Good Girls #1: Finding Rhyme

Kabanata 32

Kabanata 32

Story

Hindi ako iniwan ni Eros kahit pa marami na silang ginagawa. He stayed beside me until he was satisfied to see me not faking my emotions.

Ganoon talaga, minsan mapapaisip na lang ako, mangungulila, but at the end of the day, wala akong magagawa kundi tanggapin na lang. Hindi nawawala sa akin ang pagasa. I know that I have been in that time of my life where I already accepted that I have no father in this lifetime, but for I don't know reason, despite the love I am receiving from the people I truly love, I still look for him in the crowd. In places I am hoping to see him.

"Bumalik ka na doon at ayos na ako. Malapit na rin namang mag'ala una at pupunta na ako sa classroom." I assured him when he didn't leave.

Tinititigan niya ako na para bang laging palaisipan sa kaniya ang mga sinasabi ko. Naiintindihan ko siya, dahil kilala ko ang sarili ko, I am not the person who tell my personal life to anyone. I am contented being with them and separate my personal life, pero iba si Eros. He can make me tell him what's on my mind. Hindi ko alam kung dahil ba sa titig niya, sa lahat ng ginawa niya sa akin, o ang pinaparamdam niya sa akin kapag kasama ko siya.

"Wait for me, then later. Sasabay ka sa'kin." He said before forced himself from leaving me.

Ngumiti ako dahil sa ilang taon naming pagkakaibigan, he never failed to make me feel that I worth the love my father failed to gave me.

Nang nakababa siya sa field ay nakita ko pa siyang isang beses na sumulyap sa akin at hindi ko mapigilang matawa. Ang pagaalala ay bakas sa kaniyang mga mata at sa kaniyang kilos dahil kada minuto ay nililingon niya ako.

Nanatili pa ako ng ilang minuto doon bago nagpasyang dumiretso na sa aking klase. Lumingon muli si Eros kaya kinawayan ko na siya. Hindi niya ako kinawayan pabalik sabagkus ay mariin lang akong tinitigan. Ngumuso ako at tinalikuran na siya.

Unconsciously, I feel myself smiling the whole time I am walking. Iba talaga ang dating niya sa akin. Nakakabaliw.

At kagaya ng sinabi niya, hinintay ko siyang matapos mag'ayos ng kanilang booth. Some of his classmates looked at me, tila nagtataka kung bakit ako naroon. Hindi ako kumportableng tinitignan nila ngunit kailangan kong hintayin si Eros. Hindi rin naman nagtagal at inaya na niya akong umuwi.

"Tatlong araw na lang ay kaarawan mo na ulit." He said while his eyes are directed on the drive way.

Tumango ako dahil tama siya.

"May iba ba kayong plano ng mama mo o sa bahay lang ulit?"

"Siguro at sa bahay na lang. Ayokong gumastos sa labas at marami ngayong gastusin sa school."

Hindi siya umimik kaya binalingan ko siya. His jaw move and he swallowed hard making his Adams apple obvious. For the three years, mas lalo siyang gumwapo at lumaki. He's already handsome and massive the first time I saw him, he attracts so much girls with his looks, at hindi ako nagkamali noong pinredict kong he will grow more.

He likes his hair a bit longer than a normal haircut of boys. Wala man masyadong nagbago sa kaniyang hitsura, marami naman sa kaniyang pangangatawan. His massive and tall body built can surpass all the supermodels in the Philippines. I heard that he once approached by a talent scout habang papasok. But he refused, dahil hindi naman niya gusto ang mga ganoong bagay. Akala ko nga at Political Science ang kaniyang kukunin dahil sa kaniyang tatay but I am wrong when he chose Business.

"Can I go there?" Tanong niya na para bang first time niyang pupunta sa aking birthday.

Ngumisi ako at hinilig ang likod sa backrest ng upuan ng kaniyang sasakyan. Patagilid ko siyang nilingon at mahigpit na hinawakan ang gamit ko sa aking kandungan. Mabilis niya akong sinulyapan at binalik ulit sa daanan ang tingin.