2.bölüm

205 73 30
                                    

Her doğrunun içinde bir yalan, Her yalanın içinde bir doğru vardır.

***

"gece masa 5 ' e bakar mısın" Eda'nın sesi ile ona döndüm .

"hemen bakıyorum" mutfaktan çıkıp içeri girdim .Daha işe başlayalı dün oldu ama yine de hemen buradaki çalışanlarla kaynaşmıştım .

Dün üniversite sınavım biter bitmez, Güneşin benim için bulduğu kafeye geldim. Hemen işe aldılar. Doğruyu söylemek gerekirse şaşırdım beklemiyordum .Sonuçta tecrübesiz biriyim ,galiba Güneşi tanıdıkları için, elimde küçük bir defter ve kalemle masa 5'in önünde durdum. İki genç erkekti yüzlerine baktım. Gülümsemeye çalışarak ikiside çapkın tiplere benziyordu.

Gülümsememi bozmamaya çalışarak "hoşgeldiniz Ne alırdınız "dedim .Sarı saçlı mavi gözlü olan baştan aşağı beni süzdü, Hayır niye bakıyorsunuz. Şimdi bunlara öyle bir söverdim ki ama çalışan olduğum için çenemi Kapatmam gerekti, siyah saçlı, kahve gözlü, yapılı vücudu olan diğer çapkına baktım. Sarışın çocuk "Sen Ne tavsiye edersin tatlım" dedi sırıtarak. Tatlım dedi bana dedi. Sahte olan gülümsememi hemen kaldırdım ,sert yüzümle ona döndüm, yavşaklığa bak ya resmen yavşaklık yapıyor

"Vallahi ben size adamlık iksirini tavsiye ederim . Ekmeği için çalışan insanlara asılan çapkın ve yavşak insanlar için birebir ,insanı adam eder" dedim .İkisine baktığımda yüzleri düşmüştü ,siyah saçlı olan ayağa kalktı üstüme yürümeye başladı .Sinirlenmişti bu beni mutlu etmişti. Bu sefer gerçekten yüzümde Tebessüm oluştu adam burnumu dibine kadar geldi .Geri adım atmadım .Kahvelerini kahvelerime dikti .

"Sen hangi cüretle bunları söylersin "dedi. Sanki korkacaktım sizden bebeler. Gözlerimi gözlerinden ayırmayarak konuştum ."Siz kendinizi bilmezler ,para kazanmak için çalışan insanlara yavşayacaksınız, istediğiniz muameleyi göstereceksiniz ,onlarda kovulmamak için susacaklar öylemi siz kendinizi ne sanıyorsunuz." dedim sinirle ,sırf
sustuğumuz için üstümüze geliyorlardı .

Tam bir şey söyleyecekti, sarı kafa "Ali değmez, hadi başka yere gidelim " dedi. Galiba sarı kafa haklı olduğumu biliyordu ,onun için kaçıyordu .

Ali denen siyah kafalının kolundan tutup zorla dışarı çıkarttı .

Ben az önce resmen iki adama kafa tuttum .Umarım bunun için kovulmam. Etrafıma baktığımda herkes yerindeydi,
bu iyiydi işte inşallah patron görmemiş yada duymamıştır , başkalarından .

Sandalyeyi düzeltip, mutfağa döndüm . Eda oradaydı ,yüzümü görünce yanıma geldi hemen .

"Ne oldu ? Niye sinirli görünüyorsun ,bir şey mi oldu " dedi. Derin bir nefes alıp rahatlamaya çalıştım . Sinirlenince nefessız kalabiliyordum bazen, Eda'nın mavilerine bakıp "iki yavşakla karşılaştım " dedim .
O sırada Yusuf içeriye girdi bana bakıp "gece abla ,dışarıda iki kişi seni çağırmamı istedi " dedi. Yusuf benden 5 yaş falan küçük olduğu için abla diyordu .

Defteri masaya bırakıp dışarı çıktım .Yusuf'la birlikte kafenin önüne geldik .Soluma baktığımda ağzım açık kaldı ...az önceki bana sataşan iki yavşaktı ama ikisininde yüzü kanlar içindeydi, dövülmüşlerdi .Yanıma yaklaştılar ne olmuştu bunlara 5 dakikada .Daha yeni çıkmışlardı .

Ali denen çocuk ağzını zar zor açarak konuşmaya başladı ,

"Çok özür dilerim yaptığım hayvancaydı tekrar özür dilerim " dedi. Şok içinde ağzım açık kaldı. Ne oldu hiç birşey anlamadım, daha az önce bağırıyordu sapasağlamdı ama şimdi ...

