[ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]➊.ဇာတ္လိုက္ကိုေရွာင္ရွားရမယ္! [ဇာတ်လိုက်ကိုရှောင်ရှားရမယ်!]

.. ၈၂ ..

《Zawgyi》

အပိုင္း - ၈၂
[ငါ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္တယ္ - ၁]

ေလယာဥ္ဟာ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ျမင့္တက္သြားေလ၏။ ခ်င္းစုယြဲ႕သည္ ျပတင္းေပါက္ အျပင္ဘက္မွ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း မႈန္ဝါးလို႔သြားေသာ ရင္းႏွီးေနသည့္ ျမင္ကြင္းတြင္ ေတြေဝနစ္ေမာလို႔ေနသည္ ... ဝတၳဳထဲတြင္ အခ်ိန္ကုန္ဆံုးသည္မွာ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ျမန္ဆန္လွသည္။

ငယ္ရြယ္ၿပီး လွပသည့္ လူရိပ္သဏၬာန္ႏွစ္ခုမွာ ေလယာဥ္ေပၚမွ ဆင္းလာၾကၿပီးေနာက္ ေလဆိပ္၏ထြက္ေပါက္ဆီသို႔ ဦးတည္၍ လူအုပ္ၾကားထဲမွ ျဖတ္သန္းလာသည္။

ရွန္႔က်င္းၿမိဳ႕၏ စက္တင္ဘာလ မိုးေကာင္ကင္ႀကီးမွာ ျပာလြင္ေနကာ တိမ္ကင္းစင္ေနလ်က္ ေနေရာင္ျခည္မွာလည္း လူအုပ္ၾကားထဲသို႔ ညင္သာသိမ္ေမြ႕စြာ ျဖာက်ေန၏။ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕သည့္ ေလေျပေလညင္းေလးက ျဖတ္သန္းတိုက္ခတ္သြားသည့္အခါ လူေတြအား စိတ္ေအးခ်မ္းကာ သက္ေတာင့္သက္သာႏွင့္ ရႊင္ျမဴးလွသည့္ ခံစားခ်က္အား ေပးစြမ္းေစႏိုင္ေလသည္။

ေႏြးေထြးသည့္ ေနေရာင္ျခည္ႏွင့္ အသာအယာ တိုက္ခတ္လာသည့္ ေလေျပညႇင္းအား ခံစားေနရင္းမွ အနက္ေရာင္ ရွပ္အက်ႌ လက္ရွည္ႏွင့္ ေဘာင္းဘီရွည္အား ဝတ္ဆင္ထားသည့္ ရွေခ်ာင္းမွာ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္ကို တြန္႔ေကြးလ်က္ အံ့အားသင့္စြာျဖင့္ ... "မင္းက မတူညီတဲ့ အေျခအေနေတြနဲ႔ ေတြ႕ၾကံဳရရင္ေတာင္ ဘာလို႔ အျမဲတမ္း အရမ္းကို တည္ၿငိမ္ေအးေဆးေနတာလဲဆိုတာ ကိုယ္ေနာက္ဆံုးေတာ့ သေဘာေပါက္သြားၿပီ"

"ရွင္ ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ?" ခ်င္းစုယြဲ႕ဟာ သူမရဲ႕ ေနကာမ်က္မွန္ကို ခၽြတ္လိုက္ရင္း သူ႔ကိုၾကည့္ဖို႔အတြက္ သူမရဲ႕ဦးေခါင္းကို တိမ္းေစာင္းလိုက္သည္။

"ပတ္ဝန္းက်င္ နယ္ေျမေဒသရဲ႕ ၿပိဳင္ဘက္ကင္္း ထင္ျခားတဲ့ အသြင္အျပင္ေတြက အဲဒီမွာ ေနထိုင္တဲ့သူေတြကို ထူးျခားတဲ့ အသြင္အျပင္ေတြကို အျမဲတမ္း ေပးေလ့ရွိတယ္ေလ!" ရွေခ်ာင္းက သူမအား ေတာက္ေတာက္ပပ ျပံဳးျပလိုက္၏။

ခ်င္းစုယြဲ႕ဟာ သူ႔ရဲ႕ တသီတသန္း ဖြဲ႕ဆိုမႈေနာက္ကြယ္တြင္ ငုက္လၽွိဳးေနသည့္ အဓိပၸါယ္အား နားလည္သြားေလသည္။ သူက ရွန္က်င္းၿမိဳ႕၏ ဥတုရာသီ အေျခအေနအား ခ်ီးက်ဴးေနတာပင္ ျဖစ္၏! ထိုသည္မွာ တကယ္ကိုပဲ မွန္ကန္ေပသည္။ ဝတၳဳထဲတြင္ေတာင္မွ စာေရးသူသည္ ရွန္က်င္းၿမိဳ႕အား "ေဆာင္းရာသီတြင္ ေႏြးေထြး၍ ေႏြရာသီတြင္ ေအးျမေပသည္" ဟူ၍ ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့ေလသည္။ ဤၿမိဳ႕၏ ရာသီဥတုေလးမ်ိဳးလံုးမွာ ေႏြဦးရာသီကဲ့သို႔ ေနထိုင္၍ ေကာင္းမြန္လွေခ်၏။