Tear |myg| [Tamamlandı]

'32'

"Aman Tanrım sen burdasın!"

Genç adam anlamamış gözlerle genç kıza bakarken genç kız tedirginliğini hiç bir şekilde gizleyemiyordu.

"Seni görmemeleri gerek!"

"Hwang Ju, kızım nerdesin ellerim ağrıdı!"

Genç kız tedirgince saçlarını birbirine katarak ne yapması gerektiğini düşünmeye çalıştı.

"Neden görmesinler ki?" diye sordu genç adam anladığı durumla tatlı bir şaka yapmaya karar vererek. "Hatta ben açayım kapıyı." diyip ayağa kalkmasıyla kız hızla önüne geçip başını iki yana salladı.

"Sen delirdin mi onlara ne diyeceğim asla olmaz!"

Genç adam gülmemek için dudaklarını birbirini bastırarak, "Neden korkuyorsun biz sevgiliyiz." dedi dudaklarını hafifçe öne büzerek. "Ailen bizi bilmeli." diye de cümlesini bitirdiği gibi kapıya ilerleyecekken genç kız yeniden işittiği annesinin sesiyle genç adamın dudaklarını elleriyle örtmüş genç adam son anda dengesini genç kızın belini sarıp kendine çekmesiyle sağlamıştı.

"Saçmalama olmaz!" dedi fısıltılı bir sesle. Genç adam ise onun bu tatlı haline gülmemek için kendini zor tutuyordu.

"Annem eve erkek attığımı düşünür seni görmemeli anlamıyor musun saklanman gerekiyor!"

"Ama sen beni eve attın?"

"Yah, Yoongi!" diye sitemle çıktı sesi yine fısıltılı bir tonda. Genç adam onun bu çocuk gibi gözüken yüz ifadesine dudaklarını ısırarak bakarken genç kız annesinin yanında işittiği başka bir sesle gözleri kocaman olmuştu.

"Kahretsin Teyzem!"

"Ah, ona selam vermeliyim." dedi genç adam kızın ellerinden kurtulmaya çalışarak. Genç kız irileşmiş gözleriyle genç adama bakıp, "Tanrı aşkına sen ciddi misin!" diye baktığında genç adam başını ciddi bir ifadeyle aşağı yukarı sallayarak yanıtlamıştı onu.

"Hwang Ju evde değil mi?"

"Bilmiyorum ki dışarıda heralde anahtarın var mı?"

"Çantada olacaktı."

Genç kız teyzesinin anahtarı aradığını işitmesiyle daha fazla oyalanmadan genç adamın kolları arasından kurtulup elinden tuttuğu gibi odasına sürüklemişti.

"Burdan çıkma lütfen hayatım kayar bunu biliyorsun değil mi?"