Nacht van de Zielen

IV

Die ochtend bleek het huis springlevend te zijn. Ella kwam naar beneden gewandeld met de geur van versgebakken eieren die kronkelde door het huis. Haar papa stond aan het fornuis. Suzanne en hun mama zaten aan tafel een ei te verorberen.

"De schone slaapster is daar." zei haar papa die net het ei in de pan omdraaide.

Heerlijk! Omelet, dacht Ella.

Er hing een vrolijke sfeer in de keuken. Het voelde een beetje vreemd aan voor Ella.

"Valt er iets te vieren?"

Haar mama keek haar met haar donkerbruine ogen aan die enkel Suzanne had geërfd. "Mogen we niet genieten van een mooie ochtend met onze twee dochters." ja, dacht Ella, maar niet als jullie zo over enthousiast doen. En misschien niet wanneer de hele hemel naar beneden was gevallen.

"Jouw moeder heeft nog een sponsor binnen gehaald op de reünie en dat mag gevierd worden."

Aha, werk. Natuurlijk was er een logische verklaring voor hun opgetogen zijn. In ieder geval was Ella blij met het ei want na vannacht had ze een razende honger. Dat deed haar eraan herinneren: "Hebben jullie gisterenavond ook iets opgemerkt? Het weer misschien." Suzanne gooide haar een waarschuwende blik toe. Dit was verboden terrein, toch besloot Ella om het erop te wagen zonder al te veel details prijs te geven.

Zowel haar papa als mama keken Ella aan zonder iets te zeggen. Dan leken ze zich te bedenken over wat hun dochter het kon hebben. "Je bedoelt het felle licht aan de hemel. De bliksem en alles."

En alles... Ja, dacht Ella. Vooral de bliksem en de figuren.

"Zaten jullie buiten toen het gebeurde?" vroeg hun moeder.

Ella en Suzanne keken elkaar aan niet wetend wat ze moesten zeggen. Ze hadden zich hier niet volledig op voorbereid.

Suzanne nam het woord. "We zijn naar binnen gegaan toen we zagen dat de bliksem heviger werd." Haar zus schoot Ella een blik toe waarvan Ella niet precies wist hoe ze hem moest interpreteren. "We hebben alles vanop Ella's kamer gezien."

Ella werd er nogmaals aan herinnerd dat als ze een goede smoes nodig had ze bij haar zus moest zijn.

"We hebben de bliksem lelijk zien huishouden in Onhaye. Hij is op verschillende plaatsen ingeslagen. Hopelijk niet te veel schade." haar papa plaatste de omelet in het bord van Ella terwijl hij verder ging over de reünie.

"Hebben jullie ooit eerder zulk weer gezien?" ging Ella verder nog niet klaar over het onderwerp.

Haar mama schudde het hoofd. "Nog nooit. Het was allesbehalve normaal."

Je moest eens weten, dacht Ella. Hoe zouden ze reageren als ze wisten dat hun dochter geraakt was door bliksem en vervolgens zelf bliksem uit haar handen kon schieten. Trouwens jullie andere dochter kan sinds haar tien jaar al onzichtbaar worden.

"Zolang jullie maar ongedeerd zijn." hun mama legde haar hand op die van Ella. Het hele lichaam van Ella verstijfde bij die aanraking. Geen bliksem. Geen bliksem. Suzanne leek te merken wat Ella dacht.

"Wat gaan jullie nog doen vandaag?" vroeg Suzanne om van onderwerp te veranderen. Hun mama trok haar hand weg om te antwoorden. De opluchting was groot.

"We werken verder aan het bouwproject van De Blokken. Jij vergeet morgen de infoavond niet Suzanne." De Blokken waren een stel appartementen die oud en versleten waren. Het getto van Onhaye kan het genoemd worden. Er was een beruchte bende actief genaamd De Spinnen. Momenteel de vijanden voor Ella's ouders hun project. Suzanne gaat mee naar de infoavond omdat hun ouders Suzanne willen inwerken in het bedrijf. Zij moet zorgen voor de opvolging. Niet dat Suzanne veel keuze had, maar ze kijkt er ook niet tegenop.