"nedimsiz olmaz. Hem onu tanımış olursun iyi anlaşırsınız."
"sanmam."
Gelip yanıma oturdu.
"hoşgeldin Nedim"
"hoşbuldum millet."
"beni neden çağırdınız?"
"hep birlikte olalım diye." ceren nedimin elini tutarak konuştu. "sen olmadan olmaz. Eksik kalırız."
Cenk yalandan öksürerek ellerini ayırdı. Rahatsız olmuştum.
Ceren gülümseyerek cenke sarıldı.
Nedimin bana baktığını fark edince direk kafamı çevirdim.
Kulağıma yaklaştı.
"korkma seni yemem." dedi fısıltıyla
Aniden yüzümü ona çevirdim göz göze geldik ve çok yakındık.
Bişey diyemeden bakakaldım.
"biz sizi yalnız bırakalım isterseniz" cenkin sesi sinirle çıkmıştı.
Geri çekildim.
"şey benim işim vardı. Onu hatırladım son anda. Gideyim ben."
Direk çıktım. O neydi öyle. Ben ne yapıyordum.
"Cemre"
Nedimdi gelen onu duymamazlıktan gelerek yürümeye başladım. Koşarak yanıma geldi kolumdan tutarak kendine çevirdi.
"napıyosun?"
"neden kaçıyorsun benden."
"kaçamıyorum. İşim var sadece"
"öyle mi? İnanayım mı?"
Kendimi geri çektim.
"naparsan yap. Seni inandırmak zorunda değilim. Hem bu ne yakınlık. Yeni tanıdığın birine karşı."
"belki de yeni tanımıyorumdur."
Afallayarak suratına baktım. Ne demekti bu? Yeni tanımıyorumdur ne demekti?