Yusufa içeri geçmesi için işaret verdim .Tamam anlamında kafasını sallayıp içeri girdi .

İkiliye döndüm ayakta zar zor duruyordu ikiside, kim yada kimler dövdüyde iyi benzetmiş. İkisine bakıp "ne oldu ne değişti 5 dakika önce gürlüyordunuz .Dayak yediğiniz için aklınız başınıza geldi herhalde " dedim .Sarı kafA hemen konuşmaya başladı "özür dileriz bizi affet gidelim.Söz bir daha yüzümüzü görmessin " dedi .Düşünmekten artık beynim algılamamaya başladı galiba ,mantıklı bir cevap bulamıyordum çünkü ,ne olduda özür dilediler benden, korkacakları yoktu ya ,bunları daha sonra düşünecektim ikisine bakıp "tamam bir daha sizi etrafımda görmek istemiyorum " dedim .İkiside tamam deyip hızlıca uzaklaştılar. O halde nasıl gittilerse ,

İçeri girecekken bir şey dikkatimi çekti .Köşede yüzü kapalı, sadece gözleri görünen bir adam bana bakıyordu .Göz rengini seçemiyordum. Gözü dışında hiç bir yeri görünmüyor ve simsiyahtı üzerindekiler .Kapşonunu takmıştı ,burdan gördüğüm kadarıyla yapılı bir vücuda sahipti ,ben onu incelerken o aniden arkasını dönüp gitti .Takmayıp içeri girdim ...

***

"Eda çıkıyorum ben ?hadi görüşürüz " dedim . Çıkış saatimiz aynı olmadığı için birlikte çıkmıyorduk, doğruyu söylemek gerekirse yalnız kalmaya ihtiyacım vardı .

"Görüşürüz " dedi. Çantamı sırtıma takıp çıktım . Sahile doğru yürümeye başladım belki daha mantıklı bir şekilde düşünebilirdim ...

Sahil kenarına geldiğimde banka oturmak yerine büyük kaya taşlarının üstüne oturdum .Çantamıda yanıma koydum .

Denizden gelen hafif rüzgar yüzüme vuruyordu .Masmavi gökyüzü ,güneşin güzelliği beni rahatlatıyordu her zaman .Şimdi olduğu gibi ...birden o gözler gözümün önünde canlandı .bana bakışları ,ürkütücü birine benziyordu ,içimden belki gaspçıdır birini bekliyordur, sonuçta yüzü kapalıydı olabilir ,diye düşündüm.

Ya o iki adama ne demeli, yaptikları hiçbir şeye anlam veremedim .Muhtemelen kafalarına darbe aldıkları için akıllanmışlardır .Hangi insan önce yavşaklık yapıp sonra bağırıp çağırır ,daha sonrada gelip özür diler .Artık insanları tanımaz hale geldim böyle insanları gördükçe insanlardan soğuyordum .

Okula gittiğim zamanlarda kulaklık takmamın sebebi böyle insanlardandı zaten . Kendilerini adam yerine koyup, sokakta elalemin kızlarına bakıyorlar .Gözleriyle taciz ediyorlar resmen ,galiba adamlığı şerefsizlikle karıştırmışlar .

Bazen Alllah' a şükrediyorum bana böyle bir zihniyet verdiği için .Bazı kızlar gibi erkeklerin onlara bakmalarından hoşlanan zihniyetsizler gibi olmadığım için .

Ailem sağolsunlar bana karşı hiçbir sevgi göstermedikleri için, bana değer vermedikleri için ,sevilmenin ne demek olduğunu görmedim mesela ,hiçbir zaman özgüvenli olamadım mesela ,beynim küçük yaşta olgunlaştı ...

Daldığım düşüncelerden çıktım. Tekrar ailemi düşününce sinirden gülmeye başladım .Düşündükçe gülmem arttı ,artık kahkaha atmaya başlıyordum kendimi durduramıyordum. Yavaş yavaş kahkahalarım ağlamaya dönüştü. Kendimi durdurmak istedim olmadı ,sanırım kriz geçiriyordum ,gözyaşlarım akmaya devam etti ... gülmem yavaşça söndü ,ağlamamı biraz durdurmaya çalıştım.Hıçkırarak durmaya başladım derin nefes almaya çalıştım . Deniz kokusunu içime çektim .Rahatlamaya başladım .Omzuma birinin dokunmasıyla ilkildim...

***

Not ;yazım yanlışları olabilir.

MEYUSHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin