Sevgili günlük...
Bilirsin sana uzun zamandır sana yazmıyordum... bunun sebebi çok uzun zamandır ders çalışıyor olmam sanırım...
Bilirsin. Uzun zamandır doktor olmak için çabalıyordum ve sonunda bunu başardım. Çocuk doktoru olarak stajım yarın başlıyor. Ve yarın sabah erkenden kalkacağım..."
Günlüğümü kapattım ve kenara koyup telefonumu elime aldım. Mesaj var mi diye kontrol ettim. Sadece ondan bir mesaj vardı. Her zamanki gibi... Çocukluk aşkımdı ama beni hiçe saydıktan onca yıl sonra aniden benimle konuşmak istediğinden bahsetti... sebebini hiç anlamıyorum gerçi... Ama onu unutmaya başlamışken onunla karşılaşmak istemiyordum. Bu sebeple mesajı okumadan okunmuş gösterdim...
Sonra telefonu bir kenara bırakıp yatağıma uzandım...
Mavi uzun saçlarım etrafımı sarmış koşuyorken bir isim söyledim... "Anthony" ve gözlerim ona nefretle kenetlenmiş bakıyordum... Bedenim benden habersiz hareket ediyor gibiydi... Oysa bu beden bana ait değildi... Karşımda gözleri nefretle bana bakan biri vardı... Bu bedenin sahibi ne yapmıştı ki... Neden nefret ediyorlardı...
Uyandığım zaman gözlerim yaş doluydu... O beden kimindi bilmiyorum... Neden böyle bir rüya gördüm... Bilmiyorum...
Gün geçti... Yağmur yağıyordu... havaya bulutların sağladığı bir karanlık çökmüştü... Oysa güneş arkasındaydı... Bazı yerlerden ışıl ışıl parıltısı bulutların arasından sızıyor bir umut gibi karanlığı yenmeye çalışıyordu... Hayatımız da öyle değil miydi...
Çantamı aldım ve hastaneye doğru yola çıktım... Yine aklımda o vardı... çocukluk aşkım... Ruhumu, Kalbimi, Bedenimi tamamen o sarmıştı düşüncelerimde... Ve o an onu karşımda gördüm... Onu düşünürken karşıma çıkmış olması ne garip bir şeydi...
Michael "merhaba " dedi... Tuhaftı... Çünkü o genellikle benimle konuşmazdı...
"M-Merhaba..."
"Nasılsın?"
"İyi...Sen n-nasılsın?"
"Ben de iyiyim..."
Aramızda hastaneye gidene kadar sessizlik oluştu... Ta ki o beni durduruncaya kadar.
"Yakın bir zamanda seninle evlenmemiz gerekecek... "
"N-Ne?! Ne demek oluyor bu? Gerekecek te ne?"
"Hastaneyi yönetmek için seninle evlenmem gerektiğini söyledi ailem... Bu sebeple senle evleneceğim. Aramızda bir şey geçmeyecek ve ayrıca ailen de onayladı."
"ailem benden habersiz böyle bir şeyi mi onayladı..."
devam edecek...
YOU ARE READING
Sapphire
Teen FictionNe kadar gariptir ki insan her seye kendisi cabalar cabalar ama bir sonuç goremez. Tutunacak bir dal arar cogu zaman farketmeden... Sever. Sevdiği kişiyi yanında gormek ister cogunlukla... Ve derler ki sevdiğin kişi senin diğer yarınsa... siz bütün